Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015
Η Bild δημοσιεύει μία δήθεν δημοσκόπηση που δείχνει τη διαφορά Τσίπρα με τη Ν.Δ. μόνο τρεις μονάδες!
Η Bild δημοσιεύει μία δήθεν δημοσκόπηση που δείχνει τη διαφορά Τσίπρα με τη Ν.Δ. μόνο τρεις μονάδες!
Οι Γερμανοί προσπαθούν να παρέμβουν στα πολιτικά πράγματα της χώρας με το καλημέρα, πριν καν καθοριστεί η προεκλογική περίοδος.
Η Bild δημοσιεύει μία δήθεν δημοσκόπηση που δείχνει τη διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Δημοκρατία μόνο τρεις μονάδες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεπερνά το 28%, σύμφωνα με εσωτερική δημοσκόπηση την οποία δημοσιεύει η γερμανική εφημερίδα «Bild».
Ειδικότερα, σύμφωνα με την εσωτερική δημοσκόπηση της Bild, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ποσοστό που δεν ξεπερνά το 28%, ενώ στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου, το ποσοστό του κόμματος ανερχόταν στο 36%.
Ακολουθεί στη δεύτερη θέση η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 25%.
Ακόμα, η γερμανική εφημερίδα αναφέρει ότι το κόμμα «Λαϊκή Ενότητα» του Παναγιώτη Λαφαζάνη παίρνει ποσοστό 8%!
Οι Γερμανοί προσπαθούν να παρέμβουν στα πολιτικά πράγματα της χώρας με το καλημέρα, πριν καν καθοριστεί η προεκλογική περίοδος.
Η Bild δημοσιεύει μία δήθεν δημοσκόπηση που δείχνει τη διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Δημοκρατία μόνο τρεις μονάδες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεπερνά το 28%, σύμφωνα με εσωτερική δημοσκόπηση την οποία δημοσιεύει η γερμανική εφημερίδα «Bild».
Ειδικότερα, σύμφωνα με την εσωτερική δημοσκόπηση της Bild, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ποσοστό που δεν ξεπερνά το 28%, ενώ στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου, το ποσοστό του κόμματος ανερχόταν στο 36%.
Ακολουθεί στη δεύτερη θέση η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 25%.
Ακόμα, η γερμανική εφημερίδα αναφέρει ότι το κόμμα «Λαϊκή Ενότητα» του Παναγιώτη Λαφαζάνη παίρνει ποσοστό 8%!
Δευτέρα, 24 Αυγούστου 2015 Από το βρόμικο ’89 στην αποστασία του 2015
Δευτέρα, 24 Αυγούστου 2015
Από το βρόμικο ’89 στην αποστασία του 2015
Επαγγελματία προβοκάτορα, φραξιονιστή, διαλυτικό στοιχείο και μοιραίο άνθρωπο για την Αριστερά χαρακτηρίζουν πρώην σύντροφοί του τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Ένα από τα ιστορικά στελέχη της Αριστεράς, που γνωρίζει πολύ καλά την γκρίζα πολιτική διαδρομή του αποστάτη που δεν δίστασε να υπονομεύσει ακόμα και την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, τον χαρακτηρίζει μοιραίο άνθρωπο με σκοτεινό παρελθόν, ύποπτο παρόν και αβέβαιο μέλλον.
Στη διάρκεια του μαύρου ’89 ήταν από τους στενότερους συνεργάτες του Χαρίλαου Φλωράκη και έσπρωξε με κάθε τρόπο τον ιστορικό ηγέτη του ΚΚΕ στη συνεργασία με τη Ν.Δ. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και μια ομάδα στελεχών του ΚΚΕ είχαν στοχοποιήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου εκτελώντας στην κυριολεξία συμβόλαιο εξόντωσης του ηγέτη της Δημοκρατικής Παράταξης. Τότε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είχε παραμυθιάσει τον Χαρίλαο ότι αν έκλειναν, μαζί με τον Μητσοτάκη, τον Αντρέα στη φυλακή, το ΠΑΣΟΚ θα είχε διαλυθεί και η αριστερά θα λεηλατούσε τους ψηφοφόρους του.
Όταν το βρόμικο σχέδιο, το οποίο είχαν στήσει οι σκοτεινοί παρακρατικοί μηχανισμοί κατέρρευσε με πάταγο, τότε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και η φράξια που είχε δημιουργήσει, επιχείρησαν να διαλύσουν το ΚΚΕ για να στήσουν δικό τους παραμάγαζο. Βέβαια το κόλπο δεν έπιασε γιατί τους πήρε χαμπάρι ο Χαρίλαος και το ’91 τους πέταξε με τις κλωτσιές από τον Περισσό. Ο Λαφαζάνης μαζί με τον Στρατούλη, τον Χουντή, τον Λεουτσάκο, την Χαραλαμπίδου και άλλους φραξιονιστές που είχαν στήσει κόμμα μέσα στο κόμμα διώχτηκαν από το ΚΚΕ και άρχισαν τις περιπλανήσεις στην εναγώνια προσπάθειά τους να βρουν καταφύγιο και να συνεχίσουν τα βρόμικα κόλπα τους.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης αναφερόμενος σε συνεδριάσεις των οργάνων για τον πρώην συνεργάτη του Παναγιώτη Λαφαζάνη τον χαρακτήριζε ανοιχτά επικίνδυνο τυχοδιώκτη, χωρίς καμία ιδεολογική αρχή, που στερείται παντελώς από ηθικούς ενδοιασμούς. Φεύγοντας από το ΚΚΕ αφού πρώτα το διέλυσε και το εξευτέλισε πολιτικά, με αποτέλεσμα πολλά χρόνια μετά να μην μπορεί να συνέλθει από το στραπάτσο του βρόμικου ’89, ο Π. Λαφαζάνης προσχώρησε στο Συνασπισμό, όχι ως πρόσωπο, αλλά ως ομάδα. Ο φραξιονισμός της ομάδας του Π. Λαφαζάνη λειτούργησε διαλυτικά στο Συνασπισμό, μέχρι που διαλύθηκε για να στηθεί στη θέση του ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο νέο σχήμα ο Π. Λαφαζάνης και η ομάδα του εμφανίζονταν ως βασικοί μέτοχοι ελέγχοντας το 25% των οργάνων και παίρνοντας άγνωστο με ποιο τρόπο ένα μεγάλο μέρος από την κρατική χρηματοδότηση.
Με την ανάληψη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ από τον Αλέξη Τσίπρα το κόμμα απογειώθηκε και από το 3 έφτασε μέσα σε χρόνο ρεκόρ στο 37%. Ο Λαφαζάνης έχοντας στήσει δικό του μηχανισμό, εκβίαζε για θέσεις στην κυβέρνηση και την ανάληψη παραγωγικών υπουργείων. Είχε καπαρώσει τον έλεγχο του νευραλγικού τομέα της ενέργειας πριν ακόμα από τις εκλογές και αμέσως μετά την υπουργοποίησή του άρχισε τα νταλαβέρια με την Gazprom. Τα σκληρά οικονομικά μέτρα που αναγκαζόταν να πάρει η κυβέρνηση δεν ενοχλούσαν τον Παν. Λαφαζάνη. Έγινε όμως θηρίο όταν ο Αλέξης Τσίπρας υποβάθμισε τις σχέσεις με την Μόσχα, αφού οι Ρώσοι το ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να δώσουν δεκάρα τσακιστή για οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα. Η εξέλιξη αυτή άλλαξε και την ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης, όπου παίζονται τεράστια συμφέροντα και ο Λαφαζάνης φαίνεται ότι είχε ισχυρές δεσμεύσεις.
Όταν του διαμήνυσαν να σταματήσει τα περίεργα ταξίδια στην Μόσχα γιατί οι κυβερνητικές προτεραιότητες είχαν αλλάξει, ο Λαφαζάνης ενεργοποίησε τη φράξια και άρχισε ανελέητο πόλεμο στην κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα. Η απόφαση είχε ληφθεί και η αποστασία ήταν ζήτημα χρόνου. Το μνημόνιο ήταν το πρόσχημα για να δικαιολογήσουν το προδοτικό ολίσθημα που συνιστά το γκρέμισμα της πρώτης Αριστερής κυβέρνησης στην Ευρώπη. Ο μοιραίος και βρόμικος Λαφαζάνης εκτέλεσε με ακρίβεια το διατεταγμένο σχέδιο, κατάφερε να αποδομήσει την κυβέρνηση και τώρα υλοποιεί το νέο συμβούλιο που προβλέπει το πριόνισμα της αυτοδύναμης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Αδίστακτος στην κυριολεξία έφτασε στο σημείο να συνεταιριστεί με τον Μεϊμαράκη, διαμορφώνοντας κοινό μέτωπο σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα. Χωρίς ίχνος σεβασμού στους δημοκρατικούς θεσμούς χρησιμοποίησε απροκάλυπτα την Ζωή Κωνσταντοπούλου, μετατρέποντας τη Βουλή σε επιθεώρηση για τις ανάγκες της παράστασης που δίνει ο θίασος της Αριστερής Πλατφόρμας. Ο βρόμικος ρόλος του Παναγιώτη Λαφαζάνη θα αποκαλυφθεί σύντομα σε όλο του το μεγαλείο. Ο φερετζές του δήθεν Αριστερού δεν μπορεί να κρύψει το ύποπτο σχέδιο που υπηρετεί. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αναμένεται να κλιμακώσει τις προβοκατόρικες επιθέσεις κατά του Αλέξη Τσίπρα σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Επιδιώκοντας να ψαρέψει στα θολά νερά αντιμνημονιακούς ψηφοφόρους χρησιμοποιεί απροκάλυπτα όλα τα κόλπα της μαύρης προπαγάνδας. Γι’ αυτό κάποιοι θα πρέπει να του βγάλουν
Από το βρόμικο ’89 στην αποστασία του 2015
Επαγγελματία προβοκάτορα, φραξιονιστή, διαλυτικό στοιχείο και μοιραίο άνθρωπο για την Αριστερά χαρακτηρίζουν πρώην σύντροφοί του τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Ένα από τα ιστορικά στελέχη της Αριστεράς, που γνωρίζει πολύ καλά την γκρίζα πολιτική διαδρομή του αποστάτη που δεν δίστασε να υπονομεύσει ακόμα και την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, τον χαρακτηρίζει μοιραίο άνθρωπο με σκοτεινό παρελθόν, ύποπτο παρόν και αβέβαιο μέλλον.
Στη διάρκεια του μαύρου ’89 ήταν από τους στενότερους συνεργάτες του Χαρίλαου Φλωράκη και έσπρωξε με κάθε τρόπο τον ιστορικό ηγέτη του ΚΚΕ στη συνεργασία με τη Ν.Δ. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και μια ομάδα στελεχών του ΚΚΕ είχαν στοχοποιήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου εκτελώντας στην κυριολεξία συμβόλαιο εξόντωσης του ηγέτη της Δημοκρατικής Παράταξης. Τότε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είχε παραμυθιάσει τον Χαρίλαο ότι αν έκλειναν, μαζί με τον Μητσοτάκη, τον Αντρέα στη φυλακή, το ΠΑΣΟΚ θα είχε διαλυθεί και η αριστερά θα λεηλατούσε τους ψηφοφόρους του.
Όταν το βρόμικο σχέδιο, το οποίο είχαν στήσει οι σκοτεινοί παρακρατικοί μηχανισμοί κατέρρευσε με πάταγο, τότε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και η φράξια που είχε δημιουργήσει, επιχείρησαν να διαλύσουν το ΚΚΕ για να στήσουν δικό τους παραμάγαζο. Βέβαια το κόλπο δεν έπιασε γιατί τους πήρε χαμπάρι ο Χαρίλαος και το ’91 τους πέταξε με τις κλωτσιές από τον Περισσό. Ο Λαφαζάνης μαζί με τον Στρατούλη, τον Χουντή, τον Λεουτσάκο, την Χαραλαμπίδου και άλλους φραξιονιστές που είχαν στήσει κόμμα μέσα στο κόμμα διώχτηκαν από το ΚΚΕ και άρχισαν τις περιπλανήσεις στην εναγώνια προσπάθειά τους να βρουν καταφύγιο και να συνεχίσουν τα βρόμικα κόλπα τους.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης αναφερόμενος σε συνεδριάσεις των οργάνων για τον πρώην συνεργάτη του Παναγιώτη Λαφαζάνη τον χαρακτήριζε ανοιχτά επικίνδυνο τυχοδιώκτη, χωρίς καμία ιδεολογική αρχή, που στερείται παντελώς από ηθικούς ενδοιασμούς. Φεύγοντας από το ΚΚΕ αφού πρώτα το διέλυσε και το εξευτέλισε πολιτικά, με αποτέλεσμα πολλά χρόνια μετά να μην μπορεί να συνέλθει από το στραπάτσο του βρόμικου ’89, ο Π. Λαφαζάνης προσχώρησε στο Συνασπισμό, όχι ως πρόσωπο, αλλά ως ομάδα. Ο φραξιονισμός της ομάδας του Π. Λαφαζάνη λειτούργησε διαλυτικά στο Συνασπισμό, μέχρι που διαλύθηκε για να στηθεί στη θέση του ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο νέο σχήμα ο Π. Λαφαζάνης και η ομάδα του εμφανίζονταν ως βασικοί μέτοχοι ελέγχοντας το 25% των οργάνων και παίρνοντας άγνωστο με ποιο τρόπο ένα μεγάλο μέρος από την κρατική χρηματοδότηση.
Με την ανάληψη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ από τον Αλέξη Τσίπρα το κόμμα απογειώθηκε και από το 3 έφτασε μέσα σε χρόνο ρεκόρ στο 37%. Ο Λαφαζάνης έχοντας στήσει δικό του μηχανισμό, εκβίαζε για θέσεις στην κυβέρνηση και την ανάληψη παραγωγικών υπουργείων. Είχε καπαρώσει τον έλεγχο του νευραλγικού τομέα της ενέργειας πριν ακόμα από τις εκλογές και αμέσως μετά την υπουργοποίησή του άρχισε τα νταλαβέρια με την Gazprom. Τα σκληρά οικονομικά μέτρα που αναγκαζόταν να πάρει η κυβέρνηση δεν ενοχλούσαν τον Παν. Λαφαζάνη. Έγινε όμως θηρίο όταν ο Αλέξης Τσίπρας υποβάθμισε τις σχέσεις με την Μόσχα, αφού οι Ρώσοι το ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να δώσουν δεκάρα τσακιστή για οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα. Η εξέλιξη αυτή άλλαξε και την ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης, όπου παίζονται τεράστια συμφέροντα και ο Λαφαζάνης φαίνεται ότι είχε ισχυρές δεσμεύσεις.
Όταν του διαμήνυσαν να σταματήσει τα περίεργα ταξίδια στην Μόσχα γιατί οι κυβερνητικές προτεραιότητες είχαν αλλάξει, ο Λαφαζάνης ενεργοποίησε τη φράξια και άρχισε ανελέητο πόλεμο στην κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα. Η απόφαση είχε ληφθεί και η αποστασία ήταν ζήτημα χρόνου. Το μνημόνιο ήταν το πρόσχημα για να δικαιολογήσουν το προδοτικό ολίσθημα που συνιστά το γκρέμισμα της πρώτης Αριστερής κυβέρνησης στην Ευρώπη. Ο μοιραίος και βρόμικος Λαφαζάνης εκτέλεσε με ακρίβεια το διατεταγμένο σχέδιο, κατάφερε να αποδομήσει την κυβέρνηση και τώρα υλοποιεί το νέο συμβούλιο που προβλέπει το πριόνισμα της αυτοδύναμης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Αδίστακτος στην κυριολεξία έφτασε στο σημείο να συνεταιριστεί με τον Μεϊμαράκη, διαμορφώνοντας κοινό μέτωπο σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα. Χωρίς ίχνος σεβασμού στους δημοκρατικούς θεσμούς χρησιμοποίησε απροκάλυπτα την Ζωή Κωνσταντοπούλου, μετατρέποντας τη Βουλή σε επιθεώρηση για τις ανάγκες της παράστασης που δίνει ο θίασος της Αριστερής Πλατφόρμας. Ο βρόμικος ρόλος του Παναγιώτη Λαφαζάνη θα αποκαλυφθεί σύντομα σε όλο του το μεγαλείο. Ο φερετζές του δήθεν Αριστερού δεν μπορεί να κρύψει το ύποπτο σχέδιο που υπηρετεί. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αναμένεται να κλιμακώσει τις προβοκατόρικες επιθέσεις κατά του Αλέξη Τσίπρα σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Επιδιώκοντας να ψαρέψει στα θολά νερά αντιμνημονιακούς ψηφοφόρους χρησιμοποιεί απροκάλυπτα όλα τα κόλπα της μαύρης προπαγάνδας. Γι’ αυτό κάποιοι θα πρέπει να του βγάλουν
Τις διαδικασίες για την ίδρυση του πρώτου κόμματος κάνναβης στην Ελλάδα ξεκινάει ομάδα πολιτών που έχει την υποστήριξη 4.000 ατόμων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης!
Βασικό αίτημα της ιδιότυπης αυτής παράταξης είναι φυσικά η νομιμοποίηση της κάνναβης για βιομηχανική, φαρμακευτική αλλά και… ψυχαγωγική χρήση!
Τα μέλη της αναφέρουν χαρακτηριστικά:
«Είμαστε μια ομάδα πολιτών που αποφασίσαμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να κινήσουμε τις διαδικασίες για την ίδρυση πολιτικού κόμματος, με την επωνυμία «Κόμμα Κάνναβης Ελλάδας» (Cannabis Party of Greece). Είμαστε κόμμα ειδικού σκοπού, με κύριο αίτημα μας της νομιμοποίηση της Κάνναβης (χρήσης και καλλιέργιας) για βιομηχανική, φαρμακευτική και ψυχαγωγική χρήση, με την κατάλληλη τροποποίηση του υπαρχόντων νομικού και θεσμικού πλαισίου».
Κοινωνικός εφιάλτης Οι βασικές κοινωνικές δομές,
Κοινωνικός εφιάλτης
Οι βασικές κοινωνικές δομές, όπως η υγεία, δεν λειτουργούν ούτε στα στοιχειώδη. Όσοι βρίσκονται στις κατώτερες κοινωνικές «κάστες», π.χ. οι Ρομά, δεν μπορούν καν να έχουν πρόσβαση σε γιατρό. Όσοι, εν τέλει, καταφέρνουν να φτάσουν στη Γερμανία βρίσκουν τη Γη της Επαγγελίας λόγω των «ψιλών» που βγάζουν όσο περιμένουν την επεξεργασία της αίτησης ασύλου τους κι επειδή έχουν πρόσβαση σε δωρεάν υγειονομική περίθαλψη.
Πολλές από τις βαλκανικές χώρες στενάζουν κάτω από αυταρχικές δομές διακυβέρνησης:
◆ Στα Σκόπια η κυβέρνηση κατηγορείται ότι κατασκοπεύει τους πολίτες και χρησιμοποιεί απειλές θανάτου για να εκφοβίζει όσους δημοσιογράφους ξεφεύγουν από την αρεστή γραμμή.
◆ Στο Κόσοβο ο κόσμος υποφέρει από παρόμοιο αυταρχισμό. Η πολιτική ελίτ διαπλέκεται με δίκτυα οργανωμένου εγκλήματος, ενώ πολλοί βουλευτές και μέλη του κυβερνώντος κόμματος έχουν δεσμούς με τον UCK.
◆ Στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη το επαγγελματικό – οικονομικό τοπίο είναι τόσο δυσλειτουργικό ώστε πάνω από τους μισούς Βόσνιους επιθυμούν να φύγουν από τη χώρα.
Η Ευρώπη έχει στραμμένη την προσοχή της σε Ελλάδα και Ουκρανία, όμως η μαζική έξοδος από τα Βαλκάνια βάζει γρήγορα την περιοχή πάλι στο ραντάρ Βρυξελλών – Βερολίνου, αλλά και ΗΠΑ – Ρωσίας (για γεωπολιτικούς λόγους). Ακούγονται φωνές που ζητούν από την Ε.Ε. να διακόψει τη ροή των εκατομμυρίων αν οι κυβερνήσεις στα Βαλκάνια δεν αλλάξουν το μοντέλο λειτουργίας του κράτους.
Βέβαια, για τις ελίτ της εξουσίας στις περισσότερες βαλκανικές χώρες η φυγή ικανών και καλλιεργημένων πολιτών μάλλον βολεύει το πολιτικό κατεστημένο, όμως για τις κοινωνίες η κατάσταση είναι αδιέξοδη. Πρακτικά έχουν δημιουργηθεί συνθήκες αυταρχισμού από τις οποίες οι πολίτες των χωρών προσπαθούν να αποδράσουν.
Η Γερμανία περιμένει 450.000 αιτήσεις για άσυλο για φέτος, έναν αριθμό ρεκόρ. Οι μισές αιτήσεις θα είναι από τα Βαλκάνια. Το Βερολίνο, μάλιστα, αποφάσισε να διαχωρίσει τους πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν από πολέμους, όπως αυτόν της Συρίας, από τους «ψεύτικους πρόσφυγες των Βαλκανίων», όπως τους χαρακτηρίζει. Η γενική ιδέα είναι ότι «αυτοί οι άνθρωποι δεν διώκονται από κάποια εμπόλεμη ζώνη, αλλά απλώς ψάχνουν μια καλύτερη ζωή, χρηματοδοτούμενη από τα χρήματα των Γερμανών φορολογούμενων».
Ωστόσο οι συνθήκες στα Βαλκάνια παραμένουν άγριες, με τις συχνές εντάσεις να δημιουργούν διαρκώς σπινθήρες ανάφλεξης. Και το μείγμα οικονομικής κρίσης, δημοκρατικού ελλείμματος, αστάθειας και βαθιά ριζωμένης έχθρας μεταξύ κρατών μοιάζει εκρηκτικό… Ίσως περισσότερο από ποτέ την τελευταία εικοσαετία!
Οι βασικές κοινωνικές δομές, όπως η υγεία, δεν λειτουργούν ούτε στα στοιχειώδη. Όσοι βρίσκονται στις κατώτερες κοινωνικές «κάστες», π.χ. οι Ρομά, δεν μπορούν καν να έχουν πρόσβαση σε γιατρό. Όσοι, εν τέλει, καταφέρνουν να φτάσουν στη Γερμανία βρίσκουν τη Γη της Επαγγελίας λόγω των «ψιλών» που βγάζουν όσο περιμένουν την επεξεργασία της αίτησης ασύλου τους κι επειδή έχουν πρόσβαση σε δωρεάν υγειονομική περίθαλψη.
Πολλές από τις βαλκανικές χώρες στενάζουν κάτω από αυταρχικές δομές διακυβέρνησης:
◆ Στα Σκόπια η κυβέρνηση κατηγορείται ότι κατασκοπεύει τους πολίτες και χρησιμοποιεί απειλές θανάτου για να εκφοβίζει όσους δημοσιογράφους ξεφεύγουν από την αρεστή γραμμή.
◆ Στο Κόσοβο ο κόσμος υποφέρει από παρόμοιο αυταρχισμό. Η πολιτική ελίτ διαπλέκεται με δίκτυα οργανωμένου εγκλήματος, ενώ πολλοί βουλευτές και μέλη του κυβερνώντος κόμματος έχουν δεσμούς με τον UCK.
◆ Στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη το επαγγελματικό – οικονομικό τοπίο είναι τόσο δυσλειτουργικό ώστε πάνω από τους μισούς Βόσνιους επιθυμούν να φύγουν από τη χώρα.
Η Ευρώπη έχει στραμμένη την προσοχή της σε Ελλάδα και Ουκρανία, όμως η μαζική έξοδος από τα Βαλκάνια βάζει γρήγορα την περιοχή πάλι στο ραντάρ Βρυξελλών – Βερολίνου, αλλά και ΗΠΑ – Ρωσίας (για γεωπολιτικούς λόγους). Ακούγονται φωνές που ζητούν από την Ε.Ε. να διακόψει τη ροή των εκατομμυρίων αν οι κυβερνήσεις στα Βαλκάνια δεν αλλάξουν το μοντέλο λειτουργίας του κράτους.
Βέβαια, για τις ελίτ της εξουσίας στις περισσότερες βαλκανικές χώρες η φυγή ικανών και καλλιεργημένων πολιτών μάλλον βολεύει το πολιτικό κατεστημένο, όμως για τις κοινωνίες η κατάσταση είναι αδιέξοδη. Πρακτικά έχουν δημιουργηθεί συνθήκες αυταρχισμού από τις οποίες οι πολίτες των χωρών προσπαθούν να αποδράσουν.
Η Γερμανία περιμένει 450.000 αιτήσεις για άσυλο για φέτος, έναν αριθμό ρεκόρ. Οι μισές αιτήσεις θα είναι από τα Βαλκάνια. Το Βερολίνο, μάλιστα, αποφάσισε να διαχωρίσει τους πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν από πολέμους, όπως αυτόν της Συρίας, από τους «ψεύτικους πρόσφυγες των Βαλκανίων», όπως τους χαρακτηρίζει. Η γενική ιδέα είναι ότι «αυτοί οι άνθρωποι δεν διώκονται από κάποια εμπόλεμη ζώνη, αλλά απλώς ψάχνουν μια καλύτερη ζωή, χρηματοδοτούμενη από τα χρήματα των Γερμανών φορολογούμενων».
Ωστόσο οι συνθήκες στα Βαλκάνια παραμένουν άγριες, με τις συχνές εντάσεις να δημιουργούν διαρκώς σπινθήρες ανάφλεξης. Και το μείγμα οικονομικής κρίσης, δημοκρατικού ελλείμματος, αστάθειας και βαθιά ριζωμένης έχθρας μεταξύ κρατών μοιάζει εκρηκτικό… Ίσως περισσότερο από ποτέ την τελευταία εικοσαετία!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)