Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015
Φ. Γεννηματά: Διατεταγμένη υπηρεσία με στόχο το ΠΑΣΟΚ, εμένα και την οικογένειά μου
Τρίτη, 01 Σεπτεμβρίου, 2015
Σχολιάζοντας σημερινά δημοσιεύματα εφημερίδων, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά έκανε λόγο «για διατεταγμένη υπηρεσία με στόχο τόσο το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Παράταξη, όσο και εμένα προσωπικά και την οικογένειά μου».
Η κα Γεννηματά τονίζει ότι «τα δημοσιεύματα αυτά με τους τίτλους και με το περιεχόμενό τους είναι απολύτως παραπλανητικά και συκοφαντικά, γιατί δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και την πραγματικότητα».
Αναφέρει δε πως «έχει δοθεί εντολή στους νομικούς μου συμβούλους να καταθέσουν τη σχετική αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση».
Στοιχεία - σοκ από τον Frontex: Πάνω από 23.000 μετανάστες στην Ελλάδα σε μια εβδομάδα
Στοιχεία - σοκ από τον Frontex: Πάνω από 23.000 μετανάστες στην Ελλάδα σε μια εβδομάδα
Περισσότεροι από 23.000 μετανάστες έφτασαν στην Ελλάδα δια μέσου θαλάσσης την περασμένη εβδομάδα, αριθμός σχεδόν κατά 50% μεγαλύτερος σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη εβδομάδα, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο Frontex.
Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Τρίτων» στην κεντρική Μεσόγειο, 5.400 άτομα διασώθηκαν την περασμένη εβδομάδα, ωστόσο βρέθηκαν και 55 νεκροί.
«Ήταν μία πολύ σκοτεινή εβδομάδα. Είμαστε βαθιά λυπημένοι από τους θανάτους των μεταναστών κοντά στις ακτές της Λιβύης και στο φορτηγό στην Αυστρία», επισήμανε μεταξύ άλλων ο εκτελεστικός διευθυντής του Frontex, Φαμπρίς Λεγκέρι.
Περισσότεροι από 23.000 μετανάστες έφτασαν στην Ελλάδα δια μέσου θαλάσσης την περασμένη εβδομάδα, αριθμός σχεδόν κατά 50% μεγαλύτερος σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη εβδομάδα, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο Frontex.
Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Τρίτων» στην κεντρική Μεσόγειο, 5.400 άτομα διασώθηκαν την περασμένη εβδομάδα, ωστόσο βρέθηκαν και 55 νεκροί.
«Ήταν μία πολύ σκοτεινή εβδομάδα. Είμαστε βαθιά λυπημένοι από τους θανάτους των μεταναστών κοντά στις ακτές της Λιβύης και στο φορτηγό στην Αυστρία», επισήμανε μεταξύ άλλων ο εκτελεστικός διευθυντής του Frontex, Φαμπρίς Λεγκέρι.
Ψαριανός: Ο Κουβέλης έγινε εξωφυλαρούχας του Τσίπρα Δριμύτατη επίθεση κατά του Φώτη Κουβέλη εξαπέλυσε ο βουλευτής του Ποταμιού Γρηγόρης Ψαριανός. Μιλώντας στο ΒΗΜΑ 99,5 ο κ. Ψαριανός είπε: «Από υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Κουβέλης αποφάσισε να γίνει εξωφυλαρούχας του κ. Τσίπρα. Πολύ ελαφριά κουβέντα είναι. » Λυπάμαι που το λέω, αλλά ο κ. Κουβέλης είναι απολύτως υπεύθυνος για αυτό που περνάει η χώρα. Εάν η ΔΗΜΑΡ είχε ψηφίσει τον Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα είχε ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και το πρόγραμμα και θα είχαμε προχωρήσει τον Ιούνιο, ας κάναμε τότε εκλογές και ας έβγαινε ο κ. Τσίπρας, για να μπορούσε να διαχειριστεί ένα πράγμα που είχε ενσωματώσει τη λύση. » Είναι απολύτως υπεύθυνος ο κ. Κουβέλης για τη διάλυση, για την καταστροφή της Ανανεωτικής Αριστεράς και την περιπέτεια που περνά η χώρα. Ο ίδιος, αυτός ήταν που έκανε υφαρπαγή των πλειοψηφιών της ΔΗΜΑΡ και τώρα κατηγορεί άλλους. Αν είχε κάνει άλλος πριν από δύο-τρία χρόνια αυτό που κάνει εκείνος τώρα, ο κ. Κουβέλης θα τον είχε κρεμάσει στο Σύνταγμα. Είναι οι κουβέντες που πρέπει να ειπωθούν και πρέπει να τις πω. Είναι φίλος, αδελφός μου, πατέρας μου και ήταν σύντροφός μου επί 40 χρόνια. Λυπάμαι πάρα πολύ για αυτό το χάλι. Δεν ξέρω τι κακό έχει κάνει και τον τιμωρεί έτσι και τον ταπεινώνει ο μεγαλοδύναμος.» Για την επόμενη μέρα των εκλογών, ο κ. Ψαριανός είπε ότι το Ποτάμι «δεν θα γίνει τσόντα του οποιουδήποτε πρώτου κόμματος μόνο. Θα είναι μέρος μιας λύσης για μια συναινετική εθνική προσπάθεια.»
Ψαριανός: Ο Κουβέλης έγινε εξωφυλαρούχας του Τσίπρα
Δριμύτατη επίθεση κατά του Φώτη Κουβέλη εξαπέλυσε ο βουλευτής του Ποταμιού Γρηγόρης Ψαριανός. Μιλώντας στο ΒΗΜΑ 99,5 ο κ. Ψαριανός είπε:
«Από υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Κουβέλης αποφάσισε να γίνει εξωφυλαρούχας του κ. Τσίπρα. Πολύ ελαφριά κουβέντα είναι.
» Λυπάμαι που το λέω, αλλά ο κ. Κουβέλης είναι απολύτως υπεύθυνος για αυτό που περνάει η χώρα. Εάν η ΔΗΜΑΡ είχε ψηφίσει τον Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα είχε ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και το πρόγραμμα και θα είχαμε προχωρήσει τον Ιούνιο, ας κάναμε τότε εκλογές και ας έβγαινε ο κ. Τσίπρας, για να μπορούσε να διαχειριστεί ένα πράγμα που είχε ενσωματώσει τη λύση.
» Είναι απολύτως υπεύθυνος ο κ. Κουβέλης για τη διάλυση, για την καταστροφή της Ανανεωτικής Αριστεράς και την περιπέτεια που περνά η χώρα. Ο ίδιος, αυτός ήταν που έκανε υφαρπαγή των πλειοψηφιών της ΔΗΜΑΡ και τώρα κατηγορεί άλλους. Αν είχε κάνει άλλος πριν από δύο-τρία χρόνια αυτό που κάνει εκείνος τώρα, ο κ. Κουβέλης θα τον είχε κρεμάσει στο Σύνταγμα. Είναι οι κουβέντες που πρέπει να ειπωθούν και πρέπει να τις πω. Είναι φίλος, αδελφός μου, πατέρας μου και ήταν σύντροφός μου επί 40 χρόνια. Λυπάμαι πάρα πολύ για αυτό το χάλι. Δεν ξέρω τι κακό έχει κάνει και τον τιμωρεί έτσι και τον ταπεινώνει ο μεγαλοδύναμος.»
Για την επόμενη μέρα των εκλογών, ο κ. Ψαριανός είπε ότι το Ποτάμι «δεν θα γίνει τσόντα του οποιουδήποτε πρώτου κόμματος μόνο. Θα είναι μέρος μιας λύσης για μια συναινετική εθνική προσπάθεια.»
Δριμύτατη επίθεση κατά του Φώτη Κουβέλη εξαπέλυσε ο βουλευτής του Ποταμιού Γρηγόρης Ψαριανός. Μιλώντας στο ΒΗΜΑ 99,5 ο κ. Ψαριανός είπε:
«Από υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Κουβέλης αποφάσισε να γίνει εξωφυλαρούχας του κ. Τσίπρα. Πολύ ελαφριά κουβέντα είναι.
» Λυπάμαι που το λέω, αλλά ο κ. Κουβέλης είναι απολύτως υπεύθυνος για αυτό που περνάει η χώρα. Εάν η ΔΗΜΑΡ είχε ψηφίσει τον Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα είχε ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και το πρόγραμμα και θα είχαμε προχωρήσει τον Ιούνιο, ας κάναμε τότε εκλογές και ας έβγαινε ο κ. Τσίπρας, για να μπορούσε να διαχειριστεί ένα πράγμα που είχε ενσωματώσει τη λύση.
» Είναι απολύτως υπεύθυνος ο κ. Κουβέλης για τη διάλυση, για την καταστροφή της Ανανεωτικής Αριστεράς και την περιπέτεια που περνά η χώρα. Ο ίδιος, αυτός ήταν που έκανε υφαρπαγή των πλειοψηφιών της ΔΗΜΑΡ και τώρα κατηγορεί άλλους. Αν είχε κάνει άλλος πριν από δύο-τρία χρόνια αυτό που κάνει εκείνος τώρα, ο κ. Κουβέλης θα τον είχε κρεμάσει στο Σύνταγμα. Είναι οι κουβέντες που πρέπει να ειπωθούν και πρέπει να τις πω. Είναι φίλος, αδελφός μου, πατέρας μου και ήταν σύντροφός μου επί 40 χρόνια. Λυπάμαι πάρα πολύ για αυτό το χάλι. Δεν ξέρω τι κακό έχει κάνει και τον τιμωρεί έτσι και τον ταπεινώνει ο μεγαλοδύναμος.»
Για την επόμενη μέρα των εκλογών, ο κ. Ψαριανός είπε ότι το Ποτάμι «δεν θα γίνει τσόντα του οποιουδήποτε πρώτου κόμματος μόνο. Θα είναι μέρος μιας λύσης για μια συναινετική εθνική προσπάθεια.»
To μεταναστευτικό στο επίκεντρο της συνάντησης Πρ. Παυλόπουλου-Π. Μολυβιάτη
Τρίτη, 01 Σεπτεμβρίου, 2015
Τελευταία ενημέρωση: 13:36
Το μεταναστευτικό ζήτημα βρέθηκε στο επίκεντρο της συνάντησης του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, με τον υπουργό Εξωτερικών, Πέτρο Μολυβιάτη, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επανέλαβε την ανάγκη για άμεση σύγκλιση συνόδου κορυφής, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, υπογραμμίζοντας ότι το μεταναστευτικό ξεπερνά την Ελλάδα, και παρατήρησε ότι ολόκληρη η Ευρώπη δίνει εξετάσεις, όχι μόνο η χώρα μας.
«Ως χώρα δεν ανταποκριθήκαμε πάντα στις υποχρεώσεις τις οποίες είχαμε» ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ωστόσο σημείωσε ότι «πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι και να κατανοήσουμε ότι τέτοιοι είδους μεταναστευτικές ροές δεν υπήρξαν ποτέ στο παρελθόν». «Τα προβλήματα δεν οφείλονται μόνο σε αδυναμίες της ελληνικής κρατικής μηχανής, αλλά σε ένα είδος ανωτέρας βίας, το οποίο μάς εμποδίζει να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας» πρόσθεσε.
Ο κ. Παυλόπουλος επισήμανε ότι πρέπει και η Ευρώπη να συνειδητοποιήσει αυτήν τη στιγμή ότι έχει υποχρεώσεις, διότι το ζήτημα δεν αντιμετωπίζεται από τα κράτη-μέλη μόνα τους, ιδίως εκείνα που αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες μεταναστευτικές ροές.
«Είναι ζήτημα ασφάλειας αλλά, κυρίως, ζήτημα ανθρωπισμού. Δεν μπορεί να το παραβλέψει η Ευρώπη, με τις αρχές και τις αξίες που έχει» τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και υπενθύμισε ότι ήδη από το 2008 υπάρχει το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Μάλιστα, ανέφερε ότι «το Σύμφωνο αυτό καταγράφει και περιγράφει την πολιτική της Ευρώπης» και υπογράμμισε την ανάγκη να ενεργοποιηθεί και να εφαρμοσθεί. Υπενθύμισε, δε, τη σύγκλιση της συνόδου των υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης της ΕΕ, με ημερήσια διάταξη αφιερωμένη στο μεταναστευτικό, στις 14 Σεπτεμβρίου.
Αναφερόμενος στον κ. Μολυβιάτη, ο κ. Παυλόπουλος έκανε ιδιαίτερη μνεία στην πείρα και το ήθος του και τον ευχαρίστησε θερμά που δέχθηκε να αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών, υπογραμμίζοντας ότι θα βοηθήσει πολύ σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές για τη χώρα.
Ο κ. Μολυβιάτης, αφού ευχαρίστησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τη θερμή υποδοχή, ανέφερε ότι θα ήθελε να τον ενημερώσει για ορισμένα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και κυρίως για ορισμένες πτυχές του μεταναστευτικού προβλήματος, το οποίο, όπως είπε, έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις.
Παράλληλα, ο υπουργός Εξωτερικών υπενθύμισε το ενδιαφέρον του κ. Παυλόπουλου για το μεταναστευτικό, σημειώνοντας ότι ήταν εκείνος που έθεσε τις βάσεις για τη διαμόρφωση της μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας, υπό την ιδιότητα του υπουργού Εσωτερικών.
Στις 14:00, ο κ. Παυλόπουλος θα δεχθεί στο Προεδρικό Μέγαρο τον αναπληρωτή υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Σπύρο Φλογαϊτη.
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΜΕΙΜΑΡΑΚΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ, 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Είναι μεγάλη συγκίνηση και χαρά για μένα να είμαι σήμερα εδώ μαζί σας, στην Πάτρα, την πρωτεύουσα της Αχαΐας.
