Τρίτη 21 Ιουλίου 2015
Ο Μπ. Ομπάμα καλεί την Τεχεράνη να απελευθερώσει τους Αμερικανούς που κρατούνται στο Ιράν
Τρίτη, 21 Ιουλίου, 2015
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ανέγνωσε σήμερα τον κατάλογο των ονομάτων των Αμερικανών που κρατούνται στο Ιράν και υπογράμμισε πως η χώρα του δεν θα εγκαταλείψει την προσπάθεια έως ότου επιστρέψουν.
«Δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε μέχρι να επαναπατριστούν οι συμπολίτες μας που κρατούνται παράνομα στο Ιράν», δήλωσε ο Ομπάμα σε ομιλία του στην οργάνωση των βετεράνων πολέμων στο εξωτερικό.
«Ο δημοσιογράφος Τζέισον Ρεζαγιάν πρέπει να ελευθερωθεί. Ο πάστορας Σαΐντ Αμπεντίνι πρέπει να ελευθερωθεί. Ο Αμίρ Χεκματί, πρώην λοχίας στο Σώμα των Πεζοναυτών, πρέπει να ελευθερωθεί». Επίσης «το Ιράν πρέπει να μας βοηθήσει να βρούμε τον Ρόμπερτ Λέβινσον», δήλωσε ο Ομπάμα.
Το παιχνίδι που παίχτηκε σε βάρος της Ελλάδας και πως η χώρα εισήλθε στην ανίερη συμμαχία του ευρώ για να εξυπηρετήσει αλλότρια και ξένα συμφέροντα αποκαλύπτει ο Βρετανός πολιτικός Ναιτζελ Φαρατζ.
Όπως εξηγεί οι Έλληνες ποτέ δεν ψήφισαν για να μπουν ή όχι στο ευρώ, λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους για να τονίσει ότι ο ελληνικός λαός εξαναγκάστηκε να το δεχθεί από την Goldman Sachs και τους πολιτικούς της που προχώρησαν σε αυτή την αμοιβαία ευρωπαϊκή συμφωνία.
Ο Φάρατζ συνεχίζοντας λέει ότι η δημιουργία του ευρώ προέκυψε από την ανάγκη για μια «εμπορική και οικονομική κοινοπραξία» και που είχε ως όραμα τη δημιουργία μιας πολιτικής και οικονομικής ένωσης, ενός δηλαδή εφιαλτικού καθεστώτος για τους λαούς της Ευρώπης δημιουργώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.
Μέσα από αυτή την “pax europeana” υποτίθεται ότι θα επικρατούσε καθολική και επιβαλλόμενη ειρήνη στην Ευρώπη, αλλά τελικά αυτή έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα. Και αντί της πτώσης των «τειχών» όπως ελπιδοφόρα ήλπιζαν μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, δημιουργήθηκε ένα νέο αυτή τη φορά και πιο μεγάλο: Το τείχος που χωρίζει πλέον την Βόρεια από την Νότια Ευρώπη.
Το εγχείρημα του ευρώ αποδείχθηκε τελικά ένα απατηλό όνειρο γιατί ποτέ δεν είχε σχεδιαστεί για να πετύχει, προς όφελος των ευρωπαϊκών λαών, αλλά αντίθετα για να δημιουργήσει μια εφιαλτική ευρωπαϊκή οικονομική δικτατορία που θα υποτίθεται ότι θα αμφισβητούσε τις ΗΠΑ και θα εκθρόνιζε το δολάριο από τη θέση του.
Αυτό το όνειρο όμως έχει μετατραπεί σε εφιάλτη και ποτέ δεν θα οδηγήσει στον ευγενή στόχο της μετατροπής της Ευρώπης σε μια ήπειρο όπου το δίκαιο θα επιβάλλεται στη δύναμη των ισχυρών.
Ο Φάρατζ μιλά ακόμη για το ευρωπαϊκό έλλειμμα Δημοκρατίας εξηγώντας το ρόλο του ΔΝΤ στις ευρωπαϊκές υποθέσεις και κυρίως στο ρόλο του στην Ελλάδα, λέγοντας πως ενεργεί ως μέλος της Τρόικα, αλλά χωρίς να έχει καμία απολύτως εκλεγμένη θέση.
Το δεύτερο μη εκλεγμένος μέλος είναι ο Μάριο Ντράγκι της ΕΚΤ. Στη συνέχεια, ο επικεφαλής της Ευρώπης είναι επίσης μη εκλεγμένος από τον λαό.
Ολόκληρο το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης είναι εντελώς αντι-λαϊκό και εκεί έγκειται η κρίση. Ούτε ένα μέλος της Τρόικας δεν θα ανησυχήσει ποτέ για τις δημοσκοπήσεις, δεδομένου ότι δεν χρειάζεται να ανησυχεί για την εκλογή του.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε μια τέτοια αυταρχική ευρωπαϊκή διακυβέρνηση κυβέρνηση.
Οι προσπάθειες της ΕΚΤ από αλαζονική δύναμη να χειραγωγήσουν την οικονομία με μηδενικές πιθανότητες επιτυχίας απασχολούν αρνητικά επιτόκια και την υπεράσπιση των τραπεζών, όπως η Goldman Sachs, στην οποία εργαζόταν ο Mario Draghi.
Τώρα, πάρα πολλές πολιτικές θέσεις εργασίας έχουν δημιουργηθεί στις Βρυξέλλες.
Αυτό δεν είναι πλέον ότι το καλύτερο για την Ευρώπη, αλλά απαραίτητο για να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας της ευρωπαϊκής κυβέρνησης.
Το αόρατο χέρι του Άνταμ Σμιθ λειτουργεί ακόμη και σε αυτή την περίπτωση – αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία ενδιαφέρονται μόνο για το προσωπικό συμφέρον τους και δεν νοιάζονται για τους κινδύνους πολέμου και εμφύλιες αναταραχές που δημιουργούν για να διατηρήσουν τα αποτυχημένα όνειρα εξουσίας τους καταλήγει ο Φάρατζ.
Βουλιάζει» η οικονομία - «Εμφραγμα» από τα capital controls - Φόβοι για χιλιάδες λουκέτα και απολύσεις
Κραυγή αγωνίας από τον επιχειρηματικό κόσμο για το έμφραγμα που προκαλούν στην αγορά τα capital controls. Φορείς, επιχειρηματίες και τραπεζικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για αφανισμό της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα και για κατάρρευση της οικονομίας γενικότερα με απρόβλεπτες συνέπειες για τη χώρα.
Ακόμη και η αδυναμία να λειτουργήσει το ελληνικό χρηματιστήριο, μετά από 22 ημέρες λουκέτου, δείχνει το πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας.
Ο κίνδυνος να μπουν χιλιάδες λουκέτα και να αυξηθεί δραματικά η ανεργία αυξάνεται όσο οι τραπεζικές συναλλαγές είναι αδύνατες εξαιτίας των ασφυκτικών πιέσεων που έχουν προκληθεί από τους περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Μπορεί οι τράπεζες να άνοιξαν ωστόσο μια σειρά από συναλλαγές είναι αδύνατον να υλοποιηθούν ενώ δε γίνεται λόγος για χρηματοδότηση επιχειρήσεων που βουλιάζουν καθημερινά. Την ίδια ώρα η στάση πληρωμών προμηθευτών και εργαζόμενων είναι πλέον καθεστώς προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλους τους τομείς της οικονομίας.
Ο βασικός φόβος είναι το κλείσιμο χιλιάδων μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων ή η φυγή στο εξωτερικό, με τον πρόεδρο των εμπόρων να υποστηρίζει ότι 60.000 επιχειρήσεις έκαναν αίτηση να φύγουν για τη Βουλγαρία.
Ακόμη πιο δραματικά είναι τα στοιχεία που έδωσαν οι εργαζόμενοι της Alpha Bank που σε ανακοίνωσή τους περιγράφουν ως εξαιρετικά δύσκολη την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά τα capital controls.
«Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις και οι αρνητικές επιπτώσεις έχουν διαμορφώσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας της Ελληνικής Οικονομίας», υποστηρίζει ανακοίνωση των εργαζομένων της Alpha Bank.
Όπως αναφέρει «το κλείσιμο των Τραπεζών και η επιβολή των capital controls πάγωσαν κάθε οικονομική δραστηριότητα με αποτέλεσμα, εξαιτίας αυτού του γεγονότος, μέσα σε 20 ημέρες να χαθούν 8 δισ. ευρώ!, να αυξηθούν οι δανειακές ανάγκες κατά 26 δισ. ευρώ, να αυξηθεί το δημόσιο χρέος που θα πλησιάσει το 200% του ΑΕΠ το 2017, να μειωθούν κατά 10,7 δισ. ευρώ τα αποθεματικά των φορέων (ασφαλιστικά Ταμεία κλπ) προκειμένου η Κυβέρνηση να εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις του Δημοσίου και να γίνει μια απόλυτη στάση πληρωμών τόσο στο Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα».
Ο ΕΒΕΑ
Την προώθηση ρυθμίσεων που να διευκολύνουν τις ελληνικές επιχειρήσεις για την αποπληρωμή των υποχρεώσεών τους σε προμηθευτές και πελάτες του εξωτερικού ζητεί με επιστολή του προς τον υπουργό Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο, τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών κ. Δημήτρη Μάρδα και την πρόεδρο της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών κα. Λούκα Κατσέλη ζητεί ο πρόεδρος της ΚΕΕ και του ΕΒΕΑ κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος.
Ο κ. Μίχαλος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για ολική καταστροφή των ελληνικών επιχειρήσεων που λόγω των περιορισμών στην τραπεζική πίστη έχουν αθετήσει ή κινδυνεύουν να αθετήσουν τις συμφωνίες με τους προμηθευτές και τους πελάτες στους στο εξωτερικό και κατά συνέπεια για έκρηξη της ανεργίας.
«Σας ενημερώνουμε ότι σύμφωνα με στοιχεία μας ήδη εκκρεμούν τουλάχιστον 6.000 αιτήματα επιχειρήσεων για αποστολή εμβασμάτων στο εξωτερικό που αφορούν πληρωμές πρώτων υλών κι εμπορευμάτων. Με τον αριθμό να μεγαλώνει καθημερινά με γεωμετρική πρόοδο. Αν το πρόβλημα δεν επιλυθεί σήμερα, οι προμηθευτές του εξωτερικού απειλούν να προβούν σε διακοπή συναλλαγών μαζί μας λόγω αθέτησης των συμφωνιών μας, γεγονός που όπως καταλαβαίνετε θα οδηγήσει σε ένα νέομπαράζ λουκέτων και φυσικά έκρηξης της ανεργίας», αναφέρει.
ΕΒΕΠ
Έπειτα από τρεις εβδομάδες τραπεζικής αργίας και περιορισμού στη διακίνηση των κεφαλαίων, όπου ανετράπη η εύρυθμη λειτουργία των συνήθων επιχειρηματικών συναλλαγών, καθώς «πάγωσε» κάθε οικονομική δραστηριότητα, με την έναρξη λειτουργίας όλων των πιστωτικών ιδρυμάτων, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς, με επείγουσες επιστολές του Προέδρου του, κ. Β. Κορκίδη, καθώς και οι παραγωγικοί φορείς της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, ζήτησαν από τα αρμόδια Υπουργεία και φορείς, να υπάρξει νομοθετική μέριμνα, προς διευκόλυνση των επιχειρήσεων, ώστε να αποκατασταθεί γρηγορότερα η ομαλότητα,
Παράταση
Την παράταση κατά ένα μήνα των προθεσμιών εξόφλησης όλων των εκκρεμών υποχρεώσεων των μηνών Ιουλίου και Αυγούστου ζήτησε από τον υπουργό Οικονομικών η διοίκηση του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθήνας.
Σε επιστολή του προς τον υπουργό Οικονομικών Ε. Τσακαλώτο, ο Πρόεδρος του ΒΕΑ Π. Ραβάνης, τονίζει ότι η πολυήμερη ανωμαλία στη λειτουργία της αγοράς και οι αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκάλεσε η τραπεζική αργία στον επιχειρηματικό κόσμο, έχουν φέρει τις επιχειρήσεις, σε ασφυξία, ενώ ακόμη και μετά το άνοιγμα των Τραπεζών χρειάζεται εύλογος χρόνος, μέχρι να είναι σε θέση να διευθετήσουν κατά προτεραιότητα, τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο.
Το ΒΕΑ επισημαίνει ακόμη ότι το μέγα πρόβλημα για τις επιχειρήσεις είναι ο κίνδυνος να βρεθούν στη μαύρη λίστα του "Τειρεσία", λόγω "λήξης" επιταγών που έχουν εκδώσει. Μετά τη λήξη της ειδικής αργίας, οι επιχειρήσεις που έχουν εκδώσει επιταγές θα πρέπει να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους εντός 8 ημερών, διαφορετικά κινδυνεύουν να βρεθούν στη μαύρη λίστα.
ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ
Ρουκέτες από Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ: Οχι στο Μνημόνιο και έκτακτο συνέδριο
Στα... κάγκελα βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ και πλέον ο εμφύλιος τείνει να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Δεν είναι η Αριστερή Πλατφόρμα που πυροβολεί χωρίς παύση την κυβέρνηση. Αυτή τη φορά και η Νεολαία του κόμματος ζητά να μην ολοκληρωθεί η συμφωνία και να οδηγηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε συνέδριο.
Η ψήφιση του τρίτου μνημονίου έρχεται απέναντι στις ιδεολογικές μας καταβολές, τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις, τις συλλογικές μας αποφάσεις κι ανατρέπει μια μακρά πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, με τον κίνδυνο να τσακίσει την ελπίδα για ένα διαφορετικό δρόμο στη μοναδική χώρα της Ε.Ε. όπου η Αριστερά πέτυχε μια ιστορική νίκη. Γι' αυτούς τους λόγους είμαστε ενάντια στη συμφωνία», αναφέρει η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα σημειώνει ότι η συμφωνία στην οποία κατέληξε η «πολύμηνη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις 13 Ιουλίου αποτελεί, πέρα από κάθε αμφιβολία, μια τεράστια ήττα για τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ελλάδα».
Ολη η ανακοίνωση αναφέρει:
Η συμφωνία στην οποία κατέληξε η πολύμηνη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις 13 Ιουλίου αποτελεί, πέρα από κάθε αμφιβολία, μια τεράστια ήττα για τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ελλάδα. Το πρωτοφανές πραξικόπημα το οποίο προκάλεσαν οι δανειστές, δεν ήταν παρά το τελευταίο επεισόδιο μιας σειράς ακραίων εκβιασμών που οδήγησαν την κυβέρνηση σ’ ένα ασφυκτικό πολιτικό αδιέξοδο.
Ωστόσο, θα ήταν εξαιρετικά ελλειμματικό από τη μεριά μας, να ερμηνεύσουμε το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης μόνο ως αποτέλεσμα των επιλογών των δανειστών. Οφείλουμε να απολογίσουμε αρνητικά τη σημαντική υποτίμηση των συσχετισμών εντός ευρωζώνης, την απόλυτη πεποίθηση ότι τα ορθολογικά επιχειρήματα θα μπορούσαν να πείσουν τους θεσμούς να συμφωνήσουν σε μια «αμοιβαία επωφελή» συμφωνία, αλλά και το ότι η απειλή ενός grexit θα μπορούσε να παίξει καταλυτικό ρόλο στην επικράτηση του δικού μας σχεδίου. Τα παραπάνω συνέτειναν αποφασιστικά στην απουσία ενός εναλλακτικού σχεδίου ρήξης που θα μπορούσε να λειτουργήσει τόσο στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, όσο και ως επιλογή της κυβέρνησης, γεγονός που ήταν καθοριστικός παράγοντας εγκλωβισμού μας.
Ταυτόχρονα, η επανάπαυση, για μεγάλο διάστημα, σε τεχνικές διαπραγματεύσεις εν όψει του βέβαιου «έντιμου συμβιβασμού» δεν έδωσε χώρο για τον ενθουσιασμό και τη δυναμική που δημιουργεί η συμμετοχή της κοινωνίας, ενάντια στην κυριαρχία των τεχνοκρατών και τη συνέχιση της άσκησης πολιτικής σα να μην άλλαξε τίποτα. Επιπλέον, δεν προχωρήσαμε σε μια σειρά από «μονομερείς ενέργειες» που θα μπορούσαν να στρέψουν το πεδίο της σύγκρουσης στο εσωτερικό, να παγιώσουν τις σχέσεις με τον κόσμο που εκπροσωπούμε, να δώσουν έναυσμα για νέους αγώνες και να εξασφαλίσουν πόρους για την υλοποίηση του προγράμματός μας.
Μπροστά σε όλη αυτή την κατάσταση, η ανεπάρκεια του κομματικού μηχανισμού (κόμμα και νεολαία) ήταν καθοριστική. Η μη σύγκλιση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ πριν την ψήφιση των προαπαιτούμενων, μετέφερε όλο το βάρος σε αναρμόδια όργανα όπως η Κ.Ο. και στην ατομική ευθύνη-συνείδηση του κάθε βουλευτή. Η ατροφία των καθοδηγητικών οργάνων και οι εξω-συλλογικές αποφάσεις είναι οι δύο συπληρωματικές όψεις της ίδιας σχέσης.
Η συμφωνία που υπεγράφη φέρει τη σφραγίδα του συντριπτικού συσχετισμού δύναμης εντός ευρωζώνης και των εκβιασμών εις βάρος της κυβέρνησης και του ελληνικού λαού. Αυτός ο εγκλωβισμός και το αδιέξοδο στο οποίο περιήλθαμε μας υποχρεώνει να επανεξετάσουμε τους άξονες και τις κατευθύνσεις του σχεδίου αυτού. Οφείλουμε να δούμε πως τελικά η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη λειτουργούν ως θεσμοθετημένος νεοφιλελευθερισμός, που περιορίζει ασφυκτικά τα περιθώρια μετασχηματισμού τους. Η διεθνιστική μας στρατηγική οφείλει να περνά μέσα από την αποδέσμευση απ’ αυτούς τους σχηματισμούς, ως ένα αίτημα δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, αλλά και ως προϋπόθεση για την αμφισβήτηση του νεοφιλελευθερισμού.
Η ψήφιση του τρίτου μνημονίου έρχεται απέναντι στις ιδεολογικές μας καταβολές, τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις, τις συλλογικές μας αποφάσεις κι ανατρέπει μια μακρά πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, με τον κίνδυνο να τσακίσει την ελπίδα για ένα διαφορετικό δρόμο στη μοναδική χώρα της Ε.Ε. όπου η Αριστερά πέτυχε μια ιστορική νίκη. Γι’ αυτούς τους λόγους είμαστε ενάντια στη συμφωνία.
Είναι επιτακτική ανάγκη, σε αυτή τη φάση, να συγκληθεί άμεσα η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και να πραγματοποιηθεί άμεσα έκτακτο συνέδριο, που συνιστά το ανώτατο σώμα απόφασης του κόμματος, και το οποίο θα έχει τη συνολική ευθύνη για τον απολογισμό της προηγούμενης περιόδου και το σχεδιασμό της στρατηγικής του επόμενου διαστήματος. Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ευθύνη και πρέπει να προστατέψει όλα τα μέλη του από προσωπικές επιθέσεις εναντίον τους, που καμία σχέση δεν έχουν με τις αρχές κι αξίες της Αριστεράς.
Δεν μπορούμε, μέσα σε όλα αυτά, να αμελήσουμε ωστόσο το σπουδαίο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Η κυβέρνηση σε αυτή την περίπτωση, επιλέγοντας να δώσει το λόγο στο λαό, κατάφερε για αυτό το σύντομο διάστημα να τον κάνει πρωταγωνιστή κόντρα στους ακραίους εκβιασμούς, τη χρηματοπιστωτική ασφυξία, τις κλειστές τράπεζες και τη μηντιακή φρενίτιδα. Το δημοψήφισμα ως κοινωνική διεργασία και ως αποτέλεσμα, μας δείχνει πως ο αγώνας για το σχηματισμό ενός κοινωνικού μλοκ που θα ανοίξει νέους δρόμους για τη διεύρυνση της δημοκρατίας, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής, είναι πιο επίκαιρος, αλλά και δυνάμει νικηφόρος, παρά ποτε.
Σε ότι μας αφορά, το να αγωνιζόμαστε για ένα δικαιότερο κόσμο δεν είναι επιλογή ηθικής δικαίωσης, αλλά ένας τρόπος να αλλάζουμε την καθημερινότητά μας, να μετασχηματίζουμε τις ζωές μας και την κοινωνία. Στο δρόμο αυτό θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε έχοντας πάντα στο νου ότι η ιστορία είναι ένα πεδίο δυνατοτήτων στο οποίο διαρκώς αγωνιζόμαστε για να καταστήσουμε εφικτά αυτά που τώρα μπορεί να φαίνονται αδιανόητα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)