Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015

Μετανάστες που εργάζονται στη Βρετανία παράνομα θα αντιμετωπίσουν φυλάκιση και κατάσχεση των απολαβών τους με νέα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση σήμερα.


Μετανάστες που εργάζονται στη Βρετανία παράνομα θα αντιμετωπίσουν φυλάκιση και κατάσχεση των απολαβών τους με νέα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση σήμερα.
Αντιδρώντας στην απότομη αύξηση σε προσπάθειες μεταναστών να περάσουν στη Βρετανία μέσω της σήραγγας της Μάγχης από την Γαλλία, η κυβέρνηση έχει αυξήσει τον τόνο των αντιμεταναστευτικών της δηλώσεων, καθώς βρίσκεται υπό πίεση να δείξει ότι κάνει κάτι για να αντιμετωπίσει τη κρίση.
Η κυβέρνηση είπε ότι θα εισαγάγει νέους νόμους όταν τελειώσει η καλοκαιρινή διακοπή της Βουλής τον Σεπτέμβριο οι οποίοι θα τιμωρούν την παράνομη εργασία με ποινές φυλάκισης έως και έξι μήνες καθώς και χρηματικές ποινές χωρίς ανώτατο όριο. Οι απολαβές των παράνομα απασχολούμενων θα μπορούν να κατάσχονται, είπε.

Με τα νέα μέτρα, η κυβέρνηση είπε ότι θα καταστεί πιο εύκολο να ασκηθεί δίωξη σε εργοδότες που εν γνώσει τους απασχολούν εργαζόμενους χωρίς άδεια εργασίας για τη Βρετανία, και να αυξήσει το μέγιστο όριο φυλάκισης από δύο σε πέντε χρόνια.

Πηγές από το προεδρικό γραφείο ανέφεραν Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποφάσισε να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές


Ο Τούρκος πρόεδρος εκλογέΡετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποφάσισε να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές ς, σύμφωνα με το προεδρικό γραφείο, σε μια αναμενόμενη κίνηση, έπειτα από δύο μήνες αποτυχημένων συζητήσεων για σχηματισμό κυβερνητικού συνασπισμού.

Πηγές από το προεδρικό γραφείο ανέφεραν πως ο Ερντογάν θα συναντήσει τον Αχμέτ Νταβούντογλου την Τρίτη στις 11:00 το πρωί (τοπική ώρα) και αναμένεται να ζητήσει από τον Τούρκο πρωθυπουργό να σχηματίσει προσωρινή κυβέρνηση πριν τις εκλογές που προγραμματίζονται για την 1η Νοεμβρίου.

Ανοδος του ευρώ έναντι του δολαρίου, πάνω από 1,15 η ισοτιμία

Το ευρώ διευρύνει την άνοδό του έναντι του δολαρίου, καταγράφοντας κέρδη 1,7% στα 1,1580 δολάρια. Η άνοδος αυτή, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Financial Times, οφείλεται στο ότι οι επενδυτές θεωρούν λιγότερη πιθανή την αύξηση των επιτοκίων από την αμερικανική κεντρική τράπεζα (Fed) τον Σεπτέμβριο, επειδή αυτή θα φοβηθεί τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν στην αμερικανική οικονομία από την επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας και την αναταραχή στα χρηματιστήρια.
Αν συνεχισθεί η άνοδος του ευρώ, σημειώνει το δημοσίευμα των Financial Times, μπορεί να υπάρξει αρνητική επίπτωση στον ούτως ή άλλως περιορισμένο ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας της Ευρωζώνης.
Ο Beat Siegenthaler, οικονομικός σύμβουλος στην UBS, δήλωσε ότι το ευρώ έχει περιθώριο περαιτέρω ανόδου. Σε συνδυασμό, πρόσθεσε, με τις ενδείξεις ότι η Fed μπορεί να αργήσει να αυξήσει τα επιτόκια λόγω της διεθνούς οικονομικής αναταραχής, αυτό μπορεί να μειώσει σημαντικά τις ελπίδες για την επιστροφή των ρυθμών ανάπτυξης στα προ κρίσης επίπεδα.
«Φυσικά, η ανάκαμψη της Ευρωζώνης δεν θα εκτροχιασθεί, επειδή το ευρώ θα ανατιμηθεί κατά λίγες ποσοστιαίες μονάδες», δήλωσε ο Siegenthal, προσθέτοντας: «Αλλά, το πρόβλημα είναι ότι αν η Fed πρόκειται να απομακρυνθεί από την αύξηση των επιτοκίων, η ανοδική πίεση στο ευρώ θα μπορούσε να κλιμακωθεί γρήγορα και να ενταθεί».

Κάτω από τα 39 δολάρια το πετρέλαιο


Κάτω από τα 39 δολάρια το πετρέλαιο Για πρώτη φορά μετά τον Φεβρουάριο του 2009, το πετρέλαιο έκλεισε κάτω από τα 39 δολάρια, καταγράφοντας απώλειες που ξεπέρασαν το 5%, εν μέσω ανησυχιών για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, και δη της κινεζικής. Απώλειες κατέγραψε και ο χρυσός, εξαιτίας των πιέσεων για την πορεία της ζήτησης των πρώτων υλών στην παραγωγή. 

Ειδικότερα, τα συμβόλαια παράδοσης Δεκεμβρίου του χρυσού έκλεισαν με απώλειες 0,5%, στα 1.153,60  δολάρια η ουγγιά.
Παράλληλα, το αργό πετρέλαιο παράδοσης Οκτωβρίου υποχώρησε κατά 5,5%, κλείνοντας στα 38,24 δολάρια το βαρέλι.
Επίσης, το πετρέλαιο τύπου brent, παράδοσης Οκτωβρίου, έκλεισε με απώλειες 6,1% στα 42,69 δολάρια. Πλέον το συμβόλαιο διαπραγματεύεται κατά 59% χαμηλότερα από τα υψηλά έτους, των 103,19 δολαρίων, που κατέγραψε τον προηγούμενο Αύγουστο.

Ανατροπές - σοκ για το συνταξιοδοτικό 600.000 δημοσίων υπαλλήλων

Μεγάλες ανατροπές σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, φέρνει ο νέος ασφαλιστικός νόμος 4336/15. Οι αλλαγές στα όρια ηλικίας ισχύουν από τις 19 Αυγούστου ανεξάρτητα αν ο νομος δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ στις 14/08 και είναι ιδιαίτερα επώδυνες.
Έτσι, οι ασφαλισμένοι του Δημοσίου αλλά και όλων των άλλων ταμείων που συμπλήρωσαν έως τις 19/08 την ηλικία των 50 ως 66 ετών αλλά και τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης, μπορούν να αποχωρήσουν οποτεδήποτε με τις παλιές διατάξεις και δεν επηρεάζονται από τα όρια ηλικίας αφού έχουν θεμελιωμένο δικαίωμα.
Όμως, σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, όσοι, συμπληρώνουν την ηλικία των 50 έως 66 ετών ή τον χρόνο ασφάλισης που απαιτείται για συνταξιοδότηση μετά τις 19/08/2015 θα επιβαρυνθούν από την αύξηση των ορίων ηλικίας.
Μάλιστα, όπως τονίζεται η επιβάρυνση θα είναι αντιστρόφως ανάλογη της ηλικίας τους.
Οι 50αρηδες μετά το νόμο θα έχουν άμεση αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης κατά 5 χρόνια και θα μπορούν να αποχωρήσουν όχι το 2015 που υπολόγιζαν αλλά το 2020 δηλαδή στα 55 τους.
Οι 55αρηδες μετά το Νομο θα έχουν αύξηση του ορίου ηλικίας κατά 1,5 χρόνο και θα μπορούν να αποχωρήσουν όχι το 2015 αλλά το 2017 στα 56,5.
Οι 60 και άνω μετά το νέο νόμο επιβαρύνονται από έναν έως 9 μήνες που σημαίνει ότι ένας ασφαλισμένος με 30 χρόνια που κλείνει τα 60 μετά τις 19/08/2015 θα βγει στην σύνταξη στα 60.9 δηλαδή μέσα στο 2016.

Πανικός και στη Wall Street - O Dow Jones έχασε 588 μονάδες, η μεγαλύτερη πτώση της 4ετίας


Με πτώση έκλεισε τη σημερινή του συνεδρίαση το χρηματιστήριο στη Γουόλ Στριτ.
Ο δείκτης Dow Jones της βιομηχανίας έκλεισε με πτώση 588,4 μονάδων (-3,57 %), στις 15.871,35 μονάδες.
Ο Nasdaq, των εταιρειών τεχνολογίας και ναυτιλίας, έκλεισε με πτώση 179,79 μονάδων (-3,82%), στις 4.526,25 μονάδες.
Ο ευρύτερος δείκτης Standard & Poor's 500 έκλεισε με πτώση 77,68 μονάδων (-3,94%), στις 1.893,21 μονάδες. Ο Dow Jones έφτασε να χάνει περισσότερες από 1.000 μονάδες στα πρώτα λεπτά της συνεδρίασης στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Στη συνέχεια ανέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των απωλειών, για να ξαναβυθιστεί στη συνέχεια, ώσπου έκλεισε με πτώση 588 μονάδων -τη μεγαλύτερη της τετραετίας.





24/08/2015

ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ: Ξεκινάει η προεκλογική προετοιμασία με Πανελλαδική Συνδιάσκεψη το Σαββατοκύριακο 








Στη σημερινή συνεδρίαση της ΠΓ- υπό τη διευρυμένη της σύνθεση- ξεκίνησε η προεκλογική προετοιμασία του κόμματος. Σε κλίμα ομοφωνίας , τονίστηκε ότι το κόμμα προχωρά ενωμένο στις εκλογές, ενώ τις προσεχείς ημέρες θα συνεδριάσουν και οι επιτροπές προετοιμασίας του εκλογικού αγώνα (πρόγραμμα-επικοινωνία-ψηφοδέλτια- οργανωτικό).
Σε αυτό το πλαίσιο, αποφασίστηκε για το προσεχές Σαββατοκύριακο, η σύγκληση πανελλαδικής συνδιάσκεψης, με συμμετοχή των μελών της ΚΕ, των μελών των Νομαρχιακών Επιτροπών και των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, όπου και θα αποφασιστεί το εκλογικό-κυβερνητικό πρόγραμμα.
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης θα παραχωρήσει συνέντευξη, αύριο 25 Αυγούστου, στις 09:00, στην εκπομπή «Πρώτη Γραμμή» της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ και στους δημοσιογράφους Βασίλη Λυριτζή και Νίκη Λυμπεράκη
http://www.skai.gr/player/tvlive/

Συγκρούσεις ανάμεσα σε αστυνομικές δυνάμεις και μετανάστες στο Μιλάνο

Συγκρούσεις ανάμεσα σε αστυνομικές δυνάμεις και μετανάστες στο Μιλάνο




Εκατοντάδες μετανάστες συγκρούστηκαν με αστυνομικούς και απέκλεισαν για λίγη ώρα έναν κεντρικό δρόμο στο Μιλάνο, διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες διαβίωσής τους και για το μεγάλο χρονικό διάστημα που είναι αναγκασμένοι να περιμένουν μέχρι να τους δοθεί η άδεια για να αναζητήσουν δουλειά στην Ιταλία.

Φωνάζοντας «έγγραφα, έγγραφα», περίπου 300 άνθρωποι απέκλεισαν έναν δρόμο της πόλης. Ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας κλήθηκαν να τους απωθήσουν και να τους μεταφέρουν πίσω, στον προσωρινό καταυλισμό όπου διαμένουν περιμένοντας να τους καταγράψουν και να τους χορηγηθούν ταυτότητες.

Οι διαδηλωτές προέρχονταν κυρίως από αφρικανικές χώρες. Περισσότεροι από 100.000 μετανάστες έχουν φτάσει στην Ιταλία από τις αρχές του έτους, σύμφωνα με την καταγραφή του υπουργείου Εσωτερικών. Μολονότι πολλοί επιδιώκουν να φύγουν για τη βόρεια Ευρώπη, τουλάχιστον 85.000 άνθρωποι φιλοξενούνται σε καταφύγια ελπίζοντας ότι θα τους δοθούν προσωρινά έγγραφα με τα οποία θα μπορούν να εργαστούν.

The traitors, the heroes and the Greek drachma
M once upon a time, some traitors signed Memoranda, terrorizing the world for life outside the euro. One day some heroes overthrew. They signed a new memorandum and sosan place of destruction outside the euro.

Let's take the story from the beginning. There is no doubt that the agreement, which the Greek government is negotiating for six whole months, finally valued as significantly worse than that edynato distract if not even negotiated. The final result? Instead of abolishing the memorandum with a law and an article, we asked recently a new memorandum, perhaps the worst of all previous.

Unfortunately we live in the country, where pensions are cut to finance early retirement. We live in the country where the new tax rates, in a company with 4 partners and an annual profit of EUR 500 000, the final annuity for each of them is just 12 500 euros, ie a possibly lower revenue from annual salary of a public servant.
Thus, rather than to promote private initiative and reward risk taking, cultivated the idea of ​​avoidance and each site incorporating the chariot of the State.

We live in the country where the public sector is the highest sacred cow. In a country where 1.5 million Greeks are unemployed and 250 000 have emigrated. I wonder, how many of them were civil servants?

We live in the country since 1981 has received 650 billion. Euro loans, 300 billion. Euros net subsidies and 25 billion. Euro interest-free investment loans. But nonetheless, a portion of the world eagerly seek a return to the drachma. Their argument is that such a choice would improve domestic competitiveness. Still another great myth. In 1980, the drachma-dollar rate determined in $ 1 to 43 drachmas. In 2000, the rate closed at $ 1 for 309 drachmas. Namely, within a twenty years, the lost drachma critical value in relational US dollar basis. On the other hand, in this twenty years, exports doubled marginally, ie 5 billion. USD 10 billion. Dollars. Moreover, the trade deficit of 6 billion. Dollars in 1980 approached 19 billion. 2000. Assume noticeably in this way that the depreciation of the drachma, in any case, it was not possible to magnify the competitiveness of the Greek economy.

They were told lies ashamed themselves, since not ashamed mouths that name was, once wrote Menelaus Lountemis. And the saying was made, unfortunately, rule for some, over the years. And on the other, the strong supporters of the drachma, without having to even present a thorough backup plan, focusing only on the impasse of leaving the euro. They never told us what they want education, what justice and what state. At the end of the day, the solution for the place is only one: unbroken National Coalition, composition creative forces, isolation of highly
Monday, August 24, 2015
When debt boosts economy
A few days ago, the Rand Paul, who claims the Republican nomination for the presidential elections of 2016, denounced the irresponsible US fiscal policy, underlining that "the last time that the US had no debt was in 1835".

Many were quick to emphasize that the US economy has done very well over the last 180 years and pointed out that it is not so bad to owe the government money in the private sector.

Incidentally, the British government has debt for more than three centuries. The conclusion, however, is that public debt is not as bad as is said or is that a good thing? Many economists argue that it takes considerable debt to work well the economy. In short, one can argue that the reason ailing global economy, is that governments are not sufficiently indebted.
In the last five to six years we are in a financial panic, the "serious" insist that we need to cut deficits and debt now, otherwise it will become Greece! The issue of the deficit, however, is nothing but the triumph of ideology over objective facts and recognize more and more worthy people. First, because the issue of debt is a way to pay one useful things, if the price is fair. In the US there is a clear road and rail network failure, water supply systems, and many others, and the government is able to borrow at historically low interest rates. Therefore it is the right time to borrow and invest in the future and very inappropriate time to reduce public spending.
Beyond this, our historically low interest rates show what the markets want. I have already mentioned that the debt helps the functioning of the economy. As says Ricard Caballero at MIT, but other economists, the stable and reliable government debt provides "safe haven" to help investors manage risk and facilitate trade. Now theoretically the private sector can also create a safe haven such as deposits in banks, considered prudent tactic. The years before the financial crisis of 2008, Wall Street claimed to have invented entire categories of secure placements with mortgage securitizations and various other such investments. But when burst "bubble" of the housing market, all those titles with the evaluation of three A proven trash. And investors returned to shelters that offer debt of the US and a few other economies. They were led thus to falling bond yields of these countries and their interest rates.
According to the outgoing chairman of the Fed in Minneapolis, Narayanan Kocherlakota, low interest rates are a problem, because even when the economy is strong, there are large reductions in margins weakening of the economy and so it is difficult to deal with a recession. There may be, after all, impact on financial stability: very low secure placements yields may push investors to undertake excessive risk. What can be done? If we only raise rates, as requested by some types of the financial system, will undermine the fragile recovery. What we need are policies that will enable them to have higher interest rates in good times without causing slowdown. Such a policy would aim to put a higher debt level.
In other words, the panic about the debt that dominated the US political scene from 2010 to 2012, and still dominates the public debate on the economy in Britain and the eurozone, was most unfortunate and than we thought we all in against austerity camp. With their attitude governments was like hitting the economy when he was fallen down, prolonging thus the recession. Not only reduce public expenditure just when investors begged them to spend more, but perhaps sowing the seeds for future crises. And the irony of fate is that these foolish policies and all the human suffering caused presented as prudence and fiscal responsibility.

Πότε το χρέος ενισχύει την οικονομία

Προ ημερών, ο Ραντ Πολ, ο οποίος διεκδικεί το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών για τις προεδρικές εκλογές του 2016, κατήγγειλε την ανευθυνότητα της δημοσιονομικής πολιτικής των ΗΠΑ, υπογραμμίζοντας ότι «η τελευταία φορά που οι ΗΠΑ δεν είχαν χρέος ήταν το 1835».

Πολλοί έσπευσαν να τονίσουν πως η αμερικανική οικονομία τα έχει πάει πολύ καλά αυτά τα τελευταία 180 χρόνια και επισήμαναν πως δεν είναι και τόσο κακό να οφείλει η κυβέρνηση χρήματα στον ιδιωτικό τομέα.

Παρεμπιπτόντως, η βρετανική κυβέρνηση έχει χρέος εδώ και περισσότερο από τρεις αιώνες. Το συμπέρασμα που προκύπτει, όμως, είναι ότι το δημόσιο χρέος δεν είναι τόσο κακό όσο λέγεται ή μήπως ότι είναι κάτι καλό; Πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν πως χρειάζεται αρκετό δημόσιο χρέος για να λειτουργήσει καλά η οικονομία. Εν ολίγοις, μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι ο λόγος που νοσεί η παγκόσμια οικονομία, είναι πως οι κυβερνήσεις δεν είναι επαρκώς χρεωμένες.
Τα τελευταία πέντε με έξι χρόνια βρισκόμαστε σε κατάσταση δημοσιονομικού πανικού, με τους «σοβαρούς» να επιμένουν πως πρέπει να περικόψουν τα ελλείμματα και το χρέος τώρα, διαφορετικά θα γίνουμε Ελλάδα! Το ζήτημα του ελλείμματος, όμως, δεν είναι παρά ο θρίαμβος της ιδεολογίας επί των αντικειμενικών στοιχείων και το αναγνωρίζουν όλο και περισσότεροι αξιόλογοι άνθρωποι. Πρώτον, επειδή η έκδοση χρέους είναι ένας τρόπος να πληρώσει κανείς χρήσιμα πράγματα, εάν η τιμή είναι δίκαιη. Στις ΗΠΑ είναι εμφανής η ανεπάρκεια οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων, συστημάτων ύδρευσης και πολλών άλλων, και η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να δανείζεται με ιστορικά χαμηλά επιτόκια. Επομένως είναι η κατάλληλη εποχή για να δανειστούμε και να επενδύσουμε στο μέλλον και πολύ ακατάλληλη εποχή για να μειώσουμε τις δημόσιες δαπάνες.
Πέραν αυτών, τα ιστορικά χαμηλά επιτόκια μας δείχνουν τι θέλουν οι αγορές. Εχω ήδη αναφέρει ότι το χρέος βοηθά τη λειτουργία της οικονομίας. Οπως επισημαίνει ο Ρικάρντ Καμπαγιέρο του ΜΙΤ, αλλά και άλλοι οικονομολόγοι, το χρέος σταθερών και αξιόπιστων κυβερνήσεων προσφέρει «ασφαλείς τοποθετήσεις» που βοηθούν τους επενδυτές να διαχειριστούν το ρίσκο και να διευκολύνουν τις συναλλαγές. Τώρα θεωρητικά ο ιδιωτικός τομέας μπορεί επίσης να δημιουργεί ασφαλείς τοποθετήσεις όπως είναι οι καταθέσεις στις τράπεζες, που θεωρούνται συνετή τακτική. Τα χρόνια πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η Wall Street υποστήριζε ότι είχε επινοήσει ολόκληρες κατηγορίες ασφαλών τοποθετήσεων με τις τιτλοποιήσεις στεγαστικών δανείων και με διάφορες άλλες τέτοιες επενδύσεις. Οταν, όμως, έσκασε η «φούσκα» της αγοράς στέγης, όλοι αυτοί οι τίτλοι με την αξιολόγηση των τριών Α αποδείχθηκαν σκουπίδια. Και οι επενδυτές επέστρεψαν στα καταφύγια που προσφέρουν τα χρέη των ΗΠΑ και λίγων άλλων οικονομιών. Οδηγήθηκαν, έτσι, σε πτώση οι αποδόσεις των ομολόγων αυτών των χωρών και τα επιτόκιά τους.
Σύμφωνα με τον απερχόμενο πρόεδρο της Fed στη Μινεάπολη, Ναραγιάνα Κοχερλάκοτα, τα χαμηλά επιτόκια είναι πρόβλημα, γιατί ακόμη και όταν είναι ισχυρή η οικονομία, δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια μείωσής τους σε περίπτωση αποδυνάμωσης της οικονομίας και έτσι είναι δυσκολότερο να αντιμετωπιστεί μια ύφεση. Μπορεί να υπάρξουν, άλλωστε, επιπτώσεις στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα: οι πολύ χαμηλές αποδόσεις ασφαλών τοποθετήσεων ενδέχεται να εξωθήσουν τους επενδυτές στην ανάληψη υπερβολικού ρίσκου. Τι μπορεί να γίνει λοιπόν; Αν απλώς αυξήσουμε τα επιτόκια, όπως ζητούν κάποιοι τύποι του χρηματοπιστωτικού συστήματος, θα υπονομεύσουμε την εύθραυστη ανάκαμψη. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι πολιτικές που θα δώσουν τη δυνατότητα να έχουμε υψηλότερα επιτόκια τις καλές εποχές χωρίς να προκαλούμε επιβράδυνση. Μια τέτοια πολιτική θα ήταν να θέσουμε στόχο ένα υψηλότερο επίπεδο χρέους.
Με άλλα λόγια, ο πανικός για το χρέος που κυριάρχησε στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ από το 2010 έως το 2012, και εξακολουθεί να δεσπόζει στον δημόσιο διάλογο για την οικονομία σε Βρετανία και Ευρωζώνη, ήταν πιο άστοχος κι από όσο θεωρούσαμε όλοι εμείς στο εναντίον της λιτότητας στρατόπεδο. Με τη στάση τους οι κυβερνήσεις ήταν σαν να χτυπάνε την οικονομία όταν ήταν πεσμένη κάτω, παρατείνοντας, έτσι, την ύφεση. Οχι μόνο μείωναν τις δημόσιες δαπάνες ακριβώς τη στιγμή που οι επενδυτές τους παρακαλούσαν να δαπανήσουν περισσότερα, αλλά ίσως προλείαιναν το έδαφος για τις επόμενες κρίσεις. Και η ειρωνεία της τύχης είναι πως οι ανόητες αυτές πολιτικές και όλος ο ανθρώπινος πόνος που προκάλεσαν παρουσιάστηκαν ως σύνεση και δημοσιονομική υπευθυνότητα.

Οι προδότες, οι ήρωες και η δραχμή

Μ​​ια φορά και έναν καιρό, κάποιοι προδότες υπέγραφαν μνημόνια, τρομοκρατώντας τον κόσμο για τη ζωή εκτός ευρώ. Μια μέρα κάποιοι ήρωες τους ανέτρεψαν. Υπέγραψαν ένα νέο μνημόνιο και σώσαν τον τόπο από την καταστροφή εκτός ευρώ.

Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η συμφωνία που πέτυχε η ελληνική κυβέρνηση, διαπραγματευόμενη για έξι ολόκληρους μήνες, αποτιμάται τελικώς ως πολύ χειρότερη εκείνης που θα εδύνατο να αποσπάσει, αν δεν διαπραγματευόταν καν. Το τελικό εξαγόμενο; Aντί κατάργησης του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο, ζητήσαμε εσχάτως ένα νέο μνημόνιο, ίσως το χείριστο όλων των προηγούμενων.

Ζούμε δυστυχώς στη χώρα, όπου κόβονται οι συντάξεις για να χρηματοδοτούνται οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Ζούμε στη χώρα, όπου με τους νέους συντελεστές φορολογίας, σε μια επιχείρηση με 4 εταίρους και ετήσια κερδοφορία 500 χιλιάδων ευρώ, η τελική πρόσοδος για κάθε έναν από αυτούς είναι μόλις 12,5 χιλιάδες ευρώ, δηλαδή ένα έσοδο ενδεχομένως πιο χαμηλό και από τις ετήσιες αποδοχές ενός δημοσίου υπαλλήλου.
Ετσι, αντί να προάγεται η ιδιωτική πρωτοβουλία και να επιβραβεύεται η ανάληψη επιχειρηματικού κινδύνου, καλλιεργείται η ιδέα της φοροαποφυγής και της με κάθε τόπο ενσωμάτωσης στο άρμα του Δημοσίου.

Ζούμε στη χώρα όπου ο δημόσιος τομέας είναι η ύψιστη ιερή αγελάδα. Στη χώρα όπου 1,5 εκατομμύριο Ελληνες είναι άνεργοι και 250 χιλιάδες έχουν μεταναστεύσει. Αραγε, πόσοι εξ αυτών ήταν δημόσιοι υπάλληλοι;

Ζούμε στη χώρα που από το 1981 έχει δεχθεί 650 δισ. ευρώ δάνεια, 300 δισ. ευρώ καθαρές επιδοτήσεις και 25 δισ. ευρώ άτοκες επενδυτικές χορηγήσεις. Αλλά που παρ’ όλα αυτά, μια μερίδα κόσμου επιζητά διακαώς την επιστροφή στη δραχμή. Το επιχείρημά τους είναι ότι μια τέτοια επιλογή θα βελτιώσει την εγχώρια ανταγωνιστικότητα. Ενας ακόμα μεγάλος μύθος. Το 1980, η ισοτιμία δραχμής-δολαρίου προσδιοριζόταν στο 1 δολάριο προς 43 δραχμές. Το 2000 η ίδια ισοτιμία έκλεινε στο 1 δολάριο προς 309 δραχμές. Ητοι, εντός μιας εικοσαετίας, η δραχμή απώλεσε κρίσιμη αξία σε σχεσιακή δολαριακή βάση. Από την άλλη πλευρά, στην εικοσαετία αυτή, το ύψος των εξαγωγών διπλασιάστηκε οριακά, δηλαδή από τα 5 δισ. δολάρια στα 10 δισ. δολάρια. Επιπλέον, το εμπορικό έλλειμμα, από τα 6 δισ. δολάρια το 1980 προσέγγισε τα 19 δισ. το 2000. Τεκμαίρεται καταφανώς με τον τρόπο αυτό, ότι η απαξίωση της δραχμής, σε καμία περίπτωση, δεν κατέστη εφικτό να μεγεθύνει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, μιας και δεν ντράπηκαν τα στόματα που τα λέγαν, έγραψε κάποτε ο Μενέλαος Λουντέμης. Και η ρήση αυτή έγινε, δυστυχώς, κανόνας για κάποιους, στα χρόνια που πέρασαν. Και από την άλλη, οι ένθερμοι υποστηρικτές της δραχμής, χωρίς να έχουν να παρουσιάσουν καν ένα ενδελεχές εναλλακτικό σχέδιο, εστιάζουν μόνο στο αδιέξοδο της εξόδου από το ευρώ. Δεν μας είπαν ποτέ ποια παιδεία θέλουν, ποια δικαιοσύνη και ποιο κράτος. Στο τέλος της ημέρας, η λύση για τον τόπο είναι μόνον μία: Αρραγής εθνικός συνασπισμός, σύνθεση δημιουργικών δυνάμεων, απομόνωση των άκρων.