Μ. Σούλτς: Στην «κόψη του ξυραφιού» οι διαπραγματεύσεις

Δευτέρα, 13 Ιουλίου, 2015

Μιλώντας στο γερμανικό ραδιόφωνο Deutschlandfunk, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς έκανε λόγο για δύσκολες διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδας και των Ευρωπαίων.

Οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται «στην κόψη του ξυραφιού», δήλωσε ο Σουλτς, που ανήκει στους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες (SPD). «Μπορεί να αποσυντεθεί η ευρωζώνη», τόνισε.

Πάντως στο τέλος υπερίσχυσε η αισιοδοξία του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς επεσήμανε ότι είναι πεπεισμένος ότι τα εμπόδια που τίθενται στον δρόμο για μια συμφωνία μπορούν να ξεπεραστούν.

Αναφερόμενος στην πρόταση του γερμανού υπουργού Εξωτερικών για μία προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, ο Σουλτς είπε: «Αυτή η ιδέα για πενταετή έξοδο δεν είναι στο τραπέζι. Δεν χρειάζεται να μιλάμε γι΄ αυτό πλέον».

«Αυτό είναι πραξικόπημα»: Οι χρήστες του τουίτερ παίρνουν θέση για τις διαπραγματεύσεις

Δευτέρα, 13 Ιουλίου, 2015

Τελευταία ενημέρωση: 09:19

Ο κατάλογος των απαιτήσεων που παραδόθηκε στην ελληνική κυβέρνηση προκειμένου η τελευταία να εξασφαλίσει ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα διάσωσης προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εναντίον της Γερμανίας και του αυστηρού υπουργού Οικονομικών της Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

#ThisIsACoup (Αυτό είναι πραξικόπημα) ήταν το δεύτερο πιο δημοφιλές χάσταγκ στο Twitter παγκοσμίως, και πρώτο στη Γερμανία και στην Ελλάδα.

Η ετικέτα συνοδεύει δεκάδες χιλιάδες οργισμένα σχόλια στα οποία καταγγέλλονται οι γερμανικής επινόησης προτάσεις για μεταρρυθμίσεις, υπό την καθοδήγηση της ΕΕ, στη δημόσια διοίκηση της Ελλάδας και απαιτήσεις όπως η Αθήνα εγκρίνει νέους νόμους σε διάστημα λίγων ημερών για την αύξηση των φόρων και τη μείωση των συντάξεων.

Απέκτησε ώθηση όταν ο Πολ Κρούγκμαν, που έχει βραβευθεί με Νόμπελ Οικονομίας, ανέφερε στο μπλογκ του στους New York Times: «Το χάσταγκ ThisIsACoup είναι ακριβώς έτσι», έγραψε. «Αυτό ξεπερνά την αυστηρότητα και γίνεται καθαρή μνησικακία, πλήρης καταστροφή της εθνικής κυριαρχίας και καμία ελπίδα για βοήθεια».

ΕΛ.ΑΣ.

Αύξηση 100% στις αιτήσεις για έκδοση διαβατηρίων

Κατακόρυφη αύξηση έως και 100% παρουσιάζει ο αριθμός των αιτήσεων για έκδοση διαβατηρίων, το τελευταίο διάστημα, σύμφωνα με στοιχεία της Διεύθυνσης Διαβατηρίων της Ελληνικής Αστυνομίας. Μάλιστα μια ημέρα μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου τα αρμόδια Αστυνομικά Τμήματα, τα οποία παρέχουν την υπηρεσία έκδοσης διαβατηρίων, είδαν αύξηση στις σχετικές αιτήσεις 60% ακόμα και 100%.

Οι αιτήσεις αφορούσαν τόσο στην έκδοση νέων διαβατηρίων όσο και στην ανανέωση των παλαιών. Όπως εξηγούν οι αρμόδιοι, πάντα την καλοκαιρινή περίοδο καταγράφεται μικρή αύξηση των αιτήσεων για έκδοση διαβατηρίων, διευκρινίζουν όμως ότι σε καμία περίπτωση η αύξηση αυτή δεν είναι είναι αντίστοιχη των τελευταίων ημερών.

Η ΚΙΝΗΣΗ
Ενδεικτικά, η φυσιολογική κίνηση για την έκδοση διαβατηρίων ήταν περίπου 4 έως 7 αιτήσεις την ημέρα ανά τμήμα. Μετά τα τελευταία πολιτικά γεγονότα οι αιτήσεις έχουν διπλασιαστεί σε όλα τα αρμόδια τμήματα. Για παράδειγμα, η αύξηση σε ορισμένα Αστυνομικά Τμήματα -όπως σε αυτά του Αμαρούσιου και του Ελληνικού- ξεπερνά το 50%, ενώ στα υπόλοιπα η αύξηση διαμορφώνεται από 20% έως και 40%.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, την περασμένη Πέμπτη κατατέθηκαν 2.500 αιτήσεις για έκδοση διαβατηρίων σε όλη την Ελλάδα, και μία μέρα πριν κατατέθηκαν 1.600 αιτήσεις. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι τα νούμερα αυτά έχουν να εμφανιστούν από το 2011 σημειώνοντας ότι πρόκειται για αύξηση άνω του 50% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Συνολικά, σύμφωνα με πληροφορίες η αύξηση πανελλαδικά αγγίζει το 100%, κάτι που αναμένεται να διαπιστωθεί εντός των επόμενων ημερών, αφού η Διεύθυνση Διαβατηρίων ήδη συντάσσει έκθεση με τα στοιχεία. Σημειώνεται ότι η διαδικασία της έκδοσης ή της ανανέωσης ενός διαβατηρίου είναι χρονοβόρα και κοστίζει περί τα 100 ευρώ (το Παράβολο Δημοσίου, το Χαρτόσημο Δημοσίου συν τις όποιες φωτογραφίες).

Μάρδας: Η Ζωή νομίζει ότι είναι Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Λαφαζάνης Τσε Γκεβάρα

Εμφύλιος στον ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί η προχθεσινή ψηφοφορία. Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Δ. Μάρδας χαρακτήρισε την πρόεδρο της Βουλής Ζ. Κωνστανστοπούλου και τον υπουργό Περιβάλλοντος Π. Λαφαζάνη "χαμένους στο διάστημα" και σημειώνει πως το μόνο που μπορεί να πει κάποιος μετά την απόφασή τους να μη στηρίξουν την κυβέρνηση στη Βουλή το βράδυ της Παρασκευής είναι πως... την έχουν δει κάτι ανάμεσα σε Ρόζα Λούξεμπουργκ και Τσε Γκεβάρα!

Η ανάρτηση του Δημήτρη Μάρδα: 

Lost in space,
Το ελάχιστο που μπορεί να πεί κάποιος για την Ζωή τον Λαφαζάνη και τους πέριξ αυτών που απήχαν στην ουσία από την ψηφοφορία στη Βουλή. Γοητεύονται -τουλάχιστον- από την αίσθηση της ρήξης, που εισάγει η πρακτική τους, ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΕΕ, θεωρώντας τους εαυτούς τους κάτι ανάμεσα στη Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Γκουεβάρα. Η άγνοια του μέγεθους της καταστροφής τους δίνει έναν αέρα πολέμου... Απομένουν τα συνθήματα και τα τοτέμ του πολέμου για να ολοκληρωθεί η τραγωδία, που με πάθος επιθυμούν!

ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ

Ο Τσίπρας θα «απολύσει» τη Ζωή

Σε πολιτικό διαζύγιο οδηγούνται η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Αλέξης Τσίπρας μετά την τελευταία εμφάνιση της προέδρου της Βουλής στην κρίσιμη ψηφοφορία, όπου ψήφισε «παρών» κόντρα στην επιλογή της κυβέρνησης.

Η τελευταία διαφοροποίηση της κ. Κωνσταντοπούλου πρόσθεσε ακόμα ένα επεισόδιο στην ταραχώδη συνύπαρξή της με τον πρωθυπουργό και άνοιξε τον δρόμο για την αντικατάστασή της, αν δεν υπάρξει στο μεταξύ παραίτηση-έκπληξη της προέδρου της Βουλής, όπως αναφέρουν κυβερνητικά στελέχη.

Επειτα από σχεδόν έξι μήνες συγκρούσεων μεταξύ του Μεγάρου Μαξίμου και της κ. Κωνσταντοπούλου φαίνεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι και την τελευταία στιγμή κατέβαλε κάθε προσπάθεια προκειμένου να επέλθει ένας μεταξύ τους συμβιβασμός. Ηδη, η ίδια με τις απρόβλεπτες αντιδράσεις της είχε προκαλέσει αρκετούς πονοκεφάλους στην κυβέρνηση.

Η τοποθέτησή της στη Βουλή -όπου επισήμανε ότι «το περιεχόμενο της συμφωνίας δεν θα μπορούσα ποτέ να το ψηφίσω και να το νομιμοποιήσω. Τη θεσμική μου ευθύνη την αναλαμβάνω δηλώνοντας παρούσα», υπογραμμίζοντας πως «η απόπειρα επιβολής μέτρων που απέρριψε ο λαός με δημοψήφισμα συνιστά βίαιη κατάλυση του Συντάγματος»- ουσιαστικά έβαλε τίτλους τέλους σε μια πολιτική σχέση που διατηρούσε με τον πρωθυπουργό τα τελευταία 18 χρόνια. Η γνωριμία του Αλέξη Τσίπρα με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ξεκίνησε όταν και οι δύο ήταν φοιτητές, ο σημερινός πρωθυπουργός στο Πολυτεχνείο και η πρόεδρος της Βουλής στη Νομική.

Οι σχέσεις μεταξύ των δύο ήταν πολύ καλές, παρά το γεγονός ότι ακολουθούσαν διαφορετικούς δρόμους. Ο Αλέξης Τσίπρας από εκείνη την περίοδο, 23 ετών ακόμη, είχε τις προδιαγραφές να ανέβει την κομματική ιεραρχία του ΣΥΝ, καθώς ήταν από τους πρωταγωνιστές του κινήματος των μαθητικών καταλήψεων την περίοδο 1990-91, ενώ η Ζωή επένδυσε στις σπουδές της και ακολούθησε το επάγγελμα της δικηγόρου.

Στην Κουμουνδούρου είναι γνωστό ότι ο σημερινός πρωθυπουργός «έβαλε πλάτη» για να ενταχθεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2012, όταν η Νομαρχιακή Οργάνωση αντιδρούσε στην υποψηφιότητά της στην Α' Αθήνας κάνοντας λόγο για «φαινόμενα νεποτισμού» εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι κόρη του πρώην προέδρου του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλου.

Der Spiegel: «Κατάλογος με φρικαλεότητες» τα μέτρα που ζητεί το Eurogroup

Κυριακή, 12 Ιουλίου, 2015

Τελευταία ενημέρωση: 00:07

«Κατάλογο με φρικαλεότητες» χαρακτηρίζει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel στο κύριο άρθρο του, τα μέτρα που ζητεί το Eurogroup να κάνει αποδεκτά η Ελλάδα, κάνοντας μάλιστα λόγο για «ηθελημένη ταπείνωση» της χώρας.

Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό το κείμενο που προσπαθεί να επιβάλει το Eurogroup αποτελείται από τρία μέρη:

-Τα πρώτα μέτρα θα πρέπει να περάσουν ως την επόμενη Τετάρτη 15 Ιουλίου στο ελληνικό κοινοβούλιο, προκειμένου να αποκατασταθεί η «εμπιστοσύνη» των εταίρων . Αυτά περιλαμβάνουν τις αλλαγές στο ΦΠΑ και το ασφαλιστικό σύστημα . Επιπλέον, ζητείται μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος και πλήρη ανεξαρτησία της ελληνικής στατιστικής αρχής ΕΛΣΤΑΤ .

Δεύτερον-γράφει το γερμανικό περιοδικό- ακολουθούν μια σειρά αιτήματα, τα οποία πρέπει να εφαρμόσει η ελληνική κυβέρνηση πριν από τις διαπραγματεύσεις για πρόγραμμα διάσωσης .

Τρίτον , οι υπουργοί Οικονομικών θα συζητήσουν τις οικονομικές ανάγκες της Ελλάδας για τα επόμενα τρία χρόνια που θα διαρκεί το πρόγραμμα . Στο πλαίσιο αυτό ενδέχεται να απαντηθεί και το ερώτημα για το πώς θα αντιμετωπιστεί το θέμα του χρέους της χώρας.

Στη συνέχεια-γράφει το γερμανικό περιοδικό -η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει ως τις 20 Ιουλίου και πριν από την έναρξη των διαπραγματεύσεων ,θέματα όπως η εξεύρεση τρόπου αντιστάθμισης της δικαστικής απόφασης που έκρινε παράνομες τις περικοπές στα συντάξεις το 2012 . Θα πρέπει επίσης να επιλυθούν και «λεπτομέρειες», όπως το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή και η ιδιωτικοποίηση του ελληνικού φορέα εκμετάλλευσης του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας ΑΔΜΗΕ, γράφει το Spiegel. «Επιπλέον, και αυτό είναι το νέο, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης ζητούν μια σειρά άλλων μέτρων, όπως περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις είτε με ελληνική πρόταση, είτε με την γερμανική που προβλέπει τη δημιουργία Ταμείου ύψους 50 δις. ευρώ», προσθέτει.

Το τρίτο μέρος του κειμένου αναφέρεται στις οικονομικές απαιτήσεις, γράφει το Spiegel: «To Eurogroup εκτιμά ότι οι ελληνικές χρηματοδοτικές ανάγκες για τα επόμενα τρία χρόνια - και επομένως το πεδίο εφαρμογής του νέου προγράμματος ανέρχονται σε 82 -86 δις. ευρώ». Σχετικά με το θέμα του δημόσιου χρέους , το κείμενο του Eurogroup αναφέρει: Υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, αλλά δεν είναι δυνατόν να υπάρξει κούρεμα».

Η Αθήνα θέλει να σταλεί πολιτικό μήνυμα στην ΕΚΤ, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές

Κυριακή, 12 Ιουλίου, 2015

Επιδίωξη της ελληνικής πλευράς στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης είναι να σταλεί πολιτικό μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ότι η Ελλάδα οδεύει προς μία συμφωνία για το νέο πρόγραμμα στήριξης, αναφέρουν κυβερνητικές πηγές.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, με αυτόν τον τρόπο, η ΕΚΤ θα μπορέσει να αυξήσει άμεσα τη ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες, μέσω του έκτακτου μηχανισμού ρευστότητας.

Όσον αφορά τη διαπραγμάτευση στη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της ευρωζώνης, κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι δίνεται μάχη επί πολλών ζητημάτων που αναφέρονται στο κείμενο που κατέθεσε το Eurogroup.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, τόσο στο Eurogroup όσο και στη σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης, η κατάσταση ήταν και παραμένει πολωμένη, με τα κράτη-μέλη διχασμένα. Όπως σημείωναν οι ίδιες πηγές, υπάρχουν χώρες, με πρώτη τη Γερμανία, που τηρούν πολύ σκληρή στάση έναντι της Ελλάδας και άλλες, όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ιρλανδία, που τάσσονται αναφανδόν υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ WELT

Αυτοί είναι οι εχθροί και οι σύμμαχοι της Ελλάδας για Grexit ή όχι

Τους εχθρούς και τους συμμάχους που έχει η Ελλάδα στην πιο κρίσιμη μάχη, αναλύει η γερμναική Welt.

Πριν από μερικές εβδομάδες ήταν όλα ξεκάθαρα στις διαπραγματεύσεις για την κρίση στην Ελλάδα: και οι 18 χώρες μέλη της ευρωζώνης απειλούσαν την Αθήνα με Grexit, σημειώνει η εφημερίδα Die Welt. Όμως τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα και η Γερμανία, που κρατά σκληρή στάση απέναντι στην Ελλάδα, φαίνεται να χάνει γρήγορα τους συμμάχους της.

Ένα είναι ξεκάθαρο, εκτιμά η Welt, το ρήγμα στην Ευρώπη ολοένα και μεγαλώνει και ξαφνικά η Γερμανία έχει λιγότερους συμμάχους στο πλευρό της. Αν οι Έλληνες δεν εμφανιστούν εντελώς απρόθυμοι για διαπραγματεύσεις και αν οι Γάλλοι και οι Ιρλανδοί εμμείνουν στις θέσεις τους, τότε η πλευρά του τραπεζιού στην οποία κάθεται η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ θα μείνει άδεια, προσθέτει.

Η Welt προσπαθεί να εξηγήσει τις συμμαχίες χωρίζοντας τις χώρες της ευρωζώνης σε τρεις κατηγορίες:

Οι επικριτές της Ελλάδας

Αρχικά ήταν 18, τουλάχιστον την εβδομάδα πριν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα. Η Γερμανία ηγείται των χωρών αυτών, όμως δεν έχει την πιο σκληρή στάση απέναντι στην Αθήνα.

Οι χώρες της Βαλτικής (Λετονία, Εσθονία, Λιθουανία), η Ολλανδία, η Φινλανδία, η Σλοβακία και η Σλοβενία θα ήθελαν να διώξουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη. Κάποιες μάλιστα και χωρίς διαπραγματεύσεις. Οι ανατολικοευρωπαίοι έχουν εφαρμόσει σκληρές μεταρρυθμίσεις και τώρα δεν επιθυμούν να δώσουν άλλα χρήματα στην Αθήνα. Μεταξύ των χωρών που είναι έτοιμες για ένα Grexit βρίσκεται και το Βέλγιο.

Οι ουδέτερες

Υπάρχουν χώρες που δεν συντάσσονται με καμία πλευρά. Μεταξύ αυτών είναι η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ισπανία, οι οποίες έχουν επίσης λάβει βοήθεια. Ουδέτερες είναι επίσης η Μάλτα και το Λουξεμβούργο.

Το πού τελικά θα κλίνουν εξαρτάται από την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Αν οι Έλληνες φανούν αδιάλλακτοι όπως την προηγούμενη φορά θα συνταχθούν με τη σκληρή γραμμή. Αν όμως η Αθήνα τηρήσει τις δεσμεύσεις της, τότε δεν πρόκειται να ζητήσουν ένα Grexit.

Σε αυτή την κατηγορία κατατάσσει η Welt και τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Οι φίλοι της Ελλάδας

Οι πιο σημαντικοί σύμμαχοι της Αθήνας είναι η Γαλλία, η Ιταλία και η Κύπρος, αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επιθυμούν να επιτευχθεί τώρα μια συμφωνία, ή το λιγότερο να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις. Είναι σημαντικό για αυτές να υπάρξει θετική κατάληξη και δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση την έξοδο της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα.

Οι Γάλλοι φοβούνται ότι το Grexit θα προκαλέσει την άνοδο των επιτοκίων των κρατικών τους ομολόγων. Οι Ιταλοί ότι κάποια στιγμή θα έχουν την τύχη των Ελλήνων, ενώ η Κύπρος είναι στενά συνδεδεμένη οικονομικά με την Ελλάδα.

Τέλος η Αυστρία προς το παρόν φαίνεται να έχει ουδέτερη θέση.

Π. Καμμένος: Απεδείχθη ότι θέλουν τη συντριβή μας. Έως εδώ

Κυριακή, 12 Ιουλίου, 2015

«Τα όρια των Ελλήνων είναι η απόφαση του συμβουλίου αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Απεδείχθη ότι θέλουν τη συντριβή μας. Έως εδώ» έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, ο υπουργός Άμυνας και πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος.

Αυτά είναι τα 12 μέτρα που πρέπει να ψηφίσει η ελληνική Βουλή ως την Τετάρτη

Αυτά είναι τα 12 μέτρα που πρέπει να ψηφίσει η ελληνική βουλή ως την Τετάρτη:

1. Εξορθολογισμός του ΦΠΑ
2. Διεύρυνση της φορολογικής βάσης
3. Βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος
4. Θέσπιση Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας
5. Διασφάλιση της νομικής ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ
6. Πλήρης εφαρμογή της αυτόματης περικοπής δαπανών

7. Τράπεζα ανάκαμψης και οδηγία ψηφίσματος
8. Ιδιωτικοποίηση στο δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας
9. Αποφασιστική δράση για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια
10. Ανεξαρτησία του οργανισμού ιδιωτικοποιήσεων ΤΑΙΠΕΔ
11. Αποπολιτικοποίηση της ελληνικής διοίκησης
12. Επιστροφή της Τρόικας-θεσμών στην Αθήνα

 

Αναλύοντας τα «προπατορικά αμαρτήματα» της ευρωζώνης

Κυριακή, 12 Ιουλίου, 2015

Τελευταία ενημέρωση: 20:28

του Τίμοθι Γκάρτον Ας*

Η αδυναμία της ευρωζώνης να δώσει μακροπρόθεσμες λύσεις στα προβλήματά της δεν είναι αποτέλεσμα μόνο λανθασμένων πολιτικών επιλογών και άτολμων ηγεσιών. Οι αιτίες βρίσκονται πολύ βαθύτερα, σε διαρθρωτικές αδυναμίες του ευρωπαϊκού σχεδίου που χρονολογούνται εδώ και δεκαετίες. Οι περισσότεροι από τους πολιτικούς που ευθύνονται γι'αυτές τις αδυναμίες είναι νεκροί ή διάγουν βαθιά γεράματα. Οι σημερινοί ηγέτες είναι παγιδευμένοι σε μια δυσλειτουργική λογική των θεσμών που δημιούργησαν οι προκάτοχοί τους.

Αυτά γράφει ο γνωστός Βρετανός ιστορικός Τίμοθι Γκάρτον Ας σε ένα σχόλιό του που δημοσιεύεται σε πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες. Κατά την άποψή του, δύο είναι οι βασικοί υπεύθυνοι της κρίσης της ευρωζώνης: Ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Μιτεράν και ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζούλιο Αντρεότι. Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, οι δύο αυτοί πολιτικοί παρέσυραν τον τότε Γερμανό καγκελάριο Χέλμουτ Κολ σε ένα χρονοδιάγραμμα για την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση με αντάλλαγμα την υποστήριξή τους προς τη γερμανική ενοποίηση. Δεν δέχθηκαν όμως τη δημοσιονομική ένωση που ήταν απαραίτητη για να λειτουργήσει η Ευρώπη.

«Η πρόσφατη ιστορία, και όχι μόνο στη Γερμανία», είχε τονίσει τότε ο Κολ, «μας διδάσκει ότι είναι παράλογο να περιμένει κανείς πως μπορείς να διατηρήσεις μακροπρόθεσμα την οικονομική και νομισματική ένωση χωρίς μια πολιτική ένωση».

Αυτό ήταν ένα από τα πολλά προπατορικά αμαρτήματα της ευρωζώνης, σημειώνει ο Τίμοθι Γκάρτον Ας. Ενώ η Γαλλία και η Ιταλία ζητούσαν τις δεσμεύσεις, αυτός που συνέταξε τους περισσότερους κανόνες ήταν η Γερμανία. Και οι κανόνες αυτοί ήταν γερμανικοί, με βασικό χαρακτηριστικό την εμμονή εναντίον του πληθωρισμού. Ήταν προσανατολισμένοι δηλαδή στις μακροοικονομικές συνθήκες μιας άλλης εποχής.

Καθώς αυτό ήταν βασικά ένα πολιτικό σχέδιο, και η Γαλλία με την Ιταλία συμμετείχαν από την αρχή, υπήρξε ένα είδος αντίστροφου ντόμινο. Αν η Ιταλία ήταν μέσα, έπρεπε να είναι φυσικά και η Ισπανία. Αν ήταν η Ισπανία, δεν μπορούσε να λείπει η Πορτογαλία. Κι έτσι φτάσαμε στην Ελλάδα, ένα μη εκσυγχρονισμένο πελατειακό κράτος, το οποίο δεν έπρεπε ποτέ να έχει γίνει δεκτό σε μια νομισματική ένωση, η οποία δεν έπρεπε ποτέ να έχει προχωρήσει χωρίς να αντιμετωπιστούν πρώτα τα προπατορικά της αμαρτήματα.

Ο Χέλμουτ Κολ ήλπιζε ότι η οικονομική ενοποίηση θα αποτελούσε τον καταλύτη για την απαραίτητη πολιτική ενοποίηση. Αλλά αυτό δεν συνέβη, παρατηρεί ο βρετανός ιστορικός. Και καθώς οι προσωπικές μνήμες του πολέμου, της κατοχής και της δικτατορίας αδυνατίζουν, οι λαοί γίνονται πιο πραγματιστές, πιο επιφυλακτικοί, αν όχι εντελώς απογοητευμένοι από το ευρωπαϊκό σχέδιο