Επιτρέψτε μου ξεκινώντας, να πω δυο λόγια για τη μάχη με τη φωτιά στα περίχωρα της Πάτρας. Έδωσαν και δίνουν μάχη αυτή την ώρα οι πυροσβέστες μας -κάποιοι τραυματίστηκαν ευτυχώς ελαφρά- και θέλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλους. Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλους εσάς. Ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή. Ευχαριστώ
για τη μεγάλη συγκέντρωση στην Αχαΐα, που στέλνει μήνυμα νίκης. Που δείχνει ότι οι πολίτες πυκνώνουν τις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας.
Επιτρέψτε μου ξεκινώντας, να πω δυο λόγια για τη μάχη με τη φωτιά στα περίχωρα της Πάτρας. Έδωσαν και δίνουν μάχη αυτή την ώρα οι πυροσβέστες μας -κάποιοι τραυματίστηκαν ευτυχώς ελαφρά- και θέλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλους. Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλους εσάς. Ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή. Ευχαριστώ
για τη μεγάλη συγκέντρωση στην Αχαΐα, που στέλνει μήνυμα νίκης. Που δείχνει ότι οι πολίτες πυκνώνουν τις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας.
Χαίρομαι, γιατί βλέπω εδώ νέους και νέες. Βλέπω συνταξιούχους, βλέπω εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Βλέπω και άνεργους. Βλέπω αγρότες, βλέπω μαγαζάτορες, βλέπω επαγγελματίες. Είναι ο κόσμος της παραγωγής. Είναι ο κόσμος της δημιουργίας. Είναι ο κόσμος που αγωνιά για την επόμενη μέρα.
Προχωρούμε όλες και όλοι μαζί. Αποφασισμένοι να πάμε, και πάλι, μπροστά την Ελλάδα! Είμαστε η Παράταξη που βάζει πάνω από όλα το εθνικό συμφέρον, το κοινωνικό συμφέρον. Η Παράταξη, που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια και την κράτησε στην Ευρωζώνη, σηκώνοντας τεράστιο πολιτικό κόστος. Είμαστε η πολιτική δύναμη που υπηρετεί την ενότητα των Ελλήνων, την ώρα που κάποιοι άλλοι θέλουν να μας διχάζουν με τη ρητορική με το λόγο τους. Εμείς κηρύττουμε το λόγο της ενότητας, γιατί είμαστε η δύναμη της ευθύνης, της συνέπειας. Είμαστε δύναμη Ευρωπαϊκή, πατριωτική, κοινωνική. Είμαστε δύναμη προόδου. Τελευταία ακούω πολλά, μεταξύ δεξιάς κι αριστεράς, προόδου και όχι. Άκουσα χθες και για “αριστερή μελαγχολία”. Καλά, δεν κατάλαβε ότι έφερε μελαγχολία σε όλους τους Έλληνες; Και δεν κατάλαβε ότι τη Δευτέρα μετά τις εκλογές εμείς θα φέρουμε δημιουργία; Θα φέρουμε κέφι, θα φέρουμε χαμόγελο. Γιατί θα σηκώσουμε και πάλι τη χώρα ψηλά. Από πού ως που ακούστηκε ότι και η μελαγχολία έχει επίθετα; Αν είναι αριστερή ή δεξιά; Ακούω ότι είναι προοδευτικά κάποια ζητήματα που θέτουν κι ότι εμείς δεν είμαστε προοδευτικοί. Να ξεκαθαρίσουμε. Πρόοδος δε σημαίνει κάθε τι το καινούργιο, ακόμη κι αν είναι λάθος. Όπως δε σημαίνει ότι κάθε τι το παλιό είναι σωστό. Πρόοδος σημαίνει να συνδέσουμε και να συνδυάσουμε το παλιό με το καινούργιο, τον πολιτισμό μας με την εξέλιξη, την παράδοσή με τη νέα τεχνολογία. Προοδευτικό σημαίνει να είμαστε ωφέλιμοι στο λαό, να έχουμε κοινωνική πολιτική. Και τους θυμίζω: Ποιοι ίδρυσαν το ΙΚΑ; Ποιοι ίδρυσαν τον ΟΓΑ; Ποιοι έφεραν κοινωνική περίθαλψη; Είναι η δική μας η παράταξη. Εμείς κάναμε όλες τις μεγάλες επιλογές. Εμείς περάσαμε τη χώρα αναίμακτα από τη δικτατορία στη Δημοκρατία. Εμείς φέραμε στη χώρα το πιο σύγχρονο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Εμείς βάλαμε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Εμείς κάναμε τα μεγάλα έργα. Όλα τα έργα προόδου, έχουν τη σφραγίδα της Νέας Δημοκρατίας. Γι αυτό, βροντοφωνάζω από τα βάθη της καρδιάς μου: Εμείς είμαστε το κόμμα της προόδου. Εμείς είμαστε οι άνθρωποι της προόδου. Εμείς είμαστε οι προοδευτικοί. Εμείς φέρνουμε την πρόοδο στον τόπο μας. Γιατί τον αγαπάμε τον Τόπο που ζούμε. Τον πονάμε. Και θέλουμε να προοδεύει μαζί με όλους τους Έλληνες.
Φίλες και φίλοι,
Αποφάσισα σε όλες μου τις περιοδείες, όπου πηγαίνω να διαβάζω τι έλεγε ο κ. Τσίπρας τον Ιανουάριο. Να τα μεταφέρω και να ζητώ να τα συγκρίνετε και να τα κρίνετε. Γιατί, τον Ιανουάριο οι πολίτες, οι Έλληνες ψηφοφόροι, συνέκριναν τα πεπραγμένα της δικής μας κυβέρνησης με το «ροζ συννεφάκι» που έπλαθε ο κ. Τσίπρας. Σε κάθε κοινωνική ομάδα είχε τάξει κι από κάτι. Στους συνταξιούχους, είχε πει ότι όχι μόνο δε θα μειώσει τη σύνταξη, αλλά θα φέρει και τη 13η. Και ήδη από προχθές η κύρια σύνταξη μειώθηκε κατά 2% και η επικουρική κατά 6%.Στις πολύτεκνες οικογένειες και στους τρίτεκνους, είχε πει ότι θα δώσει τα επιδόματα, τα οποία δεν έδωσε. Είχε πει ότι θα μειώσει την ανεργία και την αύξησε. Είχε πει ότι θα φέρει επενδύσεις και αυτές έφυγαν. Γι’ αυτό ακριβώς, ζητώ οι πολίτες να κρίνουν και να συγκρίνουν αυτά που έλεγε τότε με αυτά που έκανε έως σήμερα. Ποια είναι τα πεπραγμένα Τσίπρα - Καμμένου αυτό το επτάμηνο.
Αποφάσισα σε όλες μου τις περιοδείες, όπου πηγαίνω να διαβάζω τι έλεγε ο κ. Τσίπρας τον Ιανουάριο. Να τα μεταφέρω και να ζητώ να τα συγκρίνετε και να τα κρίνετε. Γιατί, τον Ιανουάριο οι πολίτες, οι Έλληνες ψηφοφόροι, συνέκριναν τα πεπραγμένα της δικής μας κυβέρνησης με το «ροζ συννεφάκι» που έπλαθε ο κ. Τσίπρας. Σε κάθε κοινωνική ομάδα είχε τάξει κι από κάτι. Στους συνταξιούχους, είχε πει ότι όχι μόνο δε θα μειώσει τη σύνταξη, αλλά θα φέρει και τη 13η. Και ήδη από προχθές η κύρια σύνταξη μειώθηκε κατά 2% και η επικουρική κατά 6%.Στις πολύτεκνες οικογένειες και στους τρίτεκνους, είχε πει ότι θα δώσει τα επιδόματα, τα οποία δεν έδωσε. Είχε πει ότι θα μειώσει την ανεργία και την αύξησε. Είχε πει ότι θα φέρει επενδύσεις και αυτές έφυγαν. Γι’ αυτό ακριβώς, ζητώ οι πολίτες να κρίνουν και να συγκρίνουν αυτά που έλεγε τότε με αυτά που έκανε έως σήμερα. Ποια είναι τα πεπραγμένα Τσίπρα - Καμμένου αυτό το επτάμηνο.
Τα ψέματα της Πάτρας, τα θυμάστε. Έλεγε: «Έχουμε δεσμευτεί και θα ελαφρύνουμε από τους φόρους τα μεσαία εισοδήματα». «Έχουμε δεσμευτεί ότι θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ». «Έχουμε δεσμευτεί ότι θα προστατεύσουμε τις τραπεζικές συναλλαγές».«Θα απαγορεύσουμε την παρακράτηση για χρέη Ευρωπαϊκών επιδοτήσεων, στους αγρότες». «Θα εφαρμόσουμε το ‘Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης’ πριν την έναρξη της διαπραγμάτευσης».
[ Χαίρομαι ιδιαίτερα, ακούγοντας τις νέες και τους νέους μας. Το νέο υπάρχει στη Νέα Δημοκρατία. Με ζωντάνια, με υγεία. Οι νέοι και οι νέες της ΟΝΝΕΔ είναι αυτοί που μας οδηγούν. ]
Επτά μήνες μετά, λοιπόν, ρωτώ: Έγινε έστω και ένα από όλα αυτά που έλεγε;
Έγινε έστω και κάτι από αυτά; Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τσίπρας κατέληξε στα ακριβώς αντίθετα. Δεν έδωσε καμία σύνταξη επιπλέον και τις πετσόκοψε όλες. Δεν κατάργησε, αλλά συνεχίζει τον ΕΝΦΙΑ. Δεν προστάτευσε τις τραπεζικές συναλλαγές, αλλά έκλεισε τις τράπεζες. Δεν μείωσε, αλλά αύξησε τους φόρους
Έγινε έστω και κάτι από αυτά; Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τσίπρας κατέληξε στα ακριβώς αντίθετα. Δεν έδωσε καμία σύνταξη επιπλέον και τις πετσόκοψε όλες. Δεν κατάργησε, αλλά συνεχίζει τον ΕΝΦΙΑ. Δεν προστάτευσε τις τραπεζικές συναλλαγές, αλλά έκλεισε τις τράπεζες. Δεν μείωσε, αλλά αύξησε τους φόρους
Τελικά, με μια λέξη αντί να σκίσει το Μνημόνιο και να εφαρμόσει το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, έσκισε το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και έφερε νέο Μνημόνιο το οποίο σκίζει τους Έλληνες πολίτες. Φόρτωσε νέα βάρη και έβαλε χέρι στο καλάθι της νοικοκυράς. Έβαλε χέρι στην τσέπη μας.
Η αλήθεια λοιπόν δεν κρύβεται πια. Ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του έκοψαν τα πόδια της χώρας, την ώρα που η χώρα είχε ορθωθεί και πήγαινε να περπατήσει. Έσυραν τη χώρα στα πρόθυρα του Grexit, της εθνικής περιπέτειας. Χρέωσαν τη χώρα περίπου 90 δις μαζί με τα ποσά της ανακεφαλαιοποίησης. Και εδώ θέλω να σταθώ για λίγο στους εκλεκτούς φίλους, τους ψηφοφόρους που το Γενάρη ήθελαν να δώσουν ψήφο διαμαρτυρίας, είτε ψήφο τιμωρίας του πολιτικού συστήματος, είτε οδηγήθηκαν στην αποχή. Κατανοούν τι ακριβώς συνέβη από τη δική τους ψήφο που άθελά τους, συνέβαλε εμμέσως ώστε να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά; Αξίζουν 90 δις για την αγανάκτηση που ήθελαν να δείξουν; Αξίζει τόσο πολύ μια αγανάκτηση, που την καταλαβαίνω - και ζητώ συγνώμη για τις παραλείψεις και τα λάθη που μπορεί να έγιναν όλα αυτά τα χρόνια και να τους αγανάκτησαν - αλλά δεν πρέπει να προβληματιστούν, δεν πρέπει να σκεφτούν, τις συνέπειες;
Ζητώ οι Έλληνες πολίτες να πάνε στις κάλπες, να υπάρχει συμμετοχή και να σκεφτούν όχι τιμωρητικά, αλλά με πιο κόμμα μπορεί να πάνε μπροστά.
Να σκεφτούν - όχι να τιμωρήσουν για να λυθεί το μεταναστευτικό με ακραίο τρόπο, - αλλά ποιος έχει πολιτικές για να λύσει το μεταναστευτικό. Αξίζει 90 δις «φέσι», μια ψήφος σε ακραίο κόμμα, μια ψήφος διαμαρτυρίας; Είμαι σίγουρος ότι οι πολίτες την Κυριακή των εκλογών θα ψηφίσουν και πάλι τη Νέα Δημοκρατία. Αφού σκεφτούν, αφού κρίνουν, αφού συγκρίνουν.
Να σκεφτούν - όχι να τιμωρήσουν για να λυθεί το μεταναστευτικό με ακραίο τρόπο, - αλλά ποιος έχει πολιτικές για να λύσει το μεταναστευτικό. Αξίζει 90 δις «φέσι», μια ψήφος σε ακραίο κόμμα, μια ψήφος διαμαρτυρίας; Είμαι σίγουρος ότι οι πολίτες την Κυριακή των εκλογών θα ψηφίσουν και πάλι τη Νέα Δημοκρατία. Αφού σκεφτούν, αφού κρίνουν, αφού συγκρίνουν.
Θυμίζω ότι μέσα σε εφτά μήνες, η Οικονομία μας, που μετά από πέντε χρόνια είχε περάσει στην ανάπτυξη, κατρακυλά και πάλι στην ύφεση. Η αγορά, που είχε αρχίσει να ζωντανεύει, πάγωσε εντελώς, τον τελευταίο καιρό. Οι επενδυτές, που ενδιαφέρονταν για την Ελλάδα, στράφηκαν ήδη αλλού. Οι καταθέτες, ανησυχώντας γι’ αυτά που έβλεπαν, απέσυραν από τις τράπεζες 50 δις. Οι επιχειρήσεις γονάτισαν και προσπαθούν, όσες μπορούν, να μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό. Η ανεργία άρχισε και πάλι να μεγαλώνει και μόνο τον Ιούλιο χάθηκαν 16,5 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Ο δείκτης οικονομικού κλίματος πάει από το κακό στο χειρότερο. Το Χρηματιστήριο καταρρέει, τα spread των ελληνικών ομολόγων εκτινάχθηκαν ακόμα πιο ψηλά. Η Ελλάδα απομακρύνθηκε ακόμη πιο πολύ από τις διεθνείς αγορές. Μέσα σε επτά μήνες τα πράγματα έγιναν πολύ πιο δύσκολα. Όχι μόνο για την οικονομία. Και για την Παιδεία, και για την Υγεία.
Και για την Ασφάλεια του πολίτη. Αυξήθηκε παντού η εγκληματικότητα. Ενώ τα κύματα των προσφύγων και των παράνομων μεταναστών ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Γιατί; Γιατί η κυβέρνηση, έγινε κράχτης στους δουλεμπόρους, και άφησε στα αζήτητα τους πόρους που δίνει η Ευρώπη. Το μόνο που έκανε ήταν να κλείσει την Αμυγδαλέζα και να ανοίξει το Βοτανικό.
Και για την Ασφάλεια του πολίτη. Αυξήθηκε παντού η εγκληματικότητα. Ενώ τα κύματα των προσφύγων και των παράνομων μεταναστών ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Γιατί; Γιατί η κυβέρνηση, έγινε κράχτης στους δουλεμπόρους, και άφησε στα αζήτητα τους πόρους που δίνει η Ευρώπη. Το μόνο που έκανε ήταν να κλείσει την Αμυγδαλέζα και να ανοίξει το Βοτανικό.
Φίλες και Φίλοι,
Από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο Μαξίμου ο κ. Τσίπρας απέδειξε: Απειρία και Ανεπάρκεια. Απέδειξε, κατόπιν, Ασυνέπεια και Αναξιοπιστία. Και τώρα τελευταία, λίγο πριν φύγει, μας έδειξε Αλαζονεία και Καθεστωτική Νοοτροπία. Αποδεικνύεται δηλαδή πως δεν έχει καταλάβει τίποτα επτά μήνες. Ποτέ, κανένας Πρωθυπουργός δεν έκανε τόσο μεγάλο κακό, σε τόσο λίγο καιρό. Κανένας πολιτικός δεν είπε τόσα ψέματα σε τόσο λίγους μήνες. Και ρωτώ: Αυτό είναι το νέο που εκπροσωπεί; Αυτό θέλει να φέρει στην εθνική πολιτική σκηνή; Τα ψέματα, το λαϊκισμό, το διχαστικό λόγο;
Από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο Μαξίμου ο κ. Τσίπρας απέδειξε: Απειρία και Ανεπάρκεια. Απέδειξε, κατόπιν, Ασυνέπεια και Αναξιοπιστία. Και τώρα τελευταία, λίγο πριν φύγει, μας έδειξε Αλαζονεία και Καθεστωτική Νοοτροπία. Αποδεικνύεται δηλαδή πως δεν έχει καταλάβει τίποτα επτά μήνες. Ποτέ, κανένας Πρωθυπουργός δεν έκανε τόσο μεγάλο κακό, σε τόσο λίγο καιρό. Κανένας πολιτικός δεν είπε τόσα ψέματα σε τόσο λίγους μήνες. Και ρωτώ: Αυτό είναι το νέο που εκπροσωπεί; Αυτό θέλει να φέρει στην εθνική πολιτική σκηνή; Τα ψέματα, το λαϊκισμό, το διχαστικό λόγο;
Το κρίσιμο λοιπόν ερώτημα μπροστά στις κάλπες είναι: Τι είναι καλύτερο για τη χώρα; Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που δηλώνει ότι δεν συνεργάζεται με κανένα ή μια κυβέρνηση με κορμό και βάση τη Νέα Δημοκρατία, που μπορεί να συνεργαστεί με όλες τις προοδευτικές, δημοκρατικές δυνάμεις για να προχωρήσει η χώρα μπροστά;
Πρέπει να σας πω ότι από μένα θα ακούτε μόνο αλήθειες. Και αυτό γιατί πιστεύω ότι ο τόπος δεν κυβερνιέται με ψέματα. Τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια. Ιδού τα αποτελέσματα σε πέντε – έξι μήνες. Δεν κερδίζει το στοίχημα της Ελλάδας η αλαζονεία, ο ατομικισμός, ο εγωκεντρισμός. Δεν το κερδίζουν οι μαθητευόμενοι μάγοι. Δεν μπορεί να λέει ο κ. Τσίπρας ότι δεν συνεργάζεται με κανένα.
Γιατί το στοίχημα της Ελλάδας μπορεί να το κερδίσει η γνώση και η εμπειρία. Ο ενθουσιασμός των νέων και η εμπειρία των μεγαλυτέρων, οι συνεργασίες και οι συναινέσεις. Δηλαδή μπορεί να το κερδίσει η συνένωση δυνάμεων, η συλλογικότητα. Όλοι μαζί οι Έλληνες να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό.
Χρειάζεται η χώρα μεγάλες αλλαγές, μεγάλες τομές. Και αυτές οι μεγάλες αλλαγές θέλουν μεγάλες ομάδες. Θέλουν εθνικές ομάδες, δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα. Χρειάζεται πρώτα απ’ όλα, πολιτική σταθερότητα. Χρειάζονται σίγουρα και στέρεα βήματα. Χρειάζονται τίμιες συνεννοήσεις και συνεργασίες, που μπορούν να δείξουν ικανούς, άξιους από ολόκληρη την κοινωνία.
Φίλες και φίλοι πιστεύω, ότι όταν πηγαίνουμε στις εκλογές οι Έλληνες πολίτες δίνουν εντολή να κυβερνήσουμε και πρέπει να κυβερνάμε. Δηλαδή να λύνουμε τα προβλήματα που γεννώνται. Δεν είναι δυνατόν κάθε φορά που γεννάται ένα πρόβλημα να ξαναγυρίζουμε την εντολή στους πολίτες. Και να λέμε ξαναπέστε μας εσείς τη λύση να την εφαρμόσουμε. Τότε δεν είμαστε κυβερνήτες. Τότε έχουμε ένα πινγκ – πονγκ το οποίο δημιουργεί επαναλαμβανόμενες εκλογικές διαδικασίες που δεν επιτρέπουν να υπάρχει σταθερότητα, δεν επιτρέπουν να υπάρχει σιγουριά για το μέλλον.
Φαντάζομαι δηλαδή, διαβάζοντας και το κείμενο των 53 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ότι αν τον Φεβρουάριο ξανά ‘χει κάποιο πρόβλημα και είναι πρώτος ο Τσίπρας – ω μη γένοιτο - θα ξαναπάμε σε εκλογές. Θα ξαναρωτήσουμε τους πολίτες. Για άλλο θέμα. Γιατί ο τύπος την έχει δει να κάνουμε εκλογές κάθε πέντε – έξι μήνες. Να μην μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις, να μην υπάρχει πολιτική σταθερότητα, να μην μπορεί να προχωρήσει καμία συλλογική απόφαση, γιατί δε θέλει να έχει ευθύνες.
Φαντάζομαι δηλαδή, διαβάζοντας και το κείμενο των 53 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ότι αν τον Φεβρουάριο ξανά ‘χει κάποιο πρόβλημα και είναι πρώτος ο Τσίπρας – ω μη γένοιτο - θα ξαναπάμε σε εκλογές. Θα ξαναρωτήσουμε τους πολίτες. Για άλλο θέμα. Γιατί ο τύπος την έχει δει να κάνουμε εκλογές κάθε πέντε – έξι μήνες. Να μην μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις, να μην υπάρχει πολιτική σταθερότητα, να μην μπορεί να προχωρήσει καμία συλλογική απόφαση, γιατί δε θέλει να έχει ευθύνες.
Εγώ λοιπόν ζητώ από τους πολίτες τετραετή, ολοκληρωμένη θητεία με κυβέρνηση που να έχει κορμό και βάση τη Νέα Δημοκρατία. Να μπορούμε να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας. Και αλήθεια, αναρωτιέμαι πολλές φορές γιατί η θητεία ενός δημάρχου ή ενός Περιφερειάρχη είναι πέντε χρόνια και δεν μπορεί να είναι η θητεία μιας βουλής; Αυτός δεν αντιμετωπίζει προβλήματα; Δεν πάει στο Δημοτικό Συμβούλιο να τα λύσει; Γιατί εμείς κάθε έξι μήνες πρέπει να κάνουμε εκλογές; Μα από πέρσι τον Απρίλιο που είχαμε ευρωεκλογές μέχρι σήμερα έχουνε έξι εκλογικές διαδικασίες επαναλαμβανόμενες. Σε έξι χρόνια, έχουμε αλλάξει επτά Πρωθυπουργούς. Έτσι μας κατάντησαν. Είναι δυνατόν η χώρα να βρει χρώμα ευρωπαϊκό με αυτόν τον τρόπο; Και βέβαια όχι.
Γι’ αυτό στις 20 Σεπτεμβρίου ψηφίζουμε, στις 21 προχωράμε όλοι μαζί. Με μια κυβέρνηση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία και ξανά χαμόγελο στα χείλη των Ελλήνων.
Δεν αρνούμαι τα όποια λάθη και τις παραλείψεις έγιναν. Κανένας όμως δεν μπορεί να αρνηθεί όλα όσα επιτεύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Γιατί σταθεροποιήσαμε την οικονομία, δημιουργήσαμε πλεονάσματα, βάλαμε μπροστά τα μεγάλα έργα, άρχισαν να μειώνονται οι φόροι, άρχισαν να έρχονται επενδύσεις. Είχαμε περάσει σε ρυθμούς ανάπτυξης. Είχαμε περάσει σε σταδιακή μείωση της ανεργίας. Και την πορεία αυτή την ανέτρεψε ο κ. Τσίπρας εκβιαστικά. Με τις εκλογές Προέδρου της Δημοκρατίας το Δεκέμβριο του 2014. Είχαν αρχίσει να έρχονται επενδύσεις, να έχουμε πλεονάσματα, να μειώνουμε τους φόρους. Μειώσαμε κατά 30% την έκτακτη εισφορά. Μειώσαμε τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, μειώσαμε τον ΦΠΑ στην εστίαση στο 13% και μπορούσαμε να προχωρήσουμε με πολλές δυνατότητες το 2015 και το 2016.
Αλλά τι σκέφτηκαν; Αν τώρα –σου λέει- το Δεκέμβριο του 2014 δεν επιχειρήσουμε τη ρήξη, μπορεί η κυβέρνηση να φτάσει στο 2015 και στο 2016, να δούμε τα οφέλη εκείνης της πολιτικής και να ξανακερδίσουν πάλι τις εκλογές. Για αυτό ακριβώς βίαια προκάλεσαν τις εκλογές το Γενάρη του 2015 και ανέκοψαν την πορεία της χώρας. Και η χώρα βρίσκεται από τότε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Δεν έχει περάσει ο κίνδυνος. Τα προβλήματα είναι μπροστά μας. Τα προβλήματα είναι μεγάλα. Και, όπως αποδείχθηκε δεν λύνονται με ευχολόγια, με ψέματα, με πορείες, με δημοψηφίσματα.
Η αλήθεια είναι πως τα προβλήματα αυξήθηκαν σε όλους τους τομείς. Και αν δεν υπάρξει σταθερότητα, αν δεν υπάρξει συνεργασία, αν δεν γίνουν σωστές κινήσεις, αν γίνουν τα ίδια λάθη, τότε μπορεί όλα να χειροτερεύσουν. Για αυτό χρέος όλων μας είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αλλάξουν τα πράγματα. Όλοι μαζί να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να βγει η χώρα μπροστά. Με σταθερότητα, σιγουριά, εμπιστοσύνη. Περιθώρια χρόνου δεν έχουμε. Η Ελλάδα χρειάζεται να ανταποκριθεί, άμεσα. Να προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και να σταματήσουν τα capital controls. Να ξαναβάλουμε μπροστά την οικονομία και την αγορά που έχουν παγώσει. Να ξεμπλοκάρουμε και να επισπεύσουμε την απορρόφηση των πόρων του νέου ΕΣΠΑ. Και εδώ θέλω να σας πω ότι για να μη χαθούν πόροι του ΕΣΠΑ μέχρι τα τέλη του 2014, προγραμματίζουμε επίσκεψη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στους επιτρόπους για να τους ζητήσουμε παράταση, ώστε να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τους πόρους τους οποίους με ευθύνη της κυβέρνησης που έφυγε, κινδυνεύουμε να χάσουμε. Αποδεικνύουμε έτσι ότι εμείς συμπεριφερόμαστε υπεύθυνα ως αυριανή κυβέρνηση του τόπου. Το ίδιο κάναμε και για τον ΦΠΑ για την ιδιωτική εκπαίδευση και μαθαίνω τώρα ότι με εντολή Τσίπρα, προσπαθούν να μπλοκάρουν τη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Του λέμε να μην τολμήσουν να προχωρήσουν σε αυτή την αδικία. Να παγώσει ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, τουλάχιστον για ένα τρίμηνο μέχρι να εκφραστούν οι Έλληνες πολίτες.
Η αλήθεια είναι πως τα προβλήματα αυξήθηκαν σε όλους τους τομείς. Και αν δεν υπάρξει σταθερότητα, αν δεν υπάρξει συνεργασία, αν δεν γίνουν σωστές κινήσεις, αν γίνουν τα ίδια λάθη, τότε μπορεί όλα να χειροτερεύσουν. Για αυτό χρέος όλων μας είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αλλάξουν τα πράγματα. Όλοι μαζί να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να βγει η χώρα μπροστά. Με σταθερότητα, σιγουριά, εμπιστοσύνη. Περιθώρια χρόνου δεν έχουμε. Η Ελλάδα χρειάζεται να ανταποκριθεί, άμεσα. Να προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και να σταματήσουν τα capital controls. Να ξαναβάλουμε μπροστά την οικονομία και την αγορά που έχουν παγώσει. Να ξεμπλοκάρουμε και να επισπεύσουμε την απορρόφηση των πόρων του νέου ΕΣΠΑ. Και εδώ θέλω να σας πω ότι για να μη χαθούν πόροι του ΕΣΠΑ μέχρι τα τέλη του 2014, προγραμματίζουμε επίσκεψη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στους επιτρόπους για να τους ζητήσουμε παράταση, ώστε να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τους πόρους τους οποίους με ευθύνη της κυβέρνησης που έφυγε, κινδυνεύουμε να χάσουμε. Αποδεικνύουμε έτσι ότι εμείς συμπεριφερόμαστε υπεύθυνα ως αυριανή κυβέρνηση του τόπου. Το ίδιο κάναμε και για τον ΦΠΑ για την ιδιωτική εκπαίδευση και μαθαίνω τώρα ότι με εντολή Τσίπρα, προσπαθούν να μπλοκάρουν τη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Του λέμε να μην τολμήσουν να προχωρήσουν σε αυτή την αδικία. Να παγώσει ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, τουλάχιστον για ένα τρίμηνο μέχρι να εκφραστούν οι Έλληνες πολίτες.
Προτεραιότητα μας είναι λοιπόν να πάρει μπρος η οικονομία. Μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε νέες επενδύσεις, νέες επιχειρήσεις, νέες θέσεις δουλειάς. Μόνο έτσι θα μιλήσουμε για αξιοπρέπεια των ανθρώπων.
Όλα τα άλλα είναι λόγια του αέρα. Και λόγια του αέρα δεν τιμούν, αλλά εκθέτουν την πολιτική. Η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να μοιράσει κάλπικες υποσχέσεις. Δεν πρόκειται να ενδώσει στο λαϊκισμό.
Δική μας δέσμευση είναι να χτίσουμε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο, που θα αξιοποιεί τη γεωπολιτική θέση της χώρας και θα κάνει ανταγωνιστικά τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Απόφασή μας είναι να προχωρήσουμε ακόμη πιο γρήγορα. Σχεδιάζουμε αλλαγές που να ενθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα και να προσελκύουν επενδύσεις, να βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα. Στο πλαίσιο αυτό επιλογή και δέσμευσή μας στο μέλλον, είναι η σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών που θα ξεκινήσει αμέσως μόλις σταθεροποιηθεί η οικονομία. Διότι εμείς θεωρούμε αδιανόητο από τον ιδιωτικό παραγωγικό τομέα να κάνουμε αφαίμαξη με φόρους, για να συντηρούμε ένα σπάταλο, αναποτελεσματικό και πολλές φορές διεφθαρμένο μεγάλο κράτος. Για αυτό ακριβώς υπάρχει δέσμευση να φτιάξουμε ένα κράτος φιλικό προς τον πολίτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μας λέει ότι χρειάζονται περισσότεροι φόροι. Το βλέπουμε στην πράξη.
Βάζουν φόρους και στους αγρότες, τους οποίους θέλω να διαβεβαιώσω ότι με κυβέρνηση που θα έχει κορμό της τη Νέα Δημοκρατία, αυτοί οι φόροι δεν μπορεί να περάσουν. Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να οδηγήσουμε σε αφανισμό τους αγρότες μας, τους κτηνοτρόφους, τους γεωργούς, τον πρωτογενή τομέα. Κι αυτό είναι μια κρίσιμη διαφορά.
Επιμένουμε, ταυτόχρονα, σε μια νέα πολιτική τόνωσης της ασφάλειας του πολίτη στην εγκληματικότητα. Αλλά και σε μία υπεύθυνη μεταναστευτική πολιτική. Με φύλαξη των συνόρων, με ανθρωπισμό και διεθνοποίηση του θέματος.
Η Ελλάδα έχει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε πολλούς τομείς. Πρώτα απ' όλα, στον τουρισμό, που μπορεί να επεκταθεί πιο δυναμικά σε ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα με αξιοποίηση του παραλιακού της μετώπου.
Η Ελλάδα έχει το πλεονέκτημα της πολιτιστικής κληρονομιάς, που συναντούμε στην Ολυμπία. Και είναι ανάγκη να την αναδείξουμε ακόμα περισσότερο σε παγκόσμιο κέντρο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Μπορούμε να επενδύσουμε επίσης στην Έρευνα και στην Τεχνολογία.
Όλα τα άλλα είναι λόγια του αέρα. Και λόγια του αέρα δεν τιμούν, αλλά εκθέτουν την πολιτική. Η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να μοιράσει κάλπικες υποσχέσεις. Δεν πρόκειται να ενδώσει στο λαϊκισμό.
Δική μας δέσμευση είναι να χτίσουμε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο, που θα αξιοποιεί τη γεωπολιτική θέση της χώρας και θα κάνει ανταγωνιστικά τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Απόφασή μας είναι να προχωρήσουμε ακόμη πιο γρήγορα. Σχεδιάζουμε αλλαγές που να ενθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα και να προσελκύουν επενδύσεις, να βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα. Στο πλαίσιο αυτό επιλογή και δέσμευσή μας στο μέλλον, είναι η σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών που θα ξεκινήσει αμέσως μόλις σταθεροποιηθεί η οικονομία. Διότι εμείς θεωρούμε αδιανόητο από τον ιδιωτικό παραγωγικό τομέα να κάνουμε αφαίμαξη με φόρους, για να συντηρούμε ένα σπάταλο, αναποτελεσματικό και πολλές φορές διεφθαρμένο μεγάλο κράτος. Για αυτό ακριβώς υπάρχει δέσμευση να φτιάξουμε ένα κράτος φιλικό προς τον πολίτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μας λέει ότι χρειάζονται περισσότεροι φόροι. Το βλέπουμε στην πράξη.
Βάζουν φόρους και στους αγρότες, τους οποίους θέλω να διαβεβαιώσω ότι με κυβέρνηση που θα έχει κορμό της τη Νέα Δημοκρατία, αυτοί οι φόροι δεν μπορεί να περάσουν. Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να οδηγήσουμε σε αφανισμό τους αγρότες μας, τους κτηνοτρόφους, τους γεωργούς, τον πρωτογενή τομέα. Κι αυτό είναι μια κρίσιμη διαφορά.
Επιμένουμε, ταυτόχρονα, σε μια νέα πολιτική τόνωσης της ασφάλειας του πολίτη στην εγκληματικότητα. Αλλά και σε μία υπεύθυνη μεταναστευτική πολιτική. Με φύλαξη των συνόρων, με ανθρωπισμό και διεθνοποίηση του θέματος.
Η Ελλάδα έχει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε πολλούς τομείς. Πρώτα απ' όλα, στον τουρισμό, που μπορεί να επεκταθεί πιο δυναμικά σε ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα με αξιοποίηση του παραλιακού της μετώπου.
Η Ελλάδα έχει το πλεονέκτημα της πολιτιστικής κληρονομιάς, που συναντούμε στην Ολυμπία. Και είναι ανάγκη να την αναδείξουμε ακόμα περισσότερο σε παγκόσμιο κέντρο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Μπορούμε να επενδύσουμε επίσης στην Έρευνα και στην Τεχνολογία.
Η Ελλάδα έχει πλεονέκτημα και στην αγροτική παραγωγή. Αλλά και στις ιχθυοκαλλιέργειες, που συναντήσαμε στο νομό Αιτωλοακαρνανίας. Χρειάζεται, λοιπόν,- και είναι άμεσος ο στόχος μας- να αποτραπεί αυτή η φορολογική ασφυξία του αγροτικού κόσμου.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση που έφυγε, έβαλε στο στόχαστρο αυτό τον αγροτικό κόσμο. Θα μου επιτρέψετε δυο - τρεις αναφορές στο νομό σας και στους όμορους νομούς, ξεκινώντας από το νομό Ηλείας, που εξαιτίας των ιδεοληψιών του ΣΥΡΙΖΑ, πνίγηκε στα σκουπίδια και δυστυχώς, τα έργα δεν έχουν προχωρήσει. Τα έργα της Ολυμπίας Οδού, από την Κόρινθο στην Πάτρα, σταμάτησαν, όταν, όπως αναφέραμε, προσπαθήσαμε να τα ξεμπλοκάρουμε και πάνω από 40 τράπεζες και φορείς συμμετέχουν σε ένα έργο επένδυσης πάνω από 650 εκατ. Δεν προχώρησαν σε κανένα προγραμματισμό για το Ερευνητικό Κέντρο Δυτικής Ελλάδας. Το ίδιο έγινε και με την Ιονία Οδό, η ολοκλήρωση της οποίας μετατέθηκε για το 2017. Ανατράπηκε ο προγραμματισμός που είχε γίνει για τη δημοπράτηση έργων στον άξονα Πάτρα- Πύργος. Δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τα έργα στο λιμάνι της πόλης, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χαθούν οι προθεσμίες.
Δική μας απόφαση είναι να δούμε το κάθε θέμα ξεχωριστά. Να τολμήσουμε τις αλλαγές που χρειάζονται. Γιατί εμείς πιστεύουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα. Ελλάδα για να υπάρχει, πρέπει να υπάρχει ισχυρή περιφέρεια. Και για να υπάρχει ισχυρή περιφέρεια, πρέπει να υπάρχουν υποδομές σε όλους τους νομούς και όλες τις περιφερειακές πόλεις.
Δική μας απόφαση είναι να δούμε το κάθε θέμα ξεχωριστά. Να τολμήσουμε τις αλλαγές που χρειάζονται. Γιατί εμείς πιστεύουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα. Ελλάδα για να υπάρχει, πρέπει να υπάρχει ισχυρή περιφέρεια. Και για να υπάρχει ισχυρή περιφέρεια, πρέπει να υπάρχουν υποδομές σε όλους τους νομούς και όλες τις περιφερειακές πόλεις.
Γι' αυτό, και χρειάζεται μια μεγάλη εθνική προσπάθεια και σκληρή δουλειά. Και η Νέα Δημοκρατία λειτουργεί ως ένα πολύ μεγάλο, δημοκρατικό, Ευρωπαϊκό, σύγχρονο κόμμα. Λέμε «ναι» στη συνεργασία, όχι στο διχασμό. «Ναι» στη γνώση, «όχι» στον ερασιτεχνισμό. «Ναι» στην εμπειρία, «όχι» στον πειραματισμό.
Η Νέα Δημοκρατία είναι εδώ: Για να ενώσει, για να προσθέσει, για να χτίσει και όχι για να χαλάσει. Παλεύει για όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες. Απευθυνόμαστε, λοιπόν, σε όλους τους πολίτες, χωρίς να τους ρωτάμε τι ψήφισαν μέχρι χτες. Θέλουμε να προχωρήσουμε όλοι μαζί για να μπορέσουμε να «στρώσουμε» ξανά την Ελλάδα μας. Η Νέα Δημοκρατία βάζει πάνω απ' όλα και πρώτα απ' όλα την Ελλάδα. Μαζί θα σηκώσουμε και πάλι την ελληνική σημαία. Θα ξαναδώσουμε το όραμα της Ελλάδας που πιστεύουμε. Θα μπούνε μπροστά οι νέοι μας και οι νέες μας. Και όλοι μαζί θα ξαναχτίσουμε την Ελλάδα που ξέρουμε και θα φέρουμε το χαμόγελο στα χείλη των Ελλήνων τη Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου.
Όλοι μαζί στις κάλπες για να ψηφίσουμε τη Νέα Δημοκρατία. Για να είναι πρώτο κόμμα. Για να σχηματίσει κυβέρνηση. Για να ξαναπάει η Ελλάδα μπροστά. Ζήτω η Νέα Δημοκρατία. Με κέφι. Με χαρά. Με αισιοδοξία. Καλή δύναμη και καλό κουράγιο σε όλους και σε όλες.
Όλοι μαζί στις κάλπες για να ψηφίσουμε τη Νέα Δημοκρατία. Για να είναι πρώτο κόμμα. Για να σχηματίσει κυβέρνηση. Για να ξαναπάει η Ελλάδα μπροστά. Ζήτω η Νέα Δημοκρατία. Με κέφι. Με χαρά. Με αισιοδοξία. Καλή δύναμη και καλό κουράγιο σε όλους και σε όλες.
Νέα προεκλογική «βόμβα»: Εγκαταλείπει τον Τσίπρα και η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ
Ισχυρό ράπισμα στον Αλέξη Τσίπρα καταφέρει η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με μία ανακοίνωση-καταπέλτη υπό τον τίτλο «η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ κι εμείς απέναντί της» γνωστοποιεί την αντίθεσή της στο τρίτο Μνημόνιο και ταυτόχρονα καθιστά σαφές ότι δεν θα συστρατευθεί με την ηγεσία του κόμματος στις επερχόμενες εκλογές.
37 μέλη του κεντρικού συμβουλίου, μεταξύ αυτών ο πρώην γραμματέας Ηλίας Χρονόπουλος, αλλά και ο εκ των πιθανών επόμενων γραμματέων Ηλίας Παντελεάκος), που προέρχονται όχι μόνο από την κίνηση των 53, αλλά και από την πάλαι ποτέ προεδρική τάση, διαχωρίζουν τη θέση τους από την Κουμουνδούρου και ζητούν να στηριχθούν σε αυτές τις εκλογές ψηφοδέλτια αντιμνημονιακά.
Όπως υπογραμμίζεται, «ελλείψει μιας διαδικασίας που να ορίζει έναν κοινό βηματισμό των μελών της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα και με την παραπάνω αντίθεση (ανάμεσα στο τι είναι η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και τι ο ΣΥΡΙΖΑ, πλέον) να είναι υπαρξιακού χαρακτήρα, η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ φτάνει σ’ ένα αδιαμφισβήτητο τέλος εποχής».
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ κι εμείς απέναντί της
Η νέα «περίοδος» στην οποία έχει εισέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ, συνιστά για εμάς, όχι μια τακτική ή μερική υποχώρησή του σε σχέση με τις επιδιώξεις και εξαγγελίες του, αλλά μια στρατηγική ήττα ή, ακόμα καλύτερα, μια χρεοκοπία. Η ψήφιση του 3ου Μνημονίου, η ενεργητική υποστήριξή του και η μετατροπή του σε στρατηγικό ορίζοντα, ο άνευ όρων κυβερνητισμός και η πλήρης περιθωριοποίηση και απαξίωση του κόμματος, συνιστούν τους βασικούς λόγους γι’ αυτή τη χρεοκοπία, καθώς και για το γεγονός πως πλέον δεν μπορούμε να δούμε τους εαυτούς μας εντός ΣΥΡΙΖΑ, ούτε όμως και να υπερασπιστούμε την επιδίωξη της συνέχισης μιας αριστερής στρατηγικής με όχημα τον μεταλλασσόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Η προκήρυξη των εκλογών, με τις ευλογίες μάλιστα των δανειστών, πριν την πραγματοποίηση του έκτακτου συνεδρίου που είχε αποφασίσει η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, κλείνει κάθε συζήτηση περί απεγκλωβισμού του ΣΥΡΙΖΑ από το μνημονιακό μονόδρομο στον οποίο εισέρχεται μέρα με τη μέρα. Σε αυτό το πλαίσιο, η ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των εκλογών, δηλαδή η επιλογή του καλύτερου διαχειριστή της μνημονιακής πραγματικότητας και η αναζήτηση μεταρρυθμίσεων σε προοδευτική(;) κατεύθυνση στην περιφέρεια του μνημονίου, μας αφήνει παγερά αδιάφορες/ους από αριστερή σκοπιά.
Επιπλέον, ακόμη και πέρα από την συντριπτική για όλη την κοινωνία υποχώρηση απέναντι στις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού, η κρίση της συλλογικής λειτουργίας, η απαξίωση της εσωτερικής δημοκρατίας και των ειλημμένων αποφάσεων των οργάνων, με ευθύνη της ηγεσίας της κυβέρνησης, είναι ενδεικτικές της πορείας της μετάλλαξης που έχει αρχίσει να χαράσσεται. Συνεπώς, δε θα στηρίξουμε το ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, ούτε θα στελεχώσουμε τα ψηφοδέλτιά του. Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε την πολιτική δράση μέσα από τις γραμμές του και οφείλουμε να αναζητήσουμε το αναγκαίο πολιτικό σχέδιο για τη συνέχιση της πάλης, εκτός του ΣΥΡΙΖΑ και της μνημονιακής στρατηγικής του.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε πίσω μας μια σημαντική παρακατηθήκη. Η επιμονή στην ενότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς που υπήρξε καταστατική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ, η συμμετοχή στα κινήματα και η όσμωση με την κοινωνική κίνηση που υπήρξαν βασικές συνθήκες για την ίδια την ύπαρξή του, η προοπτική της αριστερής κυβέρνησης που έδωσε πολιτική διέξοδο στους αγώνες της προηγούμενης περιόδου κι ενέπνευσε αγωνίστριες κι αγωνιστές όλων των γενιών, όλα αυτά είναι πολύτιμα στοιχεία για τη συνέχεια και όσες κι όσοι δουλέψαμε σκληρά σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορούμε και δεν πρέπει να δεχτούμε τη μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ ως κάτι από το οποίο δε γίνεται να αποδράσουμε.
Την κριτική που ασκούμε δεν τη θεωρούμε αυτο-δικαίωση. Αντίθετα, είναι αναγκαία μια αυτοκριτική όλων των συμμετεχόντων στο ΣΥΡΙΖΑ η οποία οφείλει να είναι δριμεία και σε βάθος. Η απουσία της δε, υποδηλώνει απουσία αξιοπιστίας. Εξαρχής είμαστε αντίθετοι τόσο με εύκολους αναγωγισμούς και με αντι-πολιτικές λογικές περί προδοσίας, ξεπουλήματος κλπ, όσο και με την αναπαραγωγή του “υπαρκτού κυβερνητισμού” με πλήρως αμβλυμένες τις ταξικές αιχμές που δείχνουν προς μια κατεύθυνση επανάληψης χρεοκοπημένων λογικών που καμιά προοπτική για το μέλλον δεν ανοίγουν. Για εμάς βάση της αυτοκριτικής είναι η απόφαση της 10ης Συνόδου του Κεντρικού Συμβουλίου της Ν.ΣΥΡΙΖΑ (Ιούλιος 2015).
Ένα τέλος που δεν το θέλαμε
Μια τέτοια συζήτηση και μια τέτοια απόφαση εναντίωσης στο ΣΥΡΙΖΑ κι απομάκρυνσης απ’ αυτόν, εκτιμούμε πως θα έπρεπε να είναι επίδικο αντικείμενο, τόσο μιας συνεδρίασης του Κεντρικού Συμβουλίου όσο και – πολύ περισσότερο – μιας πανελλαδικής πολιτικής διαδικασίας που να εμπλέκει το σύνολο των μελών της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτήν την κατεύθυνση επιδιώξαμε τη διεξαγωγή του Κεντρικού Συμβουλίου την Κυριακή 30/8, με στόχο την τοποθέτηση του οργάνου απέναντι στις ερχόμενες εκλογές και την απόφαση για διεξαγωγή πανελλαδικής διαδικασίας άμεσα, με θέμα την απεμπλοκή (ή μη) των δυνάμεων της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ από το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς, αυτό δεν κατέστη εφικτό, καθότι μερίδα του ΚΣ, είτε με την απροθυμία της να προσέλθει στη σύνοδο είτε με την παραίτησή της πριν τη σύγκληση του οργάνου, εμπόδισε την επίτευξη της απαραίτητης απαρτίας. Γι’ αυτό το λόγο αναγκαζόμαστε να συντάξουμε το παρόν κείμενο, που δηλώνει τη στάση μας για όσα συμβαίνουν, σε αντίθεση με μια δημόσια τοποθέτηση του ΚΣ που ήταν η αρχική μας επιδίωξη.
Μια τέτοια συζήτηση και μια τέτοια απόφαση εναντίωσης στο ΣΥΡΙΖΑ κι απομάκρυνσης απ’ αυτόν, εκτιμούμε πως θα έπρεπε να είναι επίδικο αντικείμενο, τόσο μιας συνεδρίασης του Κεντρικού Συμβουλίου όσο και – πολύ περισσότερο – μιας πανελλαδικής πολιτικής διαδικασίας που να εμπλέκει το σύνολο των μελών της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτήν την κατεύθυνση επιδιώξαμε τη διεξαγωγή του Κεντρικού Συμβουλίου την Κυριακή 30/8, με στόχο την τοποθέτηση του οργάνου απέναντι στις ερχόμενες εκλογές και την απόφαση για διεξαγωγή πανελλαδικής διαδικασίας άμεσα, με θέμα την απεμπλοκή (ή μη) των δυνάμεων της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ από το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς, αυτό δεν κατέστη εφικτό, καθότι μερίδα του ΚΣ, είτε με την απροθυμία της να προσέλθει στη σύνοδο είτε με την παραίτησή της πριν τη σύγκληση του οργάνου, εμπόδισε την επίτευξη της απαραίτητης απαρτίας. Γι’ αυτό το λόγο αναγκαζόμαστε να συντάξουμε το παρόν κείμενο, που δηλώνει τη στάση μας για όσα συμβαίνουν, σε αντίθεση με μια δημόσια τοποθέτηση του ΚΣ που ήταν η αρχική μας επιδίωξη.
Παράλληλα, εκτιμούμε πως η χθεσινή (σκόπιμη) αποτυχία του ΚΣ να πάρει απόφαση, οδηγεί εκ των πραγμάτων σ’ ένα τέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, όπως την ξέραμε. Αυτό το τέλος δεν το θέλαμε και σίγουρα δε θέλαμε να έχει αυτή τη μορφή. Ωστόσο, είναι σαφές για εμάς πως, στην παρούσα φάση, το ριζοσπαστικό πολιτικό περιεχόμενο της οργάνωσης, η κινηματική παράδοση και παρακαταθήκη της, καθώς και οι αγωνίες και οι προβληματισμοί των μελών της, δεν μπορούν να συνδυαστούν με την παραμονή στο ΣΥΡΙΖΑ. Ελλείψει μιας διαδικασίας που να ορίζει έναν κοινό βηματισμό των μελών της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα και με την παραπάνω αντίθεση (ανάμεσα στο τι είναι η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και τι ο ΣΥΡΙΖΑ, πλέον) να είναι υπαρξιακού χαρακτήρα, η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ φτάνει σ’ ένα αδιαμφισβήτητο τέλος εποχής.
Εντούτοις, μια πολιτική συλλογικότητα δε συμπυκνώνεται στο brandname της, αλλά στο πολιτικό της στίγμα, στις πρακτικές της, στα προτάγματά της και στο βάθος των πολιτικών προβληματισμών της. Συνεπώς, οι λέξεις «Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ» δε θα αντιστοιχούν, στο εξής, ούτε στο κενό ούτε σε κάτι που θα συνάδει με τον «υπαρκτό ΣΥΡΙΖΑ». Το «βουβό τέλος» της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ δε σημαίνει πως οι παρεμβάσεις και τα κείμενά της δε μιλούν ακόμα, πως τα μπλοκ της δε βουίζουν ακόμα από τις φωνές, πως τα φεστιβάλ της δεν τραγουδούν ακόμα. Ας μην έχουμε, όλες κι όλοι, αυταπάτες γύρω απ’ αυτό το ζήτημα.
Τι κάνουμε, από δω και πέρα
Σε αυτή τη νέα συνθήκη και με δεδομένη την επιτακτική πολιτική ανάγκη να τοποθετηθούμε σχετικά με τις ερχόμενες εκλογές, είμαστε δεσμευμένοι/ες από την απόφαση της τελευταίας Συνόδου του ΚΣ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ στις 18 και 19 Ιουλίου, η οποία δήλωνε ρητά την αντίθεσή μας με την ψήφιση και υλοποίηση του 3ου Μνημονίου, καθώς αυτή «έρχεται απέναντι στις ιδεολογικές μας καταβολές, τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις, τις συλλογικές μας αποφάσεις και προσπαθεί να ανατρέψει μια μακρά πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και να τσακίσει τη σκέψη και την ελπίδα για έναν διαφορετικό δρόμο στη μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου η αριστερά πέτυχε μια ιστορική νίκη».
Σε αυτή τη νέα συνθήκη και με δεδομένη την επιτακτική πολιτική ανάγκη να τοποθετηθούμε σχετικά με τις ερχόμενες εκλογές, είμαστε δεσμευμένοι/ες από την απόφαση της τελευταίας Συνόδου του ΚΣ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ στις 18 και 19 Ιουλίου, η οποία δήλωνε ρητά την αντίθεσή μας με την ψήφιση και υλοποίηση του 3ου Μνημονίου, καθώς αυτή «έρχεται απέναντι στις ιδεολογικές μας καταβολές, τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις, τις συλλογικές μας αποφάσεις και προσπαθεί να ανατρέψει μια μακρά πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και να τσακίσει τη σκέψη και την ελπίδα για έναν διαφορετικό δρόμο στη μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου η αριστερά πέτυχε μια ιστορική νίκη».
Στην ίδια απόφαση μάλιστα, εμβαθύναμε τις επεξεργασίες μας για καίρια ζητήματα όπως η στάση μας απέναντι σε πολιτικούς οργανισμούς του κεφαλαίου, όπως η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη, λέγοντας πως «οφείλουμε να δούμε, πως τελικά η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη λειτουργούν ως θεσμοθετημένος νεοφιλελευθερισμός, που περιορίζει ασφυκτικά τα περιθώρια μετασχηματισμού. Οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε τη διεθνιστική μας στρατηγική μέσα από το πρίσμα της ρήξης και της αποδέσμευσης από αυτούς τους υπερεθνικούς σχηματισμούς, ως ένα αίτημα δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας αλλά και ως προϋπόθεση αμφισβήτησης του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου».
Τέλος, δηλώναμε ρητά πως «το να αγωνιζόμαστε για έναν δικαιότερο κόσμο δεν ήταν για εμάς μια επιλογή ηθικής δικαίωσης αλλά ένας τρόπος να αλλάζουμε την καθημερινότητά μας, να μετασχηματίζουμε τις ζωές μας και την κοινωνία. Στον δρόμο αυτό θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε έχοντας πάντα στο νου ότι η ιστορία είναι ένα πεδίο δυνατοτήτων στο οποίο διαρκώς αγωνιζόμαστε για να καταστήσουμε εφικτά αυτά που σε όλους μπορεί να φαίνονται αδύνατα.»
Με βάση τα παραπάνω, αλλά και τη ρητή μας θέση σχετικά με την αδυναμία μας πλέον, να στηρίξουμε, να ενισχύσουμε και να συμμετέχουμε στο ΣΥΡΙΖΑ, προκρίνουμε την ψήφο σε αριστερά, ριζοσπαστικά, αντικαπιταλιστικά ψηφοδέλτια, που αντιστοιχούνται στις παραπάνω προκείμενες της τελευταίας απόφασης του ΚΣ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και σχηματίζονται στο πλαίσιο της απόρριψης της ΤΙΝΑ (ThereisNoAlternative) των μνημονίων, για να εκφραστεί το «ΟΧΙ μέχρι τέλους», αλλά και με ορίζοντα ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές. Σε αυτό το πλαίσιο, μάλιστα, θα δώσουμε τη μάχη στους νεολαιίστικους χώρους όπου ζούμε και παρεμβαίνουμε – στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς – ώστε η νεολαία, μια νεολαία που με συντριπτική πλειοψηφία στήριξε το «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα, να επιλέξει το δρόμο της αντίστασης και της ανατροπής, ενάντια σε αντι-πολιτικές επιλογές ή στην αποχή.Ειδικά σε ότι αφορά το δημοψήφισμα, η νεανική δημιουργικότητα και η αυθόρμητη συμβολή στην καμπάνια υπέρ του ΟΧΙ, έχουν ιδιαίτερη σημασία και αποτελούν στοιχεία μέσα απ’ τα οποία μπορούμε να δούμε την εξέλιξη αυτής της κοινωνικής δυναμικής και το μετασχηματισμό της.
Ο αγώνας για το σοσιαλισμό πάντα επίκαιρος
Ο ορίζοντας της δράσης μας, ωστόσο, δε σταματά στις εκλογές. Εξάλλου, αυτό το νέο πολιτικό πρότυπο λειτουργίας που αναζητούμε δεν μπορεί ούτε και θέλουμε να θεμελιώνεται σε μια παραδοσιακή αντίληψη που συρρικνώνει τον πολιτικό μας ορίζοντα στις θεσμικές διεκδικήσεις και στην επίτευξη αλλαγών αποκλειστικά μέσω του κοινοβουλευτικού δρόμου. Θεωρούμε πως επειδή τίποτα δε θα μας χαριστεί, πρέπει η κοινωνία να είναι σε θέση να διεκδικήσει τα πάντα και συνεπώς δίνουμε έμφαση στις μορφές κοινωνικής οργάνωσης και οργάνωσης της εξουσίας των από κάτω. Είναι με αυτό το μονοπάτι σκέψης που η ρήξη με την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. αποκτά αριστερό, ριζοσπαστικό πρόσημο και ταυτόχρονα γίνεται μέσο για να ξεδιπλωθεί μια διεθνιστική στρατηγική από πλευράς των ευρωπαϊκών εργαζόμενων τάξεων, μακριά από κάθε λογική εθνικής περιχαράκωσης ή εξόδου από την κρίση μέσω της «ανταγωνιστικότητας». Άλλωστε, πιστεύουμε πως τα προγράμματα σοσιαλδημοκρατικών αιτημάτων και παροχών, καθώς και ο άκρατος παραγωγισμός είναι ξεπερεσμένα από την ίδια την ιστορία. Χρειαζόμαστε μια διαδικασία τομών και μετασχηματισμών με ματιά στην κοινωνική απελευθέρωση. Γι’ αυτό θεωρούμε αναγκαία τη στρατηγική συζήτηση για το “τι μας έφερε ως εδώ”, χωρίς βεβαιότητες και αποποίηση ευθυνών, καθώς αυτή η συζήτηση είναι αναγκαία συνθήκη για τη συγκρότηση οτιδήποτε νέου στο πλαίσιο της Αριστεράς.
Ο ορίζοντας της δράσης μας, ωστόσο, δε σταματά στις εκλογές. Εξάλλου, αυτό το νέο πολιτικό πρότυπο λειτουργίας που αναζητούμε δεν μπορεί ούτε και θέλουμε να θεμελιώνεται σε μια παραδοσιακή αντίληψη που συρρικνώνει τον πολιτικό μας ορίζοντα στις θεσμικές διεκδικήσεις και στην επίτευξη αλλαγών αποκλειστικά μέσω του κοινοβουλευτικού δρόμου. Θεωρούμε πως επειδή τίποτα δε θα μας χαριστεί, πρέπει η κοινωνία να είναι σε θέση να διεκδικήσει τα πάντα και συνεπώς δίνουμε έμφαση στις μορφές κοινωνικής οργάνωσης και οργάνωσης της εξουσίας των από κάτω. Είναι με αυτό το μονοπάτι σκέψης που η ρήξη με την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. αποκτά αριστερό, ριζοσπαστικό πρόσημο και ταυτόχρονα γίνεται μέσο για να ξεδιπλωθεί μια διεθνιστική στρατηγική από πλευράς των ευρωπαϊκών εργαζόμενων τάξεων, μακριά από κάθε λογική εθνικής περιχαράκωσης ή εξόδου από την κρίση μέσω της «ανταγωνιστικότητας». Άλλωστε, πιστεύουμε πως τα προγράμματα σοσιαλδημοκρατικών αιτημάτων και παροχών, καθώς και ο άκρατος παραγωγισμός είναι ξεπερεσμένα από την ίδια την ιστορία. Χρειαζόμαστε μια διαδικασία τομών και μετασχηματισμών με ματιά στην κοινωνική απελευθέρωση. Γι’ αυτό θεωρούμε αναγκαία τη στρατηγική συζήτηση για το “τι μας έφερε ως εδώ”, χωρίς βεβαιότητες και αποποίηση ευθυνών, καθώς αυτή η συζήτηση είναι αναγκαία συνθήκη για τη συγκρότηση οτιδήποτε νέου στο πλαίσιο της Αριστεράς.
Η μη αποδοχή, από μέρους των νέων ανθρώπων, της έλλειψης εναλλακτικής στα μνημόνια και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, είναι ένα στοίχημα ιστορικών διαστάσεων για την ελληνική κοινωνία και, πολύ περισσότερο, για τις εργαζόμενες τάξεις. Δε διαφεύγει καθόλου της προσοχής μας, πως ο παλιός κόσμος πεθαίνει κάθε μέρα γύρω μας. Η κρίση και η παρακμή του καπιταλισμού βαθαίνουν, οι πολιτικές εξουσίες γίνονται όλο και πιο αυταρχικές εντείνοντας τη δική τους κρίση και κάθε μέρα που περνάει, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, πληθαίνουν αυτές κι αυτοί που ο καπιταλισμός δεν μπορεί να ενσωματώσει, αυτές κι αυτοί που εξεγείρονται ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, αυτές κι αυτοί που βάζουν τους σπόρους ενός άλλου τρόπου παραγωγής, μιας άλλης κοινωνίας.
Η νεολαία, οι εργαζόμενες τάξεις, οι γυναίκες, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, η ΛΟΑΤΚ κοινότητα, δυνητικά αποτελούν την μαγιά μιας πραγματικά επαναστατικής κοινωνικής πλειοψηφίας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η οικοδόμηση της οργάνωσης της συλλογικής αντίστασης έτσι ώστε να μπορεί να γίνει πραγματικά απειλητική για τον υπάρχοντα συσχετισμό δυνάμεων θα αποτελέσει κυρίαρχο μέλημα μας για το επερχόμενο διάστημα. Επομένως, σε ότι μας αφορά, θα επιμένουμε πως το ζήτημα οικοδόμησης ενός άλλου κόσμου παραμένει το ιστορικό καθήκον «στην ημερήσια διάταξη».
Η ανασύνθεση, λοιπόν, των δυνάμεων της ριζοσπαστικής/αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, αναγκαίος όρος για να μαζικοποιήσουμε, να διευρύνουμε και να επικαιροποιήσουμε το πρόταγμα του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα, είναι για εμάς βασική επιδίωξη το επόμενο διάστημα. Κεντρικός μας προβληματισμός παραμένει η συσπείρωση πλατιών νεολαιίστικων μαζών σε μια τέτοια υπόθεση, η ύπαρξη κι η γενίκευση κινηματικών και πολιτικών μετωπικών αντιστάσεων κόντρα στη βαρβαρότητα του μονοδρόμου της σκληρής λιτότητας, αλλά και η ηγεμονία μιας κουλτούρας «δημιουργικού αντικαπιταλισμού» με αξιοποίηση γνώσεων και δεξιοτήτων των νέων ανθρώπων σε κατεύθυνση αμφισβήτησης των καπιταλιστικών αυτονόητων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε την πρόθεση να πειραματιστούμε με νέες μορφές οργάνωσης, λιγότερο ιεραρχικές και παρωχημένες, δοκιμάζοντας την γνώση και την εμπειρία που έχουμε αποκομίσει από την συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες κι ακόμη δοκιμάζοντας τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Όπως λέγαμε και στην Ιδρυτική Διακήρυξη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ «[..]σε όλες τις μεγάλες ιστορικές στιγμές του τόπου, αλλά και διεθνώς, η νεολαία πρωτοστάτησε: από την ΕΠΟΝ και τον αντιδικτατορικό αγώνα, μέχρι τις μεταδικτατορικές μάχες και τα σύγχρονα κινήματα. Από το Μάη του ’68, μέχρι τις σύγχρονες εξεγέρσεις στην Τυνησία, την Αίγυπτο, την Τουρκία και αλλού. Εδώ δεν ψάχνουμε για ήρωες όμως, ούτε για ωραίες αφηγήσεις για όταν μεγαλώσουμε. Οι μεγάλες, ιστορικές στιγμές του νεολαιίστικου κινήματος στην Ελλάδα, μας δίνουν το φρόνημα. Το συλλογικό μας κεφάλαιο γνώσεων, δεξιοτήτων κι εμπειριών μας δίνει τη δύναμη. Αυτές οι μέρες, είναι ωραίες μέρες. Είναι μέρες που ακριβώς επειδή δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, μπορούμε να διεκδικήσουμε τα πάντα. Δε ζητάμε την αναβίωση των χαμένων υποσχέσεων του νεοφιλελευθερισμού. Θέλουμε να εμπλακούμε σε μια υπόθεση που μας ξεπερνά και γι’ αυτό μας ολοκληρώνει: την υπόθεση της οικοδόμησης του δικού μας κόσμου, του κόσμου της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης.» Σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε.
(*)
Το παρόν κείμενο απευθύνεται στο σύνολο των μελών της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ που, στο βαθμό που συμφωνούν, μπορούν να το συνυπογράφουν. Στη βάση του κειμένου αυτού σκοπεύουμε να καλέσουμε σε κατά τόπους μαζέματα αλλά και σε μια πανελλαδική διαδικασία, με ορίζοντα πραγματοποίησής της μετά τις εκλογές και με θέμα της, το πώς συνεχίζουμε την πάλη μας στο πλαίσιο που πολύ αδρά σκιαγραφούμε σε αυτές τις γραμμές, με δεδομένο το τέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ όπως την ξέραμε.
Επιπλέον, με το κείμενο αυτό, θέλουμε να συνομιλήσουμε με χώρους και άτομα με παρόμοια ερωτήματα, κόσμο που αποδεσμεύεται από το ΣΥΡΙΖΑ, κόσμο της ριζοσπαστικής κι αντικαπιταλιστικής αριστεράς που θέλει να υπερβεί τις αδυναμίες του παρελθόντος για να αλλάξει το παρόν, κινηματικές συλλογικότητες και βεβαίως το ευρύ δυναμικό αγωνιστών, ειδικά στη νεολαία, που στήριξε το ΟΧΙ κι αμφισβήτησε το μονόδρομο των μνημονίων. Με όχημα την ανασυνθετική, μετωπική πολιτική δράση, με τις σημαντικές παρακαταθήκες του παρελθόντος, αλλά και με τη βαθιά αυτοκριτική, θα προχωρήσουμε για τους αγώνες και τις νίκες που μας αξίζουν.
Υπογραφές:
- Βαρελτζής Δημήτρης
- Βελεγράκης Γιώργος
- Γαβριηλίδης Βαγγέλης
- Γανιάρης Νικόλας
- Γιαννόπουλος Γιάννος
- Γιαννόπουλος Σωκράτης
- Δαμδούνη Ιωάννα
- Ζαρκαδούλας Άκης
- Ζαχιώτης Αλέξανδρος
- Καλυμνιός Κώστας
- Καπουτσής Λεωνίδας
- Καραγιάννη Έφη
- Κατερίνης-Λινάρδος Μιχάλης
- Κοσυφολόγου Αλίκη
- Κοταράς Πόθος
- Ματσούκα Αναστασία
- Μπαλωμενάκης Δημήτρης
- Μπάντιος Ιάσωνας
- Μπενέκος Γιώργος
- Μπένινγκ Κωστής
- Μπλιαχούτας Γιώργος
- Μπούκα Έρικα
- Μπουκουβάλας Γιώργος
- Μωραΐτη Αναστασία
- Παντελεάκος Ηλίας
- Παπατζανή Εύα
- Πατσίκα Έφη
- Πουλάκης Μάριος
- Προδρόμου Δανάη
- Ρόγγας Βασίλης
- Σανταμούρης Πέτρος
- Σεχάτα Σακίνα
- Σιαηλή Δήμητρα
- Σταυρακάκης Χρήστος
- Τσούτσης Κωσταντίνος
- Τυροβολάς Στέφανος
- Χρονόπουλος Ηλίας
Σε όλες τις σύγχρονες μεγάλες κρίσεις χρέους οι οίκοι αξιολόγησης εμφανίζονται «όταν έχει τελειώσει το πάρτι», στο οποίο όμως είχαν «προσκαλέσει φίλους και γνωστούς οι οποίοι, μάλιστα, πλήρωσαν και εισιτήριο».
Σε όλες τις σύγχρονες μεγάλες κρίσεις χρέους οι οίκοι αξιολόγησης εμφανίζονται «όταν έχει τελειώσει το πάρτι», στο οποίο όμως είχαν «προσκαλέσει φίλους και γνωστούς οι οποίοι, μάλιστα, πλήρωσαν και εισιτήριο».
Το παράξενο της ιστορίας είναι ότι ύστερα από κάθε κρίση χρέους που δεν πρόβλεψαν την έκρηξη της, αλλά συνέβαλαν σημαντικά στην μεγέθυνση της όταν αυτή ξέσπασε, η Standard&Poor’s, η Moody's Investors Service και η Fitch Ratings εμφανίζονται πιο ενισχυμένες, πιο αξιόπιστες και πιο ισχυρές στα μάτια των επενδυτών αλλά και των κρατών. Τελικά πώς κατάφεραν αυτοί οι τρεις να βρίσκονται στο απυρόβλητο;
Οι τρεις «σωματοφύλακες» άρχισαν να ισχυροποιούνται το 1975. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ θεσμοθέτησε τον Εθνικά Αναγνωρισμένο Οργανισμό Στατιστικής Αξιολόγησης (ΝRSRO). Η Fitch, η Standard&Poor's και η Moody's ήταν ανάμεσα στους οίκους στους οποίους δόθηκε αυτός ο περιζήτητος χαρακτηρισμός. Στην ουσία, όποιος πουλούσε χρεόγραφα έπρεπε να πάρει αξιολόγηση από ένα από αυτά τα ειδικά γραφεία. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αναγνώρισε επτά γραφεία, τα οποία όμως μειωθήκαν μέσω συγχωνεύσεων στις τρεις γνωστές εταιρείες, αν και στη συνέχεια η Επιτροπή απένειμε αυτόν τον χαρακτηρισμό και σε μερικές λιγότερο γνωστές επιχειρήσεις. Σιγά - σιγά, οι επιχειρήσεις αξιολόγησης άλλαξαν ριζικά.
Τα πρώτα χρόνια, έβγαζαν το ψωμί τους από τους επενδυτές, οι οποίοι πλήρωναν προκειμένου να αποκτήσουν μια αποτίμηση επενδύσεων που σχεδίαζαν. Με τον καιρό, το εν λογω εισοδηματικό μοντέλο τροποποιήθηκε, καθώς ορισμένοι επενδυτές άρχισαν να φωτοτυπούν τα εγχειρίδια αξιολόγησης και τα διένειμαν.
Για να λύσουν αυτό το πρόβλημα, οι οίκοι αξιολόγησης υιοθέτησαν ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο: άρχισαν να πουλούν τις υπηρεσίες τους σε εκδότες ομολογιακών δάνειων αντί για τους επενδυτές. Ταυτόχρονα, οι μεταρρυθμίσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς υποχρέωσαν όσους ήθελαν να εκδώσουν ομολογιακό δάνειο να διαθέτουν και μια «έκθεση αξιολόγησης».
Μέχρι τη δεκαετία του 1980, η μετάβαση στο νέο περιβάλλον είχε ολοκληρωθεί: οι νέοι πελάτες των οίκων αξιολόγησης ήταν τώρα οι εκδότες των ομολογιακών δανείων. Αυτή η διευθέτηση, ωστόσο, δημιούργησε σημαντικό ασυμβίβαστο συμφερόντων. Οι τράπεζες που επιδίωκαν να εκδώσουν χρεόγραφα μπορούσαν να επιλέγουν τους οίκους που έδιναν την καλύτερη αξιολόγηση. Αν κάποιος οίκος αξιολόγησης έβαζε χαμηλή βαθμολογία σε κάποια έκδοση, κινδύνευε να χάσει δουλειές.
Ολοένα και περισσότερο, οι οίκοι αξιολόγησης είχαν συμφέρον να δίνουν στους πελάτες αυτό που ήθελαν -όποτε όταν ένας πελάτης ήθελε αξιολόγηση ΑΑΑ, π.χ. για ένα ενυπόθηκο χρεόγραφο που αποτελείτο από στεγαστικά δάνεια μειωμένης εξασφάλισης, υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να την πάρει.
Σαν να μην έφτανε αυτό, οι οίκοι αξιολόγησης άρχισαν να έχουν έσοδα και από άλλες, εξίσου προβληματικές πήγες. Πολλές τράπεζες που κατασκεύαζαν δομημένα χρηματοοικονομικά προϊόντα, πήγαιναν σε κάποιον οίκο αξιολόγησης και πλήρωναν για συμβουλές σχετικά με το πώς θα μπορούσαν να σχεδιάσουν το εν λογω προϊόν τους προκειμένου να προσελκύσουν την καλύτερη δυνατή αξιολόγηση από τον ίδιο οίκο τον όποιο θα πλήρωναν στη συνέχεια για την αξιολόγηση!
Συμβουλευτική υπηρεσία
Η υπηρεσία αυτή χαρακτηρίζεται ως «συμβουλευτική». Αλλά, η βαθμολογία των τριών επηρεάζει και τα περίφημα ασφάλιστρα κινδύνου καθώς διαφορετικά τιμολογείται ένα χρέος με βαθμολογία ΑΑΑ και αλλιώς ένα άλλο με χαμηλότερη βαθμολογία π.χ. Α (σ.σ.: εδώ χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα αξιολόγησης της Standard&Poor’s). Αυτοί οι τρείς οίκοι στην πραγματικότητα ελέγχουν, διαμορφώνουν και επηρεάζουν την παγκόσμια αγορά χρέους, όχι μόνο ως προς την αξιολόγηση των ομολόγων αλλά και –εμμέσως- ως προς την δυνατότητα πρόσβασης των ομολόγων σε συγκεκριμένες αγορές. Ένα άλλο στοιχείο είναι η ολιγοπωλιακή διάρθρωση της αγοράς τους. Η Standard&Poor’s, η Moody’s και η Fitch κατείχαν πάνω από το 75% της αγοράς το 2007.
Αυτή η δεσπόζουσα θέση μπορεί να τους δώσει ακόμα μεγαλύτερη επιρροή και να κάνει ακόμα και τους Ευρωπαίους ηγέτες να εμφανίζονται ως «όμηροί» τους και ενδεχομένως να τους καθιστούν ευάλωτους ακόμα και σε μείζονος σημασίας διπλωματικά θέματα. Η αλήθεια είναι ότι οποιαδήποτε παρέμβαση στο τρόπο που δραστηριοποιούνται οι οργανισμοί αξιολόγησης δεν μπορεί να περιοριστεί σε μονομερείς αποφάσεις καθώς οι εταιρείες αυτές αποτελούν αναπόσπαστο και θεσμοποιημένο «τμήμα» της παγκόσμιας αγοράς χρέους. Για παράδειγμα, μια μονομερής παρέμβαση από την πλευρά της ΕΕ μπορεί να πέσει στο κενό αν δεν συνοδεύεται από μία παράλληλη αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της αγοράς χρέους των ΗΠΑ.
Ποιους βολεύει
Το παράδειγμα αυτό μπορεί να προσαρμοστεί σε πολλές εκδοχές, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν από τις χώρες του G20 μέχρι τις κορυφαίες επενδυτικές τράπεζες και επενδυτικούς οργανισμούς. Και, φυσικά, το ερώτημα είναι ποιους βολεύει και σε ποιους δημιουργεί προβλήματα μια τέτοια αλλαγή. Αν μελετήσει κανείς με προσοχή το υπόδειγμα της Αργεντινής κατά τη κρίση του 2002, θα ανακαλύψει ότι ρόλος της Moody's αρχικά και στη συνέχεια των S&P και Fitch συνέβαλλαν σημαντικά στην κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της χώρας.
Συγκεκριμένα, η Moody's αρχικά και οι άλλες δύο στη συνέχεια, ανακοίνωσαν ότι θεωρούν τις τράπεζες της Αργεντινής σε κατάσταση χρεωκοπίας. Αυτό σήμαινε ζημιές 54 δισ. ευρώ, ποσό τριπλάσιο σε σχέση με το μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών της χώρας. Η κίνηση αυτή επηρέασε, όπως είναι φυσικό, και τις ξένες τράπεζες όπως την Santander (ζημιές 1,29 δισ. ευρώ) και την Banco Bilbao, ενώ η έκθεση των ιταλικών τραπεζών ήταν 11 δισ. ευρώ.
Η χρεωκοπία, φυσικά, είχε μια σειρά πολιτικών και γεωπολιτικών επιπτώσεων σε βάθος δεκαετίας. Στην πραγματικότητα, η απαξίωση του αργεντίνικου χρέους έδειξε ότι οι τρεις διαχειριστές έχουν πλέον τη δύναμη και τη δυνατότητα να προκαλούν οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές κρίσεις ακόμα και σε ισχυρά έθνη. Αυτή η νέα πραγματικότητα την οποία βιώνουν ήδη η Ελλάδα και η Ιταλία αλλά και το ευρώ, κάνει φανερό ότι οι κυβερνήσεις ακόμα και των ανεπτυγμένων χωρών είτε θα πρέπει να αναζητήσουν άμεσα ένα κοινά αποδεκτό νέο κοινό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς χρέους είτε να αποδεχθούν την προοπτική ότι οι τρεις αυτοί οργανισμοί αργά ή γρήγορα θα τους θέσουν σε καθεστώς ομηρίας.
Μεμονωμένες παρεμβάσεις με τη μορφή επιμέρους κανονιστικών αποφάσεων σε επίπεδο εθνικών αγορών, όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα αλλά αντίθετα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη μεγαλύτερη ενίσχυσή τους, χωρίς, φυσικά, να αντιμετωπίζουν το πραγματικό πρόβλημα που ενεδρεύει. Κάποιοι θεωρούν ότι η αποδυνάμωση του ολιγοπωλιακού ρόλου της συγκεκριμένης αγοράς μπορεί να αποτελεί μια λύση στο πρόβλημα της αξιολόγησης χρέους, ενώ υπάρχουν και άλλοι που θεωρούν ότι οι εταιρείες αυτές θα πρέπει να περιορίσουν τις δραστηριότητες τους μόνο στην αξιολόγηση χρέους. Σε κάθε περίπτωση, σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά χρέους, η καθιέρωση κοινών κανόνων λειτουργίας των αγορών χρέους δεν μπορεί να έχει αποφασιστικό ρόλο αν δεν συνοδεύεται από μια ενιαία στάση των χωρών του G20, τόσο ως προς τον τρόπο λειτουργίας των οργανισμών αξιολόγησης όσο και των ίδιων των αγορών.
Το πρόβλημα
Η πραγματικότητα είναι ότι ακόμα και η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού αξιολόγησης του χρέους δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα στην παγκόσμια αγορά χρέους αν δεν έχει πρόσβαση σε άλλες αγορές, π.χ. τις ΗΠΑ, και αν ταυτόχρονα δεν ισχύουν και δεν γίνουν αποδεκτοί ενιαίοι κανόνες τόσο στην αξιολόγηση του χρέους όσο και στο τρόπο λειτουργίας επιμέρους αγορών.
Από την άλλη πλευρά, η αποτυχία των οργανισμών αυτών να διαγνώσουν τα προβλήματα που καλύπτονται από τη «δημιουργική λογιστική» είναι ένα θέμα το οποίο δεν μπορεί να αφεθεί στους μηχανισμούς αυτορύθμισης της αγοράς.
Η αποδεδειγμένη αυτή αδυναμία, δεν συνδέεται τόσο με τον τρόπο με τον οποίο «αμείβονται» οι εταιρίες όσο με τον υψηλό βαθμό συγκέντρωσης που χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη αγορά. Στο πλαίσιο αυτό, η αποδοχή από τις πολιτικές ηγεσίες της αναγκαιότητας για την κατάρτιση ενός κοινά αποδεκτού πλαισίου λειτουργίας και ελέγχου, μπορεί στην πράξη να αποδειχθεί περισσότερο αποτελεσματικό από την «πολιτική της σιωπηλής ανοχής» που ακολουθείται μέχρι σήμερα. Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι η διαφάνεια δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζει μόνο τις πολιτικές, αλλά και τα «εργαλεία» που χρησιμοποιούνται προκειμένου οι πολιτικές να είναι αποτελεσματικές
Τζόζεφ Στίγκλιτς: Γαλλία και Ευρώπη υποκύπτουν στον «εκφοβισμό» της Γερμανίας
Ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος είχε βραβευθεί με Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών, εξέφρασε χθες την ανησυχία του σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο Γαλλικό Πρακτορείο πως η γαλλική κυβέρνηση έχει υποστεί μια «μορφή εκφοβισμού» από τη Γερμανία σε ό,τι αφορά την οικονομική της πολιτική, ενώ παράλληλα κάλεσε την Αριστερά, στην Ευρώπη όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, να αναλάβει δράση για να σταματήσει η αύξηση των ανισοτήτων.
«Υπάρχει μια μορφή εκφοβισμού», έκρινε ο οικονομολόγος, ένας από τους σημαντικότερους επικριτές των πολιτικών λιτότητας σε διεθνές επίπεδο μαζί με τον συμπατριώτη του Πολ Κρούγκμαν και τον Γάλλο Τομά Πικετί, αναφερόμενος στη γερμανική επιρροή στην οικονομική πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση του προέδρου Φρανσουά Ολάντ.
Ερωτηθείς για τις δηλώσεις του πρώην υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας Γιάνη Βαρουφάκη σύμφωνα με τον οποίο η γερμανική αδιαλλαξία έναντι της Ελλάδας είχε στόχο να εκφοβίσει τη Γαλλία και να την πείσει να ακολουθήσει την οδό των πολιτικών λιτότητας, ο πολύ προβεβλημένος στα μέσα ενημέρωσης Αμερικανός οικονομολόγος απάντησε: «το πιστεύω».
«Η κυβέρνηση της κεντροαριστεράς στη Γαλλία δεν μπόρεσε να ορθώσει το ανάστημά της έναντι της Γερμανίας» όσον αφορά την κατεύθυνση της δημοσιονομικής της πολιτικής, ή στην ελληνική κρίση, υποστήριξε ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας και σύμβουλος του άλλοτε προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον.
Για τον Στίγκλιτς, ο οποίος βρίσκεται στο Παρίσι για την προώθηση της γαλλικής έκδοσης του τελευταίου του βιβλίου για τις ανισότητες («Το μεγάλο χάσμα», γαλλ. έκδ. Les Liens qui Libèrent), η Γαλλία «είναι από όλα τα έθνη του κόσμου εκείνη που αγκάλιασε περισσότερο την έννοια της ισότητας», αλλά διατρέχει πλέον «αληθινό κίνδυνο», να δει την ψαλίδα των ανισοτήτων να ανοίγει, λόγω των δημοσιονομικών της επιλογών.
Ο Αμερικανός οικονομολόγος, που είχε λάβει το Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών το 2001 μαζί με άλλους δύο ερευνητές για το έργο τους όσον αφορά τις ασυμμετρίες της πληροφόρησης στις αγορές, επέκρινε στη συνέντευξή του τόσο τις πολιτικές λιτότητας και περιστολής των δημοσίων δαπανών, όσο και την «αληθινά ηλίθια ιδέα πως η μείωση των φόρων για τις επιχειρήσεις τονώνει την οικονομία», εκτιμώντας ότι αυτή η «πολιτική της προσφοράς», που είχε εφαρμόσει ο Ρόναλντ Ρίγκαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1980 είναι πλέον σήμερα «εντελώς απαξιωμένη».
«Δεν αποτελεί πια καν θέμα συζήτησης για τους οικονομολόγους, παρά μόνο για τους Γερμανούς και ορισμένους στη Γαλλία», δήλωσε.
Η μείωση των επιβαρύνσεων και των φόρων για τις επιχειρήσεις βρίσκεται στην καρδιά του Συμφώνου Ευθύνης και Αλληλεγγύης που προωθεί ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί η Ευρώπη επιλέγει αυτόν τον δρόμο σήμερα», σχολίασε ο Στίγκλιτς, για τον οποίο οι εκλογές στη Γαλλία και στη Γερμανία το 2017 δεν αναμένεται να μεταβάλουν ουσιαστικά τα δεδομένα.
Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς πάντως είπε ότι «ελπίζει» σε μια αλλαγή στην Ισπανία, όπου οι εκλογές αναμένεται να διεξαχθούν πριν από το τέλος του έτους, εν μέσω μιας ανάκαμψης της οικονομίας που όμως, όπως υποστήριξε, αποτελεί αυταπάτη: η ανεργία στη χώρα αυτή παραμένει ιδιαίτερα υψηλή.
Ο Στίγκλιτς δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για τις πολιτικές που άσκησαν αριστερές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.
Τα τελευταία «20 χρόνια, οι σοσιαλδημοκράτες δεν πιστεύουν» στις προοδευτικές πολιτικές, είπε αναφερόμενος στον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ, τον Γερμανό καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ, αλλά και τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα: «όλοι τους υποστήριξαν τις τράπεζες, την απορρύθμιση, τις συμφωνίες για το εμπόριο που έβλαψαν τους εργαζόμενους», υπογράμμισε.
Αν και ο Ομπάμα μετατράπηκε κατά τον Στίγκλιτς σε «όμηρο των μεγάλων πολυεθνικών», ο Αμερικανός οικονομολόγος θα ήθελε να πιστεύει ότι τα πράγματα θα αλλάξουν εάν κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2016 ένας ή μία υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος.
Ερωτηθείς για την κατάσταση στην Κίνα, όπου οι σπασμοί της οικονομίας προκάλεσαν παγωμένο ιδρώτα στις διεθνείς αγορές, ο Τζόζεφ Στίγκλιτς είπε ότι δεν πρέπει να «δραματοποιείται τόσο» η κατάσταση.
«Το καλό νέο είναι ότι πλέον συνειδητοποιήθηκε η ανάγκη να ρυθμιστούν οι κεφαλαιαγορές» στην Κίνα, επισήμανε ο Στίγκλιτς. Κατά τα άλλα, το Πεκίνο «έχει περίπου τέσσερα τρισεκατομμύρια δολάρια σε συναλλαγματικά αποθέματα. Αυτό του δίνει τα μέσα για να υποστηρίξει την ανάπτυξη», έκρινε ο ίδιος.
Υπονοούμενα για την Ελλάδα άφησε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος εξήρε την Ισπανία, χαρακτηρίζοντάς την πρότυπο για την επιτυχία της μακροοικονομικής μεταρρυθμιστικής πολιτικής, η οποία οδήγησε τη Μαδρίτη και πάλι στον δρόμο της ανάπτυξης.
Υπονοούμενα για την Ελλάδα άφησε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος εξήρε την Ισπανία, χαρακτηρίζοντάς την πρότυπο για την επιτυχία της μακροοικονομικής μεταρρυθμιστικής πολιτικής, η οποία οδήγησε τη Μαδρίτη και πάλι στον δρόμο της ανάπτυξης.
«Δεν ήταν ένας εύκολος δρόμος», τόνισε ο Σόιμπλε στη διάρκεια συζήτησης με θέμα «Το μέλλον της ευρωζώνης» στην οποία συμμετείχε και ο Ισπανός ομόλογός του Λουίς ντε Γκίντος και η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο ενός γερμανο-ισπανικού επιχειρηματικού συνεδρίου στο Βερολίνο.
«Όμως, όπως τώρα δείχνουν οι αριθμοί (…) ήταν ο σωστός δρόμος», σημείωσε ο Γερμανός υπουργός. «Το πρόβλημα στην Ευρώπη είναι ότι αυτό είναι σχεδόν ασυνήθιστο», πρόσθεσε ο ίδιος κάνοντας μια έμμεση αναφορά στην Ελλάδα. Οι εμπειρίες των προηγούμενων μηνών έδειξαν ότι τα πράγματα δεν «διευκολύνονται» όταν ζητεί κανείς την έγκριση του λαού για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, επέκρινε ο Σόιμπλε.
Ο ντε Γκίντος από την πλευρά του τόνισε ότι πρέπει να βελτιωθεί η οικονομική διακυβέρνηση και οι μηχανισμοί της στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Αν πρόκειται να λειτουργήσει η νομισματική ένωση, θα πρέπει να βελτιωθούν τα μέσα δημοσιονομικού συντονισμού, πρόσθεσε ο ίδιος.
«Η πολιτική, δημοσιονομική και οικονομική ενσωμάτωση βρίσκεται στον σωστό δρόμο», επεσήμανε ο Ισπανός υπουργός. «Ξεπεράσαμε την ύφεση, αλλά όχι την κρίση», υπογράμμισε ο ντε Γκίντος.
Στο συνέδριο πρόκειται να μιλήσουν αργότερα σήμερα η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ και ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι.
Στο 25% μειώθηκε η ανεργία στην Ελλάδα, τον Μάιο σύμφωνα με τη Eurostat
Τρίτη, 01 Σεπτεμβρίου, 2015
Στο 25% μειώθηκε η ανεργία στην Ελλάδα τον Mάιο του 2015, σε σχέση με τον Απρίλιο (25,6%), σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat) που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα. Εξάλλου, στο 10,9% μειώθηκε η ανεργία στην Ευρωζώνη τον Ιούλιο του 2015 σε σχέση με τον Ιούνιο (11,1%), ενώ πριν από έναν χρόνο, τον Ιούλιο του 2014, η ανεργία ήταν 11,6%.
Στην «ΕΕ των 28» η ανεργία διαμορφώθηκε στο 9,5% τον Ιούλιο του 2015, καταγράφοντας το χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιούνιο του 2011. Πριν από έναν χρόνο, τον Ιούλιο του 2014, η ανεργία στην ΕΕ ήταν 10,7%. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την ανεργία στην Ελλάδα τον Ιούνιο και τον Ιούλιο.
Συνολικά, τον Ιούλιο καταγράφονται 23 εκατομμύρια άνεργοι στην ΕΕ και 17,5 εκατομμύρια άνεργοι στην Ευρωζώνη.
Τα υψηλότερα επίπεδα ανεργίας στην ΕΕ καταγράφονται στην Ελλάδα (25% τον Μάιο) και την Ισπανία (22,2%). Τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας σημειώθηκαν στη Γερμανία (4,7%), την Τσεχία και τη Μάλτα (5,7%).
Ειδικότερα, στην Ελλάδα, ο αριθμός των ανέργων τον Μάιο μειώθηκε στα 1,201 εκατομμύρια. Το ποσοστό ανεργίας στους άνδρες μειώθηκε στο 22,4% και στις γυναίκες στο 28,2%. Μείωση κατέγραψαν και τα ποσοστά ανεργίας των νέων (κάτω των 25 ετών) στην Ελλάδα, από 52,5% τον Απρίλιο σε 51,8% τον Μάιο, παραμένοντας, ωστόσο, τα υψηλότερα στην ΕΕ.
Μετά την Ελλάδα, τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των νέων καταγράφονται στην Ισπανία (48,6%), την Κροατία (43,1%) και την Ιταλία (40,5%). Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφονται στη Γερμανία (7%), τη Μάλτα (8,7%) και την Εσθονία (9,5%).
Τον Ιούλιο, η ανεργία των νέων στην Ευρωζώνη διαμορφώθηκε στο 21,9% (έναντι 23,8% τον Ιούλιο του 2014) και στην ΕΕ στο 20,4% (έναντι 22% τον Ιούλιο του 2014).
Δήλωση της Σοφίας Βούλτεψη, εκπροσώπου της ΝΔ στη Διακομματική Επιτροπή
Τρίτη, 01 Σεπτεμβρίου, 2015
«Σήμερα, η εφημερίδα «Αυγή» με ένα ένα ψευδές και συκοφαντικό από την αρχή ως το τέλος πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, επαναλαμβάνει τα ψεύδη που διέσπειρε ο κ. Σκουρλέτης μετά τη συνεδρίαση της Διακομματικής Επιτροπής. Τόσο ο κ. Σκουρλέτης, όσο και η εφημερίδα ψευδώς αναφέρουν ότι οι εκπρόσωποι της ΝΔ "διεκδίκησαν στο όνομα των καναλαρχών αποζημίωση 6 εκατ. ευρώ για τον τηλεοπτικό χρόνο που θα παραχωρηθεί στα κόμματα". Μάλιστα, η εφημερίδα σκόπιμα παραλείπει να δημοσιεύσει τη χθεσινή απάντησή μου στη συκοφαντία» δήλωσε ο εκπρόσωπος της ΝΔ, Σοφία Βούλτεψη, στη Διακομματική Επιτροπή.
«Η αλήθεια είναι ότι το ποσό των 6 εκατ. ευρώ ήταν πρόταση του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικού εκπροσώπου Ροδόλφου Μορώνη, ο οποίος είπε ότι θα αναφερθεί μεν το ποσό, αλλά καλό είναι, για ευνόητους λόγους, να αποφευχθεί η ανάλυσή του. Η δική μας ένσταση ήταν ως προς την ανάγκη να υπάρχει αναλυτικά καταγεγραμμένο τι αντιστοιχεί σε κάθε κόμμα, καθώς από εκεί προκύπτει και σε ποια τηλεοπτική ζώνη θα μεταδίδονται οι δραστηριότητές τους. Τους είπαμε μάλιστα ότι αντί να προσπαθούν να κρύψουν το ποσό με διάφορα τεχνάσματα, να το αφαιρέσουν εντελώς» ανέφερε η κ. Βούλτεψη και κάλεσε τον υπουργό Εσωτερικών Αντ. Μανιτάκη «να δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά της χθεσινής συνεδρίασης, ώστε να αποκαλυφθεί το ψεύδος».
Κοινή θέση για τις μεταρρυθμίσεις και την αλληλεγγύη προς την Ελλάδα, εξέφρασαν Μέρκελ και Ραχόι
Τρίτη, 01 Σεπτεμβρίου, 2015
Κοινή θέση σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις και την αλληλεγγύη προς την Ελλάδα εξέφρασαν η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγγελα Μέρκελ και ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Μαριάνο Ραχόι, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στο Μέζεμπεργκ του Βερολίνου.
«Για την κατάσταση στην Ελλάδα, έχουμε πολύ κοινή θέση, σε ό,τι αφορά το εάν είναι απαραίτητες οι μεταρρυθμίσεις, αλλά και το εάν είναι απαραίτητη η αλληλεγγύη. Η Γερμανία και η Ισπανία είναι, σε αυτό, σε κοινό δρόμο», δήλωσε η κ. Μέρκελ.
Ο κ. Ραχόι σημείωσε ότι «το σημαντικό είναι η Ελλάδα να εφαρμόσει τώρα μεταρρυθμίσεις». Σύμφωνα με τον Ισπανό πρωθυπουργό, ο στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία οικονομικής ανάπτυξης και θέσεων εργασίας. «Αυτό συνιστά σταθερή βάση, ώστε η χώρα να μπορεί μόνη της να λειτουργήσει καλά. Και εάν οι συμφωνίες τηρηθούν, τότε η Ελλάδα θα έχει μέλλον. Θα είμαστε πάντα αλληλέγγυοι και εάν τα πράγματα υλοποιηθούν σωστά, εάν υπάρξει λογική, εάν τηρηθούν οι συμφωνίες, τότε μπορούν στην Ελλάδα τα πράγματα να πάνε καλά σε λογικό χρόνο» πρόσθεσε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)