Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Νέα προεκλογική «βόμβα»: Εγκαταλείπει τον Τσίπρα και η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ

Ισχυρό ράπισμα στον Αλέξη Τσίπρα καταφέρει η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με μία ανακοίνωση-καταπέλτη υπό τον τίτλο «η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ κι εμείς απέναντί της» γνωστοποιεί την αντίθεσή της στο τρίτο Μνημόνιο και ταυτόχρονα καθιστά σαφές ότι δεν θα συστρατευθεί με την ηγεσία του κόμματος στις επερχόμενες εκλογές.
37 μέλη του κεντρικού συμβουλίου, μεταξύ αυτών ο πρώην γραμματέας Ηλίας Χρονόπουλος, αλλά και ο εκ των πιθανών επόμενων γραμματέων Ηλίας Παντελεάκος), που προέρχονται όχι μόνο από την κίνηση των 53, αλλά και από την πάλαι ποτέ προεδρική τάση, διαχωρίζουν τη θέση τους από την Κουμουνδούρου και ζητούν να στηριχθούν σε αυτές τις εκλογές ψηφοδέλτια αντιμνημονιακά.
Όπως υπογραμμίζεται, «ελλείψει μιας διαδικασίας που να ορίζει έναν κοινό βηματισμό των μελών της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα και με την παραπάνω αντίθεση (ανάμεσα στο τι είναι η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και τι ο ΣΥΡΙΖΑ, πλέον) να είναι υπαρξιακού χαρακτήρα, η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ φτάνει σ’ ένα αδιαμφισβήτητο τέλος εποχής».

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: 
Η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ κι εμείς απέναντί της
Η νέα «περίοδος» στην οποία έχει εισέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ, συνιστά για εμάς, όχι μια τακτική ή μερική υποχώρησή του σε σχέση με τις επιδιώξεις και εξαγγελίες του, αλλά μια στρατηγική ήττα ή, ακόμα καλύτερα, μια χρεοκοπία. Η ψήφιση του 3ου Μνημονίου, η ενεργητική υποστήριξή του και η μετατροπή του σε στρατηγικό ορίζοντα, ο άνευ όρων κυβερνητισμός και η πλήρης περιθωριοποίηση και απαξίωση του κόμματος, συνιστούν τους βασικούς λόγους γι’ αυτή τη χρεοκοπία, καθώς και για το γεγονός πως πλέον δεν μπορούμε να δούμε τους εαυτούς μας εντός ΣΥΡΙΖΑ, ούτε όμως και να υπερασπιστούμε την επιδίωξη της συνέχισης μιας αριστερής στρατηγικής με όχημα τον μεταλλασσόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Η προκήρυξη των εκλογών, με τις ευλογίες μάλιστα των δανειστών, πριν την πραγματοποίηση του έκτακτου συνεδρίου που είχε αποφασίσει η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, κλείνει κάθε συζήτηση περί απεγκλωβισμού του ΣΥΡΙΖΑ από το μνημονιακό μονόδρομο στον οποίο εισέρχεται μέρα με τη μέρα. Σε αυτό το πλαίσιο, η ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των εκλογών, δηλαδή η επιλογή του καλύτερου διαχειριστή της μνημονιακής πραγματικότητας και η αναζήτηση μεταρρυθμίσεων σε προοδευτική(;) κατεύθυνση στην περιφέρεια του μνημονίου, μας αφήνει παγερά αδιάφορες/ους από αριστερή σκοπιά.
Επιπλέον, ακόμη και πέρα από την συντριπτική για όλη την κοινωνία υποχώρηση απέναντι στις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού, η κρίση της συλλογικής λειτουργίας, η απαξίωση της εσωτερικής δημοκρατίας και των ειλημμένων αποφάσεων των οργάνων, με ευθύνη της ηγεσίας της κυβέρνησης, είναι ενδεικτικές της πορείας της μετάλλαξης που έχει αρχίσει να χαράσσεται. Συνεπώς, δε θα στηρίξουμε το ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, ούτε θα στελεχώσουμε τα ψηφοδέλτιά του. Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε την πολιτική δράση μέσα από τις γραμμές του και οφείλουμε να αναζητήσουμε το αναγκαίο πολιτικό σχέδιο για τη συνέχιση της πάλης, εκτός του ΣΥΡΙΖΑ και της μνημονιακής στρατηγικής του.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε πίσω μας μια σημαντική παρακατηθήκη. Η επιμονή στην ενότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς που υπήρξε καταστατική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ, η συμμετοχή στα κινήματα και η όσμωση με την κοινωνική κίνηση που υπήρξαν βασικές συνθήκες για την ίδια την ύπαρξή του, η προοπτική της αριστερής κυβέρνησης που έδωσε πολιτική διέξοδο στους αγώνες της προηγούμενης περιόδου κι ενέπνευσε αγωνίστριες κι αγωνιστές όλων των γενιών, όλα αυτά είναι πολύτιμα στοιχεία για τη συνέχεια και όσες κι όσοι δουλέψαμε σκληρά σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορούμε και δεν πρέπει να δεχτούμε τη μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ ως κάτι από το οποίο δε γίνεται να αποδράσουμε.
Την κριτική που ασκούμε δεν τη θεωρούμε αυτο-δικαίωση. Αντίθετα, είναι αναγκαία μια αυτοκριτική όλων των συμμετεχόντων στο ΣΥΡΙΖΑ η οποία οφείλει να είναι δριμεία και σε βάθος. Η απουσία της δε, υποδηλώνει απουσία αξιοπιστίας. Εξαρχής είμαστε αντίθετοι τόσο με εύκολους αναγωγισμούς και με αντι-πολιτικές λογικές περί προδοσίας, ξεπουλήματος κλπ, όσο και με την αναπαραγωγή του “υπαρκτού κυβερνητισμού” με πλήρως αμβλυμένες τις ταξικές αιχμές που δείχνουν προς μια κατεύθυνση επανάληψης χρεοκοπημένων λογικών που καμιά προοπτική για το μέλλον δεν ανοίγουν. Για εμάς βάση της αυτοκριτικής είναι η απόφαση της 10ης Συνόδου του Κεντρικού Συμβουλίου της Ν.ΣΥΡΙΖΑ (Ιούλιος 2015).
Ένα τέλος που δεν το θέλαμε
Μια τέτοια συζήτηση και μια τέτοια απόφαση εναντίωσης στο ΣΥΡΙΖΑ κι απομάκρυνσης απ’ αυτόν, εκτιμούμε πως θα έπρεπε να είναι επίδικο αντικείμενο, τόσο μιας συνεδρίασης του Κεντρικού Συμβουλίου όσο και – πολύ περισσότερο – μιας πανελλαδικής πολιτικής διαδικασίας που να εμπλέκει το σύνολο των μελών της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτήν την κατεύθυνση επιδιώξαμε τη διεξαγωγή του Κεντρικού Συμβουλίου την Κυριακή 30/8, με στόχο την τοποθέτηση του οργάνου απέναντι στις ερχόμενες εκλογές και την απόφαση για διεξαγωγή πανελλαδικής διαδικασίας άμεσα, με θέμα την απεμπλοκή (ή μη) των δυνάμεων της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ από το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς, αυτό δεν κατέστη εφικτό, καθότι μερίδα του ΚΣ, είτε με την απροθυμία της να προσέλθει στη σύνοδο είτε με την παραίτησή της πριν τη σύγκληση του οργάνου, εμπόδισε την επίτευξη της απαραίτητης απαρτίας. Γι’ αυτό το λόγο αναγκαζόμαστε να συντάξουμε το παρόν κείμενο, που δηλώνει τη στάση μας για όσα συμβαίνουν, σε αντίθεση με μια δημόσια τοποθέτηση του ΚΣ που ήταν η αρχική μας επιδίωξη.
Παράλληλα, εκτιμούμε πως η χθεσινή (σκόπιμη) αποτυχία του ΚΣ να πάρει απόφαση, οδηγεί εκ των πραγμάτων σ’ ένα τέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, όπως την ξέραμε. Αυτό το τέλος δεν το θέλαμε και σίγουρα δε θέλαμε να έχει αυτή τη μορφή. Ωστόσο, είναι σαφές για εμάς πως, στην παρούσα φάση, το ριζοσπαστικό πολιτικό περιεχόμενο της οργάνωσης, η κινηματική παράδοση και παρακαταθήκη της, καθώς και οι αγωνίες και οι προβληματισμοί των μελών της, δεν μπορούν να συνδυαστούν με την παραμονή στο ΣΥΡΙΖΑ. Ελλείψει μιας διαδικασίας που να ορίζει έναν κοινό βηματισμό των μελών της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα και με την παραπάνω αντίθεση (ανάμεσα στο τι είναι η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και τι ο ΣΥΡΙΖΑ, πλέον) να είναι υπαρξιακού χαρακτήρα, η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ φτάνει σ’ ένα αδιαμφισβήτητο τέλος εποχής.
Εντούτοις, μια πολιτική συλλογικότητα δε συμπυκνώνεται στο brandname της, αλλά στο πολιτικό της στίγμα, στις πρακτικές της, στα προτάγματά της και στο βάθος των πολιτικών προβληματισμών της. Συνεπώς, οι λέξεις «Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ» δε θα αντιστοιχούν, στο εξής, ούτε στο κενό ούτε σε κάτι που θα συνάδει με τον «υπαρκτό ΣΥΡΙΖΑ». Το «βουβό τέλος» της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ δε σημαίνει πως οι παρεμβάσεις και τα κείμενά της δε μιλούν ακόμα, πως τα μπλοκ της δε βουίζουν ακόμα από τις φωνές, πως τα φεστιβάλ της δεν τραγουδούν ακόμα. Ας μην έχουμε, όλες κι όλοι, αυταπάτες γύρω απ’ αυτό το ζήτημα.
Τι κάνουμε, από δω και πέρα
Σε αυτή τη νέα συνθήκη και με δεδομένη την επιτακτική πολιτική ανάγκη να τοποθετηθούμε σχετικά με τις ερχόμενες εκλογές, είμαστε δεσμευμένοι/ες από την απόφαση της τελευταίας Συνόδου του ΚΣ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ στις 18 και 19 Ιουλίου, η οποία δήλωνε ρητά την αντίθεσή μας με την ψήφιση και υλοποίηση του 3ου Μνημονίου, καθώς αυτή «έρχεται απέναντι στις ιδεολογικές μας καταβολές, τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις, τις συλλογικές μας αποφάσεις και προσπαθεί να ανατρέψει μια μακρά πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και να τσακίσει τη σκέψη και την ελπίδα για έναν διαφορετικό δρόμο στη μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου η αριστερά πέτυχε μια ιστορική νίκη».
Στην ίδια απόφαση μάλιστα, εμβαθύναμε τις επεξεργασίες μας για καίρια ζητήματα όπως η στάση μας απέναντι σε πολιτικούς οργανισμούς του κεφαλαίου, όπως η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη, λέγοντας πως «οφείλουμε να δούμε, πως τελικά η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη λειτουργούν ως θεσμοθετημένος νεοφιλελευθερισμός, που περιορίζει ασφυκτικά τα περιθώρια μετασχηματισμού. Οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε τη διεθνιστική μας στρατηγική μέσα από το πρίσμα της ρήξης και της αποδέσμευσης από αυτούς τους υπερεθνικούς σχηματισμούς, ως ένα αίτημα δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας αλλά και ως προϋπόθεση αμφισβήτησης του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου».
Τέλος, δηλώναμε ρητά πως «το να αγωνιζόμαστε για έναν δικαιότερο κόσμο δεν ήταν για εμάς μια επιλογή ηθικής δικαίωσης αλλά ένας τρόπος να αλλάζουμε την καθημερινότητά μας, να μετασχηματίζουμε τις ζωές μας και την κοινωνία. Στον δρόμο αυτό θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε έχοντας πάντα στο νου ότι η ιστορία είναι ένα πεδίο δυνατοτήτων στο οποίο διαρκώς αγωνιζόμαστε για να καταστήσουμε εφικτά αυτά που σε όλους μπορεί να φαίνονται αδύνατα.»
Με βάση τα παραπάνω, αλλά και τη ρητή μας θέση σχετικά με την αδυναμία μας πλέον, να στηρίξουμε, να ενισχύσουμε και να συμμετέχουμε στο ΣΥΡΙΖΑ, προκρίνουμε την ψήφο σε αριστερά, ριζοσπαστικά, αντικαπιταλιστικά ψηφοδέλτια, που αντιστοιχούνται στις παραπάνω προκείμενες της τελευταίας απόφασης του ΚΣ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και σχηματίζονται στο πλαίσιο της απόρριψης της ΤΙΝΑ (ThereisNoAlternative) των μνημονίων, για να εκφραστεί το «ΟΧΙ μέχρι τέλους», αλλά και με ορίζοντα ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές. Σε αυτό το πλαίσιο, μάλιστα, θα δώσουμε τη μάχη στους νεολαιίστικους χώρους όπου ζούμε και παρεμβαίνουμε – στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς – ώστε η νεολαία, μια νεολαία που με συντριπτική πλειοψηφία στήριξε το «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα, να επιλέξει το δρόμο της αντίστασης και της ανατροπής, ενάντια σε αντι-πολιτικές επιλογές ή στην αποχή.Ειδικά σε ότι αφορά το δημοψήφισμα, η νεανική δημιουργικότητα και η αυθόρμητη συμβολή στην καμπάνια υπέρ του ΟΧΙ, έχουν ιδιαίτερη σημασία και αποτελούν στοιχεία μέσα απ’ τα οποία μπορούμε να δούμε την εξέλιξη αυτής της κοινωνικής δυναμικής και το μετασχηματισμό της.
Ο αγώνας για το σοσιαλισμό πάντα επίκαιρος
Ο ορίζοντας της δράσης μας, ωστόσο, δε σταματά στις εκλογές. Εξάλλου, αυτό το νέο πολιτικό πρότυπο λειτουργίας που αναζητούμε δεν μπορεί ούτε και θέλουμε να θεμελιώνεται σε μια παραδοσιακή αντίληψη που συρρικνώνει τον πολιτικό μας ορίζοντα στις θεσμικές διεκδικήσεις και στην επίτευξη αλλαγών αποκλειστικά μέσω του κοινοβουλευτικού δρόμου. Θεωρούμε πως επειδή τίποτα δε θα μας χαριστεί, πρέπει η κοινωνία να είναι σε θέση να διεκδικήσει τα πάντα και συνεπώς δίνουμε έμφαση στις μορφές κοινωνικής οργάνωσης και οργάνωσης της εξουσίας των από κάτω. Είναι με αυτό το μονοπάτι σκέψης που η ρήξη με την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. αποκτά αριστερό, ριζοσπαστικό πρόσημο και ταυτόχρονα γίνεται μέσο για να ξεδιπλωθεί μια διεθνιστική στρατηγική από πλευράς των ευρωπαϊκών εργαζόμενων τάξεων, μακριά από κάθε λογική εθνικής περιχαράκωσης ή εξόδου από την κρίση μέσω της «ανταγωνιστικότητας». Άλλωστε, πιστεύουμε πως τα προγράμματα σοσιαλδημοκρατικών αιτημάτων και παροχών, καθώς και ο άκρατος παραγωγισμός είναι ξεπερεσμένα από την ίδια την ιστορία. Χρειαζόμαστε μια διαδικασία τομών και μετασχηματισμών με ματιά στην κοινωνική απελευθέρωση.  Γι’ αυτό θεωρούμε αναγκαία τη στρατηγική συζήτηση για το “τι μας έφερε ως εδώ”, χωρίς βεβαιότητες και αποποίηση ευθυνών, καθώς αυτή η συζήτηση είναι αναγκαία συνθήκη για τη συγκρότηση οτιδήποτε νέου στο πλαίσιο της Αριστεράς.
Η μη αποδοχή, από μέρους των νέων ανθρώπων, της έλλειψης εναλλακτικής στα μνημόνια και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, είναι ένα στοίχημα ιστορικών διαστάσεων για την ελληνική κοινωνία και, πολύ περισσότερο, για τις εργαζόμενες τάξεις. Δε διαφεύγει καθόλου της προσοχής μας, πως ο παλιός κόσμος πεθαίνει κάθε μέρα γύρω μας. Η κρίση και η παρακμή του καπιταλισμού βαθαίνουν, οι πολιτικές εξουσίες γίνονται όλο και πιο αυταρχικές εντείνοντας τη δική τους κρίση και κάθε μέρα που περνάει, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, πληθαίνουν αυτές κι αυτοί που ο καπιταλισμός δεν μπορεί να ενσωματώσει, αυτές κι αυτοί που εξεγείρονται ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, αυτές κι αυτοί που βάζουν τους σπόρους ενός άλλου τρόπου παραγωγής, μιας άλλης κοινωνίας.
Η νεολαία, οι εργαζόμενες τάξεις, οι γυναίκες, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, η ΛΟΑΤΚ κοινότητα, δυνητικά αποτελούν την μαγιά μιας πραγματικά επαναστατικής κοινωνικής πλειοψηφίας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η οικοδόμηση της οργάνωσης της συλλογικής αντίστασης έτσι ώστε να μπορεί να γίνει πραγματικά απειλητική για τον υπάρχοντα συσχετισμό δυνάμεων θα αποτελέσει κυρίαρχο μέλημα μας για το επερχόμενο διάστημα. Επομένως, σε ότι μας αφορά, θα επιμένουμε πως το ζήτημα οικοδόμησης ενός άλλου κόσμου παραμένει το ιστορικό καθήκον «στην ημερήσια διάταξη».
Η ανασύνθεση, λοιπόν, των δυνάμεων της ριζοσπαστικής/αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, αναγκαίος όρος για να μαζικοποιήσουμε, να διευρύνουμε και να επικαιροποιήσουμε το πρόταγμα του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα, είναι για εμάς βασική επιδίωξη το επόμενο διάστημα. Κεντρικός μας προβληματισμός παραμένει η συσπείρωση πλατιών νεολαιίστικων μαζών σε μια τέτοια υπόθεση, η ύπαρξη κι η γενίκευση κινηματικών και πολιτικών μετωπικών αντιστάσεων κόντρα στη βαρβαρότητα του μονοδρόμου της σκληρής λιτότητας, αλλά και η ηγεμονία μιας κουλτούρας «δημιουργικού αντικαπιταλισμού» με αξιοποίηση γνώσεων και δεξιοτήτων των νέων ανθρώπων σε κατεύθυνση αμφισβήτησης των καπιταλιστικών αυτονόητων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε την πρόθεση να πειραματιστούμε με νέες μορφές οργάνωσης, λιγότερο ιεραρχικές και παρωχημένες, δοκιμάζοντας την γνώση και την εμπειρία που έχουμε αποκομίσει από την συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες κι ακόμη δοκιμάζοντας τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Όπως λέγαμε και στην Ιδρυτική Διακήρυξη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ «[..]σε όλες τις μεγάλες ιστορικές στιγμές του τόπου, αλλά και διεθνώς, η νεολαία πρωτοστάτησε: από την ΕΠΟΝ και τον αντιδικτατορικό αγώνα, μέχρι τις μεταδικτατορικές μάχες και τα σύγχρονα κινήματα. Από το Μάη του ’68, μέχρι τις σύγχρονες εξεγέρσεις στην Τυνησία, την Αίγυπτο, την Τουρκία και αλλού. Εδώ δεν ψάχνουμε για ήρωες όμως, ούτε για ωραίες αφηγήσεις για όταν μεγαλώσουμε. Οι μεγάλες, ιστορικές στιγμές του νεολαιίστικου κινήματος στην Ελλάδα, μας δίνουν το φρόνημα. Το συλλογικό μας κεφάλαιο γνώσεων, δεξιοτήτων κι εμπειριών μας δίνει τη δύναμη. Αυτές οι μέρες, είναι ωραίες μέρες. Είναι μέρες που ακριβώς επειδή δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, μπορούμε να διεκδικήσουμε τα πάντα. Δε ζητάμε την  αναβίωση των χαμένων υποσχέσεων του νεοφιλελευθερισμού. Θέλουμε να εμπλακούμε σε μια υπόθεση που μας ξεπερνά και γι’ αυτό μας ολοκληρώνει: την υπόθεση της οικοδόμησης του δικού μας κόσμου, του κόσμου της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης.» Σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε.
(*)
Το παρόν κείμενο απευθύνεται στο σύνολο των μελών της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ που, στο βαθμό που συμφωνούν, μπορούν να το συνυπογράφουν. Στη βάση του κειμένου αυτού σκοπεύουμε να καλέσουμε σε κατά τόπους μαζέματα αλλά και σε μια πανελλαδική διαδικασία, με ορίζοντα πραγματοποίησής της μετά τις εκλογές και με θέμα της, το πώς συνεχίζουμε την πάλη μας στο πλαίσιο που πολύ αδρά σκιαγραφούμε σε αυτές τις γραμμές, με δεδομένο το τέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ όπως την ξέραμε.
Επιπλέον, με το κείμενο αυτό, θέλουμε να συνομιλήσουμε με χώρους και άτομα με παρόμοια ερωτήματα, κόσμο που αποδεσμεύεται από το ΣΥΡΙΖΑ, κόσμο της ριζοσπαστικής κι αντικαπιταλιστικής αριστεράς που θέλει να υπερβεί τις αδυναμίες του παρελθόντος για να αλλάξει το παρόν, κινηματικές συλλογικότητες και βεβαίως το ευρύ δυναμικό αγωνιστών, ειδικά στη νεολαία, που στήριξε το ΟΧΙ κι αμφισβήτησε το μονόδρομο των μνημονίων. Με όχημα την ανασυνθετική, μετωπική πολιτική δράση, με τις σημαντικές παρακαταθήκες του παρελθόντος, αλλά και με τη βαθιά αυτοκριτική, θα προχωρήσουμε για τους αγώνες και τις νίκες που μας αξίζουν.
Υπογραφές:
  1. Βαρελτζής Δημήτρης
  2. Βελεγράκης Γιώργος
  3. Γαβριηλίδης Βαγγέλης
  4. Γανιάρης Νικόλας
  5. Γιαννόπουλος Γιάννος
  6. Γιαννόπουλος Σωκράτης
  7. Δαμδούνη Ιωάννα
  8. Ζαρκαδούλας Άκης
  9. Ζαχιώτης Αλέξανδρος
  10. Καλυμνιός Κώστας
  11. Καπουτσής Λεωνίδας
  12. Καραγιάννη Έφη
  13. Κατερίνης-Λινάρδος Μιχάλης
  14. Κοσυφολόγου Αλίκη
  15. Κοταράς Πόθος
  16. Ματσούκα Αναστασία
  17. Μπαλωμενάκης Δημήτρης
  18. Μπάντιος Ιάσωνας
  19. Μπενέκος Γιώργος
  20. Μπένινγκ Κωστής
  21. Μπλιαχούτας Γιώργος
  22. Μπούκα Έρικα
  23. Μπουκουβάλας Γιώργος
  24. Μωραΐτη Αναστασία
  25. Παντελεάκος Ηλίας
  26. Παπατζανή Εύα
  27. Πατσίκα Έφη
  28. Πουλάκης Μάριος
  29. Προδρόμου Δανάη
  30. Ρόγγας Βασίλης
  31. Σανταμούρης Πέτρος
  32. Σεχάτα Σακίνα
  33. Σιαηλή Δήμητρα
  34. Σταυρακάκης Χρήστος
  35. Τσούτσης Κωσταντίνος
  36. Τυροβολάς Στέφανος
  37. Χρονόπουλος Ηλίας

Σε όλες τις σύγχρονες μεγάλες κρίσεις χρέους οι οίκοι αξιολόγησης εμφανίζονται «όταν έχει τελειώσει το πάρτι», στο οποίο όμως είχαν «προσκαλέσει φίλους και γνωστούς οι οποίοι, μάλιστα, πλήρωσαν και εισιτήριο».

 Σε όλες τις σύγχρονες μεγάλες κρίσεις χρέους οι οίκοι αξιολόγησης εμφανίζονται «όταν έχει τελειώσει το πάρτι», στο οποίο όμως είχαν «προσκαλέσει φίλους και γνωστούς οι οποίοι, μάλιστα, πλήρωσαν και εισιτήριο».
Το παράξενο της ιστορίας είναι ότι ύστερα από κάθε κρίση χρέους που δεν πρόβλεψαν την έκρηξη της, αλλά συνέβαλαν σημαντικά στην μεγέθυνση της όταν αυτή ξέσπασε, η Standard&Poor’s, η Moody's Investors Service και η Fitch Ratings εμφανίζονται πιο ενισχυμένες, πιο αξιόπιστες και πιο ισχυρές στα μάτια των επενδυτών αλλά και των κρατών. Τελικά πώς κατάφεραν αυτοί οι τρεις να βρίσκονται στο απυρόβλητο;
Οι τρεις «σωματοφύλακες» άρχισαν να ισχυροποιούνται το 1975. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ θεσμοθέτησε τον Εθνικά Αναγνωρισμένο Οργανισμό Στατιστικής Αξιολόγησης (ΝRSRO). Η Fitch, η Standard&Poor's και η Moody's ήταν ανάμεσα στους οίκους στους οποίους δόθηκε αυτός ο περιζήτητος χαρακτηρισμός. Στην ουσία, όποιος πουλούσε χρεόγραφα έπρεπε να πάρει αξιολόγηση από ένα από αυτά τα ειδικά γραφεία. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αναγνώρισε επτά γραφεία, τα οποία όμως μειωθήκαν μέσω συγχωνεύσεων στις τρεις γνωστές εταιρείες, αν και στη συνέχεια η Επιτροπή απένειμε αυτόν τον χαρακτηρισμό και σε μερικές λιγότερο γνωστές επιχειρήσεις. Σιγά - σιγά, οι επιχειρήσεις αξιολόγησης άλλαξαν ριζικά.
Τα πρώτα χρόνια, έβγαζαν το ψωμί τους από τους επενδυτές, οι οποίοι πλήρωναν προκειμένου να αποκτήσουν μια αποτίμηση επενδύσεων που σχεδίαζαν. Με τον καιρό, το εν λογω εισοδηματικό μοντέλο τροποποιήθηκε, καθώς ορισμένοι επενδυτές άρχισαν να φωτοτυπούν τα εγχειρίδια αξιολόγησης και τα διένειμαν.
Για να λύσουν αυτό το πρόβλημα, οι οίκοι αξιολόγησης υιοθέτησαν ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο: άρχισαν να πουλούν τις υπηρεσίες τους σε εκδότες ομολογιακών δάνειων αντί για τους επενδυτές. Ταυτόχρονα, οι μεταρρυθμίσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς υποχρέωσαν όσους ήθελαν να εκδώσουν ομολογιακό δάνειο να διαθέτουν και μια «έκθεση αξιολόγησης».
Μέχρι τη δεκαετία του 1980, η μετάβαση στο νέο περιβάλλον είχε ολοκληρωθεί: οι νέοι πελάτες των οίκων αξιολόγησης ήταν τώρα οι εκδότες των ομολογιακών δανείων. Αυτή η διευθέτηση, ωστόσο, δημιούργησε σημαντικό ασυμβίβαστο συμφερόντων. Οι τράπεζες που επιδίωκαν να εκδώσουν χρεόγραφα μπορούσαν να επιλέγουν τους οίκους που έδιναν την καλύτερη αξιολόγηση. Αν κάποιος οίκος αξιολόγησης έβαζε χαμηλή βαθμολογία σε κάποια έκδοση, κινδύνευε να χάσει δουλειές.
Ολοένα και περισσότερο, οι οίκοι αξιολόγησης είχαν συμφέρον να δίνουν στους πελάτες αυτό που ήθελαν -όποτε όταν ένας πελάτης ήθελε αξιολόγηση ΑΑΑ, π.χ. για ένα ενυπόθηκο χρεόγραφο που αποτελείτο από στεγαστικά δάνεια μειωμένης εξασφάλισης, υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να την πάρει.
Σαν να μην έφτανε αυτό, οι οίκοι αξιολόγησης άρχισαν να έχουν έσοδα και από άλλες, εξίσου προβληματικές πήγες. Πολλές τράπεζες που κατασκεύαζαν δομημένα χρηματοοικονομικά προϊόντα, πήγαιναν σε κάποιον οίκο αξιολόγησης και πλήρωναν για συμβουλές σχετικά με το πώς θα μπορούσαν να σχεδιάσουν το εν λογω προϊόν τους προκειμένου να προσελκύσουν την καλύτερη δυνατή αξιολόγηση από τον ίδιο οίκο τον όποιο θα πλήρωναν στη συνέχεια για την αξιολόγηση!
 Συμβουλευτική υπηρεσία
Η υπηρεσία αυτή χαρακτηρίζεται ως «συμβουλευτική». Αλλά, η βαθμολογία των τριών επηρεάζει και τα περίφημα ασφάλιστρα κινδύνου καθώς διαφορετικά τιμολογείται ένα χρέος με βαθμολογία ΑΑΑ και αλλιώς ένα άλλο με χαμηλότερη βαθμολογία π.χ. Α (σ.σ.: εδώ χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα αξιολόγησης της Standard&Poor’s). Αυτοί οι τρείς οίκοι στην πραγματικότητα ελέγχουν, διαμορφώνουν και επηρεάζουν την παγκόσμια αγορά χρέους, όχι μόνο ως προς την αξιολόγηση των ομολόγων αλλά και –εμμέσως- ως προς την δυνατότητα πρόσβασης των ομολόγων σε συγκεκριμένες αγορές. Ένα άλλο στοιχείο είναι η ολιγοπωλιακή διάρθρωση της αγοράς τους. Η Standard&Poor’s, η Moody’s και η Fitch κατείχαν πάνω από το 75% της αγοράς το 2007.
Αυτή η δεσπόζουσα θέση μπορεί να τους δώσει ακόμα μεγαλύτερη επιρροή και να κάνει ακόμα και τους Ευρωπαίους ηγέτες να εμφανίζονται ως «όμηροί» τους και ενδεχομένως να τους καθιστούν ευάλωτους ακόμα και σε μείζονος σημασίας διπλωματικά θέματα. Η αλήθεια είναι ότι οποιαδήποτε παρέμβαση στο τρόπο που δραστηριοποιούνται οι οργανισμοί αξιολόγησης δεν μπορεί να περιοριστεί σε μονομερείς αποφάσεις καθώς οι εταιρείες αυτές αποτελούν αναπόσπαστο και θεσμοποιημένο «τμήμα» της παγκόσμιας αγοράς χρέους. Για παράδειγμα, μια μονομερής παρέμβαση από την πλευρά της ΕΕ μπορεί να πέσει στο κενό αν δεν συνοδεύεται από μία παράλληλη αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της αγοράς χρέους των ΗΠΑ.
 Ποιους βολεύει
Το παράδειγμα αυτό μπορεί να προσαρμοστεί σε πολλές εκδοχές, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν από τις χώρες του G20 μέχρι τις κορυφαίες επενδυτικές τράπεζες και επενδυτικούς οργανισμούς. Και, φυσικά, το ερώτημα είναι ποιους βολεύει και σε ποιους δημιουργεί προβλήματα μια τέτοια αλλαγή. Αν μελετήσει κανείς με προσοχή το υπόδειγμα της Αργεντινής κατά τη κρίση του 2002, θα ανακαλύψει ότι ρόλος της Moody's αρχικά και στη συνέχεια των S&P και Fitch συνέβαλλαν σημαντικά στην κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της χώρας.
Συγκεκριμένα, η Moody's αρχικά και οι άλλες δύο στη συνέχεια, ανακοίνωσαν ότι θεωρούν τις τράπεζες της Αργεντινής σε κατάσταση χρεωκοπίας. Αυτό σήμαινε ζημιές 54 δισ. ευρώ, ποσό τριπλάσιο σε σχέση με το μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών της χώρας. Η κίνηση αυτή επηρέασε, όπως είναι φυσικό, και τις ξένες τράπεζες όπως την Santander (ζημιές 1,29 δισ. ευρώ) και την Banco Bilbao, ενώ η έκθεση των ιταλικών τραπεζών ήταν 11 δισ. ευρώ.
Η χρεωκοπία, φυσικά, είχε μια σειρά πολιτικών και γεωπολιτικών επιπτώσεων σε βάθος δεκαετίας. Στην πραγματικότητα, η απαξίωση του αργεντίνικου χρέους έδειξε ότι οι τρεις διαχειριστές έχουν πλέον τη δύναμη και τη δυνατότητα να προκαλούν οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές κρίσεις ακόμα και σε ισχυρά έθνη. Αυτή η νέα πραγματικότητα την οποία βιώνουν ήδη η Ελλάδα και η Ιταλία αλλά και το ευρώ, κάνει φανερό ότι οι κυβερνήσεις ακόμα και των ανεπτυγμένων χωρών είτε θα πρέπει να αναζητήσουν άμεσα ένα κοινά αποδεκτό νέο κοινό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς χρέους είτε να αποδεχθούν την προοπτική ότι οι τρεις αυτοί οργανισμοί αργά ή γρήγορα θα τους θέσουν σε καθεστώς ομηρίας.
Μεμονωμένες παρεμβάσεις με τη μορφή επιμέρους κανονιστικών αποφάσεων σε επίπεδο εθνικών αγορών, όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα αλλά αντίθετα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη μεγαλύτερη ενίσχυσή τους, χωρίς, φυσικά, να αντιμετωπίζουν το πραγματικό πρόβλημα που ενεδρεύει. Κάποιοι θεωρούν ότι η αποδυνάμωση του ολιγοπωλιακού ρόλου της συγκεκριμένης αγοράς μπορεί να αποτελεί μια λύση στο πρόβλημα της αξιολόγησης χρέους, ενώ υπάρχουν και άλλοι που θεωρούν ότι οι εταιρείες αυτές θα πρέπει να περιορίσουν τις δραστηριότητες τους μόνο στην αξιολόγηση χρέους. Σε κάθε περίπτωση, σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά χρέους, η καθιέρωση κοινών κανόνων λειτουργίας των αγορών χρέους δεν μπορεί να έχει αποφασιστικό ρόλο αν δεν συνοδεύεται από μια ενιαία στάση των χωρών του G20, τόσο ως προς τον τρόπο λειτουργίας των οργανισμών αξιολόγησης όσο και των ίδιων των αγορών.
 Το πρόβλημα
Η πραγματικότητα είναι ότι ακόμα και η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού αξιολόγησης του χρέους δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα στην παγκόσμια αγορά χρέους αν δεν έχει πρόσβαση σε άλλες αγορές, π.χ. τις ΗΠΑ, και αν ταυτόχρονα δεν ισχύουν και δεν γίνουν αποδεκτοί ενιαίοι κανόνες τόσο στην αξιολόγηση του χρέους όσο και στο τρόπο λειτουργίας επιμέρους αγορών.
Από την άλλη πλευρά, η αποτυχία των οργανισμών αυτών να διαγνώσουν τα προβλήματα που καλύπτονται από τη «δημιουργική λογιστική» είναι ένα θέμα το οποίο δεν μπορεί να αφεθεί στους μηχανισμούς αυτορύθμισης της αγοράς.
Η αποδεδειγμένη αυτή αδυναμία, δεν συνδέεται τόσο με τον τρόπο με τον οποίο «αμείβονται» οι εταιρίες όσο με τον υψηλό βαθμό συγκέντρωσης που χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη αγορά. Στο πλαίσιο αυτό, η αποδοχή από τις πολιτικές ηγεσίες της αναγκαιότητας για την κατάρτιση ενός κοινά αποδεκτού πλαισίου λειτουργίας και ελέγχου, μπορεί στην πράξη να αποδειχθεί περισσότερο αποτελεσματικό από την «πολιτική της σιωπηλής ανοχής» που ακολουθείται μέχρι σήμερα. Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι η διαφάνεια δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζει μόνο τις πολιτικές, αλλά και τα «εργαλεία» που χρησιμοποιούνται προκειμένου οι πολιτικές να είναι αποτελεσματικές

Τζόζεφ Στίγκλιτς: Γαλλία και Ευρώπη υποκύπτουν στον «εκφοβισμό» της Γερμανίας

Ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος είχε βραβευθεί με Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών, εξέφρασε χθες την ανησυχία του σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο Γαλλικό Πρακτορείο πως η γαλλική κυβέρνηση έχει υποστεί μια «μορφή εκφοβισμού» από τη Γερμανία σε ό,τι αφορά την οικονομική της πολιτική, ενώ παράλληλα κάλεσε την Αριστερά, στην Ευρώπη όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, να αναλάβει δράση για να σταματήσει η αύξηση των ανισοτήτων.
«Υπάρχει μια μορφή εκφοβισμού», έκρινε ο οικονομολόγος, ένας από τους σημαντικότερους επικριτές των πολιτικών λιτότητας σε διεθνές επίπεδο μαζί με τον συμπατριώτη του Πολ Κρούγκμαν και τον Γάλλο Τομά Πικετί, αναφερόμενος στη γερμανική επιρροή στην οικονομική πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση του προέδρου Φρανσουά Ολάντ.
Ερωτηθείς για τις δηλώσεις του πρώην υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας Γιάνη Βαρουφάκη σύμφωνα με τον οποίο η γερμανική αδιαλλαξία έναντι της Ελλάδας είχε στόχο να εκφοβίσει τη Γαλλία και να την πείσει να ακολουθήσει την οδό των πολιτικών λιτότητας, ο πολύ προβεβλημένος στα μέσα ενημέρωσης Αμερικανός οικονομολόγος απάντησε: «το πιστεύω».
«Η κυβέρνηση της κεντροαριστεράς στη Γαλλία δεν μπόρεσε να ορθώσει το ανάστημά της έναντι της Γερμανίας» όσον αφορά την κατεύθυνση της δημοσιονομικής της πολιτικής, ή στην ελληνική κρίση, υποστήριξε ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας και σύμβουλος του άλλοτε προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον.
Για τον Στίγκλιτς, ο οποίος βρίσκεται στο Παρίσι για την προώθηση της γαλλικής έκδοσης του τελευταίου του βιβλίου για τις ανισότητες («Το μεγάλο χάσμα», γαλλ. έκδ. Les Liens qui Libèrent), η Γαλλία «είναι από όλα τα έθνη του κόσμου εκείνη που αγκάλιασε περισσότερο την έννοια της ισότητας», αλλά διατρέχει πλέον «αληθινό κίνδυνο», να δει την ψαλίδα των ανισοτήτων να ανοίγει, λόγω των δημοσιονομικών της επιλογών.
Ο Αμερικανός οικονομολόγος, που είχε λάβει το Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών το 2001 μαζί με άλλους δύο ερευνητές για το έργο τους όσον αφορά τις ασυμμετρίες της πληροφόρησης στις αγορές, επέκρινε στη συνέντευξή του τόσο τις πολιτικές λιτότητας και περιστολής των δημοσίων δαπανών, όσο και την «αληθινά ηλίθια ιδέα πως η μείωση των φόρων για τις επιχειρήσεις τονώνει την οικονομία», εκτιμώντας ότι αυτή η «πολιτική της προσφοράς», που είχε εφαρμόσει ο Ρόναλντ Ρίγκαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1980 είναι πλέον σήμερα «εντελώς απαξιωμένη».
«Δεν αποτελεί πια καν θέμα συζήτησης για τους οικονομολόγους, παρά μόνο για τους Γερμανούς και ορισμένους στη Γαλλία», δήλωσε.
Η μείωση των επιβαρύνσεων και των φόρων για τις επιχειρήσεις βρίσκεται στην καρδιά του Συμφώνου Ευθύνης και Αλληλεγγύης που προωθεί ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί η Ευρώπη επιλέγει αυτόν τον δρόμο σήμερα», σχολίασε ο Στίγκλιτς, για τον οποίο οι εκλογές στη Γαλλία και στη Γερμανία το 2017 δεν αναμένεται να μεταβάλουν ουσιαστικά τα δεδομένα.
Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς πάντως είπε ότι «ελπίζει» σε μια αλλαγή στην Ισπανία, όπου οι εκλογές αναμένεται να διεξαχθούν πριν από το τέλος του έτους, εν μέσω μιας ανάκαμψης της οικονομίας που όμως, όπως υποστήριξε, αποτελεί αυταπάτη: η ανεργία στη χώρα αυτή παραμένει ιδιαίτερα υψηλή.
Ο Στίγκλιτς δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για τις πολιτικές που άσκησαν αριστερές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.
Τα τελευταία «20 χρόνια, οι σοσιαλδημοκράτες δεν πιστεύουν» στις προοδευτικές πολιτικές, είπε αναφερόμενος στον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ, τον Γερμανό καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ, αλλά και τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα: «όλοι τους υποστήριξαν τις τράπεζες, την απορρύθμιση, τις συμφωνίες για το εμπόριο που έβλαψαν τους εργαζόμενους», υπογράμμισε.
Αν και ο Ομπάμα μετατράπηκε κατά τον Στίγκλιτς σε «όμηρο των μεγάλων πολυεθνικών», ο Αμερικανός οικονομολόγος θα ήθελε να πιστεύει ότι τα πράγματα θα αλλάξουν εάν κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2016 ένας ή μία υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος.
Ερωτηθείς για την κατάσταση στην Κίνα, όπου οι σπασμοί της οικονομίας προκάλεσαν παγωμένο ιδρώτα στις διεθνείς αγορές, ο Τζόζεφ Στίγκλιτς είπε ότι δεν πρέπει να «δραματοποιείται τόσο» η κατάσταση.
«Το καλό νέο είναι ότι πλέον συνειδητοποιήθηκε η ανάγκη να ρυθμιστούν οι κεφαλαιαγορές» στην Κίνα, επισήμανε ο Στίγκλιτς. Κατά τα άλλα, το Πεκίνο «έχει περίπου τέσσερα τρισεκατομμύρια δολάρια σε συναλλαγματικά αποθέματα. Αυτό του δίνει τα μέσα για να υποστηρίξει την ανάπτυξη», έκρινε ο ίδιος.

Υπονοούμενα για την Ελλάδα άφησε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος εξήρε την Ισπανία, χαρακτηρίζοντάς την πρότυπο για την επιτυχία της μακροοικονομικής μεταρρυθμιστικής πολιτικής, η οποία οδήγησε τη Μαδρίτη και πάλι στον δρόμο της ανάπτυξης.

Υπονοούμενα για την Ελλάδα άφησε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος εξήρε την Ισπανία, χαρακτηρίζοντάς την πρότυπο για την επιτυχία της μακροοικονομικής μεταρρυθμιστικής πολιτικής, η οποία οδήγησε τη Μαδρίτη και πάλι στον δρόμο της ανάπτυξης.
«Δεν ήταν ένας εύκολος δρόμος», τόνισε ο Σόιμπλε στη διάρκεια συζήτησης με θέμα «Το μέλλον της ευρωζώνης» στην οποία συμμετείχε και ο Ισπανός ομόλογός του Λουίς ντε Γκίντος και η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο ενός γερμανο-ισπανικού επιχειρηματικού συνεδρίου στο Βερολίνο.
«Όμως, όπως τώρα δείχνουν οι αριθμοί (…) ήταν ο σωστός δρόμος», σημείωσε ο Γερμανός υπουργός. «Το πρόβλημα στην Ευρώπη είναι ότι αυτό είναι σχεδόν ασυνήθιστο», πρόσθεσε ο ίδιος κάνοντας μια έμμεση αναφορά στην Ελλάδα. Οι εμπειρίες των προηγούμενων μηνών έδειξαν ότι τα πράγματα δεν «διευκολύνονται» όταν ζητεί κανείς την έγκριση του λαού για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, επέκρινε ο Σόιμπλε.
Ο ντε Γκίντος από την πλευρά του τόνισε ότι πρέπει να βελτιωθεί η οικονομική διακυβέρνηση και οι μηχανισμοί της στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Αν πρόκειται να λειτουργήσει η νομισματική ένωση, θα πρέπει να βελτιωθούν τα μέσα δημοσιονομικού συντονισμού, πρόσθεσε ο ίδιος.
«Η πολιτική, δημοσιονομική και οικονομική ενσωμάτωση βρίσκεται στον σωστό δρόμο», επεσήμανε ο Ισπανός υπουργός. «Ξεπεράσαμε την ύφεση, αλλά όχι την κρίση», υπογράμμισε ο ντε Γκίντος.
Στο συνέδριο πρόκειται να μιλήσουν αργότερα σήμερα η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ και ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι.

Στο 25% μειώθηκε η ανεργία στην Ελλάδα, τον Μάιο σύμφωνα με τη Eurostat


Στο 25% μειώθηκε η ανεργία στην Ελλάδα τον Mάιο του 2015, σε σχέση με τον Απρίλιο (25,6%), σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat) που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα. Εξάλλου, στο 10,9% μειώθηκε η ανεργία στην Ευρωζώνη τον Ιούλιο του 2015 σε σχέση με τον Ιούνιο (11,1%), ενώ πριν από έναν χρόνο, τον Ιούλιο του 2014, η ανεργία ήταν 11,6%.
 Στην «ΕΕ των 28» η ανεργία διαμορφώθηκε στο 9,5% τον Ιούλιο του 2015, καταγράφοντας το χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιούνιο του 2011. Πριν από έναν χρόνο, τον Ιούλιο του 2014, η ανεργία στην ΕΕ ήταν 10,7%. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την ανεργία στην Ελλάδα τον Ιούνιο και τον Ιούλιο.
Συνολικά, τον Ιούλιο καταγράφονται 23 εκατομμύρια άνεργοι στην ΕΕ και 17,5 εκατομμύρια άνεργοι στην Ευρωζώνη.
Τα υψηλότερα επίπεδα ανεργίας στην ΕΕ καταγράφονται στην Ελλάδα (25% τον Μάιο) και την Ισπανία (22,2%). Τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας σημειώθηκαν στη Γερμανία (4,7%), την Τσεχία και τη Μάλτα (5,7%).
Ειδικότερα, στην Ελλάδα, ο αριθμός των ανέργων τον Μάιο μειώθηκε στα 1,201 εκατομμύρια. Το ποσοστό ανεργίας στους άνδρες μειώθηκε στο 22,4% και στις γυναίκες στο 28,2%. Μείωση κατέγραψαν και τα ποσοστά ανεργίας των νέων (κάτω των 25 ετών) στην Ελλάδα, από 52,5% τον Απρίλιο σε 51,8% τον Μάιο, παραμένοντας, ωστόσο, τα υψηλότερα στην ΕΕ.
Μετά την Ελλάδα, τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των νέων καταγράφονται στην Ισπανία (48,6%), την Κροατία (43,1%) και την Ιταλία (40,5%). Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφονται στη Γερμανία (7%), τη Μάλτα (8,7%) και την Εσθονία (9,5%).

Τον Ιούλιο, η ανεργία των νέων στην Ευρωζώνη διαμορφώθηκε στο 21,9% (έναντι 23,8% τον Ιούλιο του 2014) και στην ΕΕ στο 20,4% (έναντι 22% τον Ιούλιο του 2014).

Δήλωση της Σοφίας Βούλτεψη, εκπροσώπου της ΝΔ στη Διακομματική Επιτροπή


«Σήμερα, η εφημερίδα «Αυγή» με ένα ένα ψευδές και συκοφαντικό από την αρχή ως το τέλος πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, επαναλαμβάνει τα ψεύδη που διέσπειρε ο κ. Σκουρλέτης μετά τη συνεδρίαση της Διακομματικής Επιτροπής. Τόσο ο κ. Σκουρλέτης, όσο και η εφημερίδα ψευδώς αναφέρουν ότι οι εκπρόσωποι της ΝΔ "διεκδίκησαν στο όνομα των καναλαρχών αποζημίωση 6 εκατ. ευρώ για τον τηλεοπτικό χρόνο που θα παραχωρηθεί στα κόμματα". Μάλιστα, η εφημερίδα σκόπιμα παραλείπει να δημοσιεύσει τη χθεσινή απάντησή μου στη συκοφαντία» δήλωσε ο εκπρόσωπος της ΝΔ, Σοφία Βούλτεψη, στη Διακομματική Επιτροπή.

«Η αλήθεια είναι ότι το ποσό των 6 εκατ. ευρώ ήταν πρόταση του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικού εκπροσώπου Ροδόλφου Μορώνη, ο οποίος είπε ότι θα αναφερθεί μεν το ποσό, αλλά καλό είναι, για ευνόητους λόγους, να αποφευχθεί η ανάλυσή του. Η δική μας ένσταση ήταν ως προς την ανάγκη να υπάρχει αναλυτικά καταγεγραμμένο τι αντιστοιχεί σε κάθε κόμμα, καθώς από εκεί προκύπτει και σε ποια τηλεοπτική ζώνη θα μεταδίδονται οι δραστηριότητές τους. Τους είπαμε μάλιστα ότι αντί να προσπαθούν να κρύψουν το ποσό με διάφορα τεχνάσματα, να το αφαιρέσουν εντελώς» ανέφερε η κ. Βούλτεψη και κάλεσε τον υπουργό Εσωτερικών Αντ. Μανιτάκη «να δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά της χθεσινής συνεδρίασης, ώστε να αποκαλυφθεί το ψεύδος».

Κοινή θέση για τις μεταρρυθμίσεις και την αλληλεγγύη προς την Ελλάδα, εξέφρασαν Μέρκελ και Ραχόι


Κοινή θέση σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις και την αλληλεγγύη προς την Ελλάδα εξέφρασαν η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγγελα Μέρκελ και ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Μαριάνο Ραχόι, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στο Μέζεμπεργκ του Βερολίνου.
«Για την κατάσταση στην Ελλάδα, έχουμε πολύ κοινή θέση, σε ό,τι αφορά το εάν είναι απαραίτητες οι μεταρρυθμίσεις, αλλά και το εάν είναι απαραίτητη η αλληλεγγύη. Η Γερμανία και η Ισπανία είναι, σε αυτό, σε κοινό δρόμο», δήλωσε η κ. Μέρκελ.

Ο κ. Ραχόι σημείωσε ότι «το σημαντικό είναι η Ελλάδα να εφαρμόσει τώρα μεταρρυθμίσεις». Σύμφωνα με τον Ισπανό πρωθυπουργό, ο στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία οικονομικής ανάπτυξης και θέσεων εργασίας. «Αυτό συνιστά σταθερή βάση, ώστε η χώρα να μπορεί μόνη της να λειτουργήσει καλά. Και εάν οι συμφωνίες τηρηθούν, τότε η Ελλάδα θα έχει μέλλον. Θα είμαστε πάντα αλληλέγγυοι και εάν τα πράγματα υλοποιηθούν σωστά, εάν υπάρξει λογική, εάν τηρηθούν οι συμφωνίες, τότε μπορούν στην Ελλάδα τα πράγματα να πάνε καλά σε λογικό χρόνο» πρόσθεσε.

Οργή προσφύγων στο σιδηροδρομικό σταθμό της Βουδαπέστης



Εκατοντάδες οργισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες διαδηλώνουν έξω από τον Ανατολικό Σιδηροδρομικό Σταθμό της Βουδαπέστης, ζητώντας να ανοίξει τις πύλες του και να τους επιτραπεί να ταξιδέψουν στη Γερμανία, σύμφωνα με δημοσιογράφο του πρακτορείου Ρόιτερς που βρίσκεται επί τόπου.
Εκατοντάδες άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί κουνώντας τα εισιτήρια, γιουχάροντας, σφυρίζοντας και φωνάζοντας "Γερμανία, Γερμανία" μπροστά από τις αστυνομικές δυνάμεις που έχουν σχηματίσει κλοιό μπροστά από την είσοδο του σταθμού.

Ο εκπρόσωπος της ουγγρικής κυβέρνησης Ζόλταν Κόβατς, όταν ερωτήθηκε για ποιον λόγο έκλεισε ο σταθμός της Βουδαπέστης, απάντησε στο Ρόιτερς ότι οι ουγγρικές αρχές προσπαθούν να εφαρμόσουν την νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την οποία οποιοσδήποτε θέλει να μετακινηθεί εντός της Ευρώπης πρέπει να είναι εφοδιασμένος με διαβατήριο που βρίσκεται σε ισχύ και μία βίζα Σένγκεν.
Tsipras quiere ha ido tras los ciudadanos fesose 90 mil millones. Vangelis Meimarakis
Martes, 01 de septiembre 2015


Mensaje a los ciudadanos de que las elecciones hay márgenes de protesta enviada por el presidente de ND, Vangelis Meimarakis, instándolos a "informarse y votar" con el fin de sacar al país de la crisis.
"Insto al ciudadano griego que ir a las urnas, después de comparar y quitándose el globo rosado cultivó el señor Tsipras ', dijo. Meimarakis, en una entrevista en el canal de televisión Mega.
El presidente del suroeste lanzó un ataque contra el Presidente de Syriza, Alexis Tsipras, acusándolo de que él dijo y sigue mintiendo al mundo y que quiere "kopanisei" después de "ciudadanos fesose 90 millones de dólares.". "Moulochta señor Tsipras cerró el parlamento e ir directamente a las elecciones no para enseñar a los ciudadanos las nuevas medidas", subrayó, reiterando su propuesta de Telémaco. Sr. Meimarakis acusó al presidente de SYRIZA que mintió y sorprendió a todos, llevando al país a las elecciones, y pidió a los ciudadanos que no se mueva la lógica del voto de protesta, ya que, según dijo, por lo que no va a resolver los problemas.
"Si el establecimiento de edad en 40 años, de hecho, creó 400 mil millones. La deuda como dice. Tsipras, que en seis meses nos fesose 90 mil millones., Consideremos los ciudadanos, 90 mil millones. El costo es mucho para la indignación. Hago un llamamiento a los ciudadanos para conocer, juzgar y voto. Hay espacio para la protesta. Debe haber pública a largo plazo de este Parlamento ", subrayó el presidente de ND, repitiendo que ahora no hay lugar para los gobiernos de un solo partido, sino a los gobiernos de coalición.
"Hemos logrado en junio para hacer seis elecciones en un año. Esto crea inestabilidad y ahuyenta la inversión. Las personas que nos dan un mandato para resolver el problema. No podemos ir a la gente y se repite a menudo suficiente para darnos de nuevo el mandato ", señaló el señor Meimarakis. "La lectura del texto de 53 es mucho peor que la de la Plataforma de Izquierda. En febrero se xanaechei problema y elecciones xanaechoume lo SYRIZA es primero ", dijo el presidente de ND, y señaló que el señor Tsipras tenía una mayoría en el Parlamento y no tenía necesidad de ir a las elecciones. De hecho, señaló que la época de gobierno de un solo partido ha pasado. "Es la era de consenso y discusiones. Obligatorio y el debate institucional con actores locales, todos los grandes proyectos requieren consentimientos y conversación ", dijo. "He demostrado que quiero consulta, pero el señor Tsipras ha demostrado que se ha ido a. Cuando él dice que va a gobernar, ya sea de forma individual o con ANEL, al parecer, no entrar en el parlamento, muestra que él quiere irse ", dijo.
Con respecto a la subida del IVA en la educación, el Sr. Meimarakis acusó a Tsipras que la impuesta por razones ideológicas ", ya que se opone a todo lo privado." El presidente del suroeste hizo hincapié en que en la página 35 del programa de SYRIZA hay ninguna referencia explícita a este aumento, a pesar de que incluso los estados de la Comisión Europea, de acuerdo con el señor Meimarakis, en contra de esta perspectiva. "Si bien hay un período electoral, Dakota del Norte se está moviendo de manera responsable y debe este tiempo congelarse esta medida", dijo. Como se ha dicho, se ha solicitado una reunión con el señor Juncker para discutir este tema, ya que las cuestiones de inmigración y para descongelar los proyectos MENR. Según ANA-MPA de la reunión informativa tendrá lugar, probablemente, el 8 o 9 de septiembre en Estrasburgo.
Para que las medidas previstas en el memorando, el Sr. Meimarakis señaló que las evaluaciones serán un margen ", si usted construye su credibilidad" a haber cambios. En cuanto a las medidas previstas para los agricultores, dijo que no votará sus impuestos. "Vamos al registro de agricultores, sin equivalente no proceder a la subasta yposchesiologias, todo esto va a ser refinado en la discusión con los socios y tendrá recomendaciones. No voy a discutir diciendo Tsipras y no tenía recomendaciones ", dijo.
Sr. Meimarakis acusó al Sr. Tsipras prometió que todos los grupos de algo social y no hizo nada mientras que el gobierno de ND había puesto en marcha medidas concretas para aliviar.
En cuanto a la señora Kostantopoulou, el presidente del suroeste enfatizó que representa una institución. ". Podría haber hecho la censura señor Tsipras, cuando vio la falta de armonía institucional y ahora no se denuncian" subrayó, y agregó que la señora Kostantopoulou se lee, es un nombre histórico en la izquierda y jugará un papel la los próximos años en esta área. "Que synnenoithoun hará un lío", dijo.

Preguntado por el estilo personal y lo que dice a veces para el señor Tsipras, el señor Meimarakis aclaró que no va a cambiar. "Nunca he engañado a la gente, así que crecí en Exarchia. No he visto la misma reacción cuando nos llamaron asesinos de la sociedad, traidores, germanotsoliades, vi la misma reacción cuando fue a Rodas señor Tsipras y dijo Rodas 15 días voila usted verá el salto. No soy grosero, tengo la nobleza urbana. Pero no voy a cambiar. Que soy. Deje sin voto. No puedo moverme así que voy a seguir siendo fiel e impulsivo ", dijo.

Η κατάθλιψη και η υψηλή αρτηριακή πίεση σχετίζονται με σοβαρές καρδιαγγειακές επιπλοκές

Χρόνο με τον χρόνο, οι καρδιολόγοι προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τη σχέση της κατάθλιψης με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Δεν υπάρχουν πλέον αμφιβολίες για το γεγονός ότι ασθενείς με κατάθλιψη έχουν αυξημένη πιθανότητα για έμφραγμα του μυοκαρδίου και γι αυτό οι επιστήμονες κάνουν ανοιχτά λόγο για πιθανό κοινό παθοφυσιολογικό υπόβαθρο και στις δύο καταστάσεις. Εκτιμούν μάλιστα ότι το κοινό στοιχείο, τουλάχιστον στα πρώιμα στάδια, είναι η χρόνια φλεγμονή στον οργανισμό αρκετών ασθενών με κατάθλιψη, η οποία σε βάθος χρόνου κάνει την αθηρωματική πλάκα να σπάει, καθώς πλήττει το ενδοθύλιο. 
Πάντως στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας διατυπώθηκαν και άλλες απόψεις για τη συσχέτιση καρδιακών νοσημάτων με την κατάθλιψη. Μία από αυτές έχει να κάνει με την πρόκληση αρρυθμιών στα αγχώδη ερεθίσματα που εμφανίζουν συχνά οι ασθενείς με κατάθλιψη και μία δεύτερη με τις αυξημένες τιμές λιπιδίων που καταγράφονται σε αυτούς τους ασθενείς.
Μία νέα μελέτη από το πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, η οποία ανακοινώθηκε στο συνέδριο αυτό, δείχνει ότι η κατάθλιψη και οι ακραίες τιμές της αρτηριακής πίεσης, κυρίως οι υψηλές, σχετίζονται με υψηλότερα ποσοστά καρδιαγγειακών επιπλοκών, σε ασθενείς με υπάρχουσα καρδιακή νόσο, διαβήτη ή προηγούμενο εγκεφαλικό επεισόδιο.

: Ο Τσίπρας θέλει να την κοπανήσει, αφού φέσωσε τους πολίτες με 90 δισ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης



Μήνυμα στους πολίτες πως στις εκλογές δεν υπάρχουν περιθώρια διαμαρτυρίας έστειλε ο πρόεδρος της ΝΔ, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, καλώντας τους να «ενημερωθούν και να ψηφίσουν» με στόχο να βγει η χώρα από την κρίση.
«Καλώ τον Έλληνα πολίτη να πάει στην κάλπη, αφού συγκρίνει και αφού βγάλει το ροζ συννεφάκι που του καλλιέργησε ο κ. Τσίπρας» είπε ο κ. Μεϊμαράκης, σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Μέγκα.
Ο πρόεδρος της ΝΔ εξαπέλυσε επίθεση κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, κατηγορώντας τον πως είπε και συνεχίζει να λέει ψέματα στον κόσμο και πως επιθυμεί να την «κοπανήσει» αφού πρώτα «φέσωσε τους πολίτες με 90 δισ.». «Μουλωχτά ο κ. Τσίπρας έκλεισε τη Βουλή και κατευθείαν πάει σε εκλογές για να μην μάθουν οι πολίτες τα νέα μέτρα» τόνισε, επαναλαμβάνοντας την πρότασή του για τηλεμαχία. Ο κ. Μεϊμαράκης κατηγόρησε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ πως έλεγε ψέματα και αιφνιδίασε τους πάντες, οδηγώντας τη χώρα σε εκλογές, ενώ κάλεσε τους πολίτες να μην κινηθούν στη λογική της ψήφου διαμαρτυρίας, καθώς, όπως είπε, έτσι δεν θα λυθούν τα προβλήματα.
«Αν το παλιό κατεστημένο σε 40 χρόνια, πράγματι, δημιούργησε 400 δισ. χρέος, όπως λέει ο κ. Τσίπρας, αυτός σε έξι μήνες μάς φέσωσε 90 δισ., ας κρίνουν οι πολίτες, 90 δισ. κόστος είναι πολλά για την αγανάκτηση. Κάνω εκκληση στους πολίτες να ενημερωθούν, να κρίνουν και να ψηφίσουν. Δεν υπάρχει περιθώριο διαμαρτυρίας. Πρέπει να υπάρξει κυβέρνηση μακράς θητείας από αυτήν τη Βουλή» υπογράμμισε ο πρόεδρος της ΝΔ, επαναλαμβάνοντας πως πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια για μονοκομματικές κυβερνήσεις αλλά για κυβερνήσεις συνεργασίας.
«Καταφέραμε από τον Ιούνιο να κάνουμε έξι εκλογές σε ένα χρόνο. Αυτό δημιουργεί αστάθεια και διώχνει επενδύσεις. Οι πολίτες μάς δίνουν εντολή να λύσουμε το πρόβλημα. Δεν μπορούμε να πηγαίνουμε στους πολίτες και να τους ξαναλέμε δώσε μας εντολή και πάλι» σημείωσε ο κ. Μεϊμαράκης. «Διαβάζοντας το κείμενο των 53, είναι πολύ χειρότερο από αυτό της Αριστερής Πλατφόρμας. Τον Φεβρουάριο θα ξαναέχει πρόβλημα και θα ξαναέχουμε εκλογές έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος» είπε ο πρόεδρος της ΝΔ, επισημαίνοντας πως ο κ. Τσίπρας είχε την πλειοψηφία στη Βουλή και δεν χρειαζόταν να πάει σε εκλογές. Μάλιστα, επεσήμανε πως έχει περάσει ο χρόνος των μονοκομματικών κυβερνήσεων. «Ειναι η εποχή των συναινέσεων και των συζητήσεων. Απαιτείται και θεσμική συζήτηση με τοπικούς παράγοντες, όλα τα μεγάλα έργα απαιτούν συναινέσεις και κουβέντα» είπε. «Εγώ έχω δείξει πως θέλω συνεννόηση, αλλά ο κ. Τσίπρας έχει δείξει πως θέλει να την κοπανήσει. Όταν λέει πως θα κυβερνήσει, είτε αυτοδύναμος, είτε με τους ΑΝΕΛ, που όπως φαίνεται δεν θα μπουν στη Βουλή, δείχνει πως θέλει να φύγει», είπε χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά την αύξηση του ΦΠΑ στην εκπαίδευση, ο κ. Μεϊμαράκης κατηγόρησε τον κ. Τσίπρα πως το επέβαλε για ιδεολογικούς λόγους «καθώς είναι αντίθετος με οτιδήποτε ιδιωτικό». Ο πρόεδρος της ΝΔ υπογράμμισε πως στη σελίδα 35 του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ρητή αναφορά σε αυτή την αύξηση, παρά το γεγονός ότι ακόμα και η Κομισιόν δηλώνει, σύμφωνα με τον κ. Μεϊμαράκη, αντίθετη με αυτή την προοπτική. «Παρότι υπάρχει προεκλογική περίοδος, η ΝΔ κινείται υπεύθυνα και πρέπει αυτή την ώρα να παγώσει αυτό το μέτρο» τόνισε. Όπως ανέφερε, έχει ζητήσει συνάντηση με τον κ. Γιούνκερ για να συζητήσει αυτό το θέμα, όπως και τα θέματα της μετανάστευσης αλλά και για να ξεπαγώσουν τα έργα ΕΣΠΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ η συνάντηση αυτή θα γίνει, κατά πάσα πιθανότητα, στις 8 ή στις 9 Σεπτεμβρίου στο Στρασβούργο.
Για τα μέτρα που προβλέπονται στο μνημόνιο, ο κ. Μεϊμαράκης επεσήμανε ότι με τις αξιολογήσεις θα υπάρξει ενα περιθώριο, «εφόσον έχεις χτίσει την αξιοπιστία σου» να υπάρξουν αλλαγές. Όσον αφορά τα μέτρα που προβλέπονται για τους αγρότες, είπε πως δεν θα ψηφίσει την φορολογία τους. «Προχωράμε σε ένα μητρώο αγροτών, υπάρχουν ισοδύναμα, δεν προχωρώ σε πλειστηριασμό υποσχεσιολογίας, όλα αυτά θα επανακαθοριστούν σε συζήτηση με τους εταίρους και θα έχω προτάσεις. Δεν θα τα συζητήσω όπως έλεγε ο Τσίπρας και δεν είχε προτάσεις», σημείωσε.
Ο κ. Μεϊμαράκης κατηγόρησε τον κ. Τσίπρα πως υποσχέθηκε σε κάθε κοινωνική ομάδα κάτι και δεν έκανε τίποτα, σε αντίθεση με την κυβέρνηση της ΝΔ που είχε προχωρήσει σε συγκεκριμένα μέτρα ανακούφισης.
Όσον αφορά την κ. Κωσταντοπούλου, ο πρόεδρος της ΝΔ τόνισε πως εκπροσωπεί έναν θεσμό. «Θα μπορούσε να είχε κάνει την πρόταση μομφής ο κ. Τσίπρας, όταν είδε τη θεσμική δυσαρμονία και όχι τώρα να την καταγγέλει» υπογράμμισε, προσθέτοντας πως η κ. Κωσταντοπούλου είναι διαβασμένη, έχει ένα ιστορικό όνομα στον χώρο της Αριστεράς και θα παίξει ρόλο τα επόμενα χρόνια σε αυτόν τον χώρο. «Ας συννενοηθούν γιατί θα τους κάνει ανω-κάτω» είπε χαρακτηριστικά.

Απαντώντας σε ερώτηση για το προσωπικό ύφος του και τα όσα λέει κατά καιρούς για τον κ. Τσίπρα, ο κ. Μειμαράκης ξεκαθάρισε πως δεν πρόκεται να αλλάξει. «Εγω ποτέ δεν κορόιδεψα τον λαό, έτσι είμαι, μεγάλωσα στα Εξάρχεια. Εγώ δεν είδα την ίδια αντίδραση όταν μας αποκάλεσε δολοφόνους της κοινωνίας, προδότες, γερμανοτσολιάδες, δεν είδα την ίδια αντίδραση όταν πήγε στη Ρόδο ο κ. Τσίπρας και είπε ιδού η Ρόδος σε 15 μέρες θα δείτε και το πήδημα. Δεν είμαι αγενής, έχω την αστική ευγένεια. Αλλά δεν θα αλλάξω. Αυτός είμαι. Ας μη με ψηφίσουν. Εγώ δεν μπορώ να κινηθώ έτσι, θα παραμείνω αληθινός και παρορμητικός» τόνισε.

Οι Συντηρητικοί ανακάμπτουν

Ο γερμανικός Τύπος επισημαίνει τη σημαντική πτώση που εμφανίζουν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες δημοσκοπήσεις και σκιαγραφεί το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα εν όψει των εκλογών της 20ής Σεπτεμβρίου.
Τα περισσότερα δημοσιεύματα επικεντρώνονται στο πρόσωπο του παραιτηθέντος Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και τη δημοσκοπική εξασθένηση που εμφανίζει το κόμμα του. «Ο Τσίπρας πρέπει να αγωνιά για την επανεκλογή», σχολιάζει η Frankfurter Rundschau και σημειώνει: «Ο Έλληνας πρωθυπουργός παραιτήθηκε ώστε να αποσπάσει ακολούθως περισσότερες ψήφους. Θα έχει όμως επιτυχία το σχέδιό του; Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον μόλις ένα ισχνό προβάδισμα».
«Ελάχιστα μπροστά ο Τσίπρας – Οι Συντηρητικοί ανακάμπτουν», γράφει η ιστοσελίδα τηςFrankfurter Allgemeine Zeitung. Όπως επισημαίνει, «τρεις εβδομάδες πριν από τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα έξι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται ελαφρώς. Ωστόσο, οι συντηρητικοί της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη τον ακολουθούν κατά πόδας. Και το κομματικό σύστημα κατακερματίζεται ολοένα περισσότερο».
«Ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας πρέπει μάλλον να σχηματίσει συνασπισμό με τους αντιπάλους του προκειμένου να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις», παρατηρεί η Die Welt, εκτιμώντας ότι η υλοποίησή τους βρίσκεται σε κίνδυνο. Όπως επισημαίνει, «γίνεται ολοένα πιθανότερο ότι ακόμη και σε περίπτωση νίκης (σ.σ. του Τσίπρα) θα πρέπει να σχηματίσει συνασπισμό ενδεχομένως και με τρία ακόμη κόμματα. Και το να θέσει αυτά υπό έλεγχο ενδέχεται να αποδειχθεί ιδιαίτερα δύσκολο». Η εφημερίδα του Βερολίνου αναφέρεται στον κίνδυνο να μείνει εκτός κοινοβουλίου ο μέχρι πρότινος κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα των ΑΝΕΛ. Όπως γράφει, «είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα σχηματίσει συνασπισμό με την αποσχισθείσα Λαϊκή Ενότητα». Ως εκ τούτου, συμπεραίνει η εφημερίδα, ο ΣΥΡΙΖΑ «θα ήταν αναγκασμένος» να στραφεί στο ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το Ποτάμι. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε πρόβλημα, διότι «ο Τσίπρας κατηγόρησε αυτά τα κόμματα για διαφθορά, ότι εκπροσωπούν επιχειρηματικά συμφέροντα και ότι ενσαρκώνουν το παλιό πολιτικό σύστημα», γράφει η Die Welt.

Ραντεβού με τον Ζ.Κλ. Γιούνκερ ζήτησε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης


Υπάρχει κοινοτική οδηγία που δεν επιτρέπει τη φορολόγηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Η Κομισιόν έδωσε προφορική εντολή για το πάγωμα της απόφασης για φορολογηση με 23% της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να βάλει ΦΠΑ 23% σε φροντιστήρια και ιδιωτικά σχολεία, ανέφερε ο κ. Μεϊμαράκης μιλώντας το πρωί στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα MEGA». 

Ο πρόεδρος της ΝΔ, σημείωσε ότι ζήτησε ραντεβού από τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, προκειμένου, όπως είπε, να συζητηθούν θέματα όπως ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, το μεταναστευτικό και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ.