Μέσα στον γενικό πανικό των ημερών, βγήκε ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτης Ρουμελιώτης και κατήγγειλε ότι το Ταμείο «εκπαίδευε» Έλληνες δημοσιογράφους για να προβάλλουν αποτελεσματικά τις απόψεις του. Πέρναγαν, σαν να λέμε, φροντιστήριο οι άνθρωποι, κάθονταν στο θρανίο, για να μαθαίνουν να μιλάνε, να εκφράζονται για τα Μνημόνια, το χρέος, τα μέτρα, όλο το «πακέτο» τέλος πάντων της κρίσης.

Τι ακριβώς διαδραματιζόταν σε αυτά τα «μαθήματα»; Κανείς δεν ξέρει. Κανείς εκτός από τον υπογράφοντα! Ο υπερκοριός του Χρήστου Ξανθάκη ήταν εκεί και υπέκλεψε τις συνομιλίες ανάμεσα στον διδάσκοντα και στους διδασκόμενους. Enjoy, που λένε και στοΔΝΤ.

ΔΝΤάνθρωπος: Καλημέρα σας κύριοι.

Δημοσιογράφοι: Καλημέρα δάσκαλε.

ΔΝΤάνθρωπος: Χαίρομαι που είστε μαζί μας. Χαίρομαι που θα έχω την ευκαιρία να σας διδάξω μερικά πράγματα, που θα ωφελήσουν τόσο εσάς όσο και την πατρίδα σας.

Δημοσιογράφοι: Ευχαριστούμε δάσκαλε.

ΔΝΤάνθρωπος: Ξεκινώ αμέσως, όχι στις καθυστερήσεις!

Δημοσιογράφοι: Μάλιστα δάσκαλε.

ΔΝΤάνθρωπος: Ξεκινώ με το σύνθημά μας: Αυτοί με ΤΝΤ, εμείς με ΔΝΤ!

Δημοσιογράφοι: Γαμάς δάσκαλε!

ΔΝΤάνθρωπος: Αχ, εσείς οι Μεσόγειοι, πάντα εκφραστικοί. Εμείς θα λέγαμε απλώς «ουάου».

Δημοσιογράφος 1: Κάτσε να το σημειώσω αυτό, να το πω σ’ έναν γνωστό μου.

ΔΝΤάνθρωπος: Εδώ κύριοι θα μάθετε να πολεμάτε τους προνομιούχους.

Δημοσιογράφος 2: Για τους «γάβρους» λέει;

ΔΝΤάνθρωπος: Νο, νο, όχι Ολυμπιακός. Για άλλους προνομιούχους μιλάω. Αυτούς που λέτε εσείς «βύσματα».

Δημοσιογράφος 3: Μας βρίζει τώρα;

ΔΝΤάνθρωπος: Γκαντάμιτ! Ακούστε με πια, κάντε λίγο σαράπ!

Δημοσιογράφος 4: Ποιόν είπες αράπη ρε;

ΔΝΤάνθρωπος: Μάϊ γκοντ, πού τους βρήκανε όλους αυτούς και μου τους στείλανε;

Δημοσιογράφος 2: Μας κουνιέται το άτομο;

Δημοσιογράφος 3:  Εγώ άφησα πίσω μου τρία γραφεία Τύπου για να κοπανιέμαι εδώ πέρα κι αυτός βγάνει γλώσσα.

Δημοσιογράφος 1: Μόνο τρία έχεις;

Δημοσιογράφος 3: Είχα πέντε, αλλά έκανα downsizing.

ΔΝΤάνθρωπος: Ναι, ναι, αυτό είναι. Κοινή γλώσσα. Να μην τσακωνόμαστε άλλο, να μιλήσουμε για πράγμα που μας ενώνουν. Ελάτε να κάνουμε φόκους.

Δημοσιογράφος 4: Άσε μας ρε φίλε με τη Focus! Ξέρεις τι χάλια νούμερα μου δίνει εμένα για την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο;

Δημοσιογράφος 2: Έχεις εκπομπή στο ραδιόφωνο;

Δημοσιογράφος 4: Εδώ και καναδυό μήνες.

Δημοσιογράφος 2: Και ποιος την τρέχει τώρα που είσαι εδώ πέρα;

Δημοσιογράφος 4: Παίζουνε τις παλιές εκπομπές. Αφού κάθε μέρα τα ίδια λέω.

ΔΝΤάνθρωπος: Ινάφ, ινάφ πλιζ. Ελάτε να μιλήσουμε για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Δημοσιογράφος 2: Ποια ολοκλήρωση ρε χάπατο; Δεν ήρθαμε εδώ για σεξ.

Δημοσιογράφος 3: Αντί να μας πει καμιά μετοχή να παίξουμε…

Δημοσιογράφος 4: Εγώ που τα έχω βάλει σε χρυσό, να τα πάρω;

ΔΝΤάνθρωπος: Δατς ιμπόσιμπολ! Δατς ινκρέντιμπολ!! Ποιο εύκολα μπορούσα να συνεννοηθώ με τον Πινοσέτ…

Δημοσιογράφος 1: Καλός άνθρωπος, Θεός σχωρέστον.

Δημοσιογράφος 3: Οι καλοί φεύγουν νέοι.

Δημοσιογράφος 2: Σώπα ρε, πέθανε ο Αουγκούστο;

ΔΝΤάνθρωπος: Φακ ιτ, παραιτούμαι. Δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα.
(σηκώνεται απ’ την καρέκλα του και αποχωρεί)

Δημοσιογράφος 1: Τί έγινε, διάλλειμα;

Δημοσιογράφος 2: Καλύτερα, με είχε κόψει λόρδα.

Δημοσιογράφος 3: Είναι που σου γαμάει τους βιόρυθμους το τζετ λαγκ.

Δημοσιογράφος 4: Αυτός ο βιόρυθμος ρε παιδιά, είναι σαν το βιάγκρα ένα πράγμα